سومین دوره اهدای نشان «داود رشیدی» برگزار شد

تقدیر از سه چهره تاثیرگذار هنر ایران

دنیای اقتصاد : سومین دوره مراسم اهدای نشان «داود رشیدی» شامگاه پنج‌شنبه برگزار شد؛ مراسمی که به دلیل حضور چهره‌های مطرح سینمایی و فرهنگی از چند نسل، می‌توان آن را بیش از رویدادی ساده برای قدردانی از چند هنرمند تلقی کرد. اهدای نشان سومین دوره «داود رشیدی» به علی نصیریان، بازیگر پیشکسوت، مهتاب نصیرپور، بازیگر سینما و تلویزیون و احمدرضا احمدی، شاعر و نویسنده بهانه‌ای بود برای برپایی مراسمی تا یادی شود از هنرمندان درگذشته‌ای چون حسینعلی طباطبایی، مترجم و اولین مدیر مجموعه تئاتر شهر، داریوش اسدزاده،‌ بازیگر قدیمی تئاتر و سینما و قدیمی‌های بازیگری چون جمشید مشایخی و داود رشیدی.

در این دوره از اهدای نشان که با عنوان «پرده‌های سینما؛ تصاویر ماندگار» با اجرای منصور ضابطیان برگزار شد، فاطمه معتمدآریا، بازیگر مطرح سینما با تمجید از انجمن بازیگران و اعضایش گفت: اعضای این انجمن به‌عنوان تجلی‌دهندگان اندیشه یک فرد نمی‌توانند آزاردهنده باشند چون همه از یک خاک رشد کردند و آن خاک پرصلابت صحنه و سینماست. در خاک زایش و پرورش هست و من به‌عنوان کسی که قدم به قدم دنبال آقای رشیدی آمدم، الان جایی هستم که او زمانی بود (ریاست انجمن بازیگران خانه سینما) و گاهی با خودم فکر می‌کنم اگر آقای رشیدی بودند برای پگاه آهنگرانی چه می‌کردند، اگر حرفی درباره مهتاب کرامتی زده می‌شد چه می‌کردند ولی می‌دانم اگر برای «لیلی» (رشیدی) اتفاقی می‌افتاد می‌گفتند خودش باید مشکلاتش را حل کند.‌

وی افزود: آقای رشیدی یک بنیانی را در صنف ما گذاشتند، با این تاکید که ما همه مثل یک خانواده هستیم و هر اتفاقی هم بیفتد به دور از هر جریانی کنار هم باشیم.‌ ایشان خیلی وقت‌ها برای مسائلی که پیش آمد به وزارت ارشاد می‌رفتند یا نزد آقایان انوار و بهشتی به فارابی و الان متوجهم که بهترین راه همان است که او نشان داد و آن، صحبت کردن است.  در بخش دیگر برنامه سخنان ویدئویی امیر نادری درباره داود رشیدی پخش شد که به ذکر خاطراتی درباره زنده‌یاد رشیدی پرداخت و تصریح کرد: داود رشیدی به جایگاهی که در بازیگری لایقش بود نرسید. داود رشیدی در روز مجبور بود فیلم‌هایی را بازی کند که دوست نداشت ولی شب‌ها مدام کتاب می‌خواند و تاثیرگذار بود. وی تاکیدکرد: داود رشیدی مردی متشخص بود و من شانس نیاوردم که با او کار کنم. خیلی‌ها داود رشیدی را متاسفانه نشناختند و من خیلی شانس آوردم که او را شناختم.

اهدای نشان‌ها

احمدرضا احمدی، نخستین نفری بود که در این دوره، نشان داود رشیدی را دریافت کرد. وی در این مراسم گفت: در جوانی من و امیر نادری که در به در بودیم همیشه خانه رشیدی بودیم چون او ژست طبقاتی برای ما نمی‌گرفت و من نمایشنامه‌نویسی‌ام را مدیون او هستم.دومین نشان داود رشیدی به نام علی نصیریان بود که برای صحبت درباره ‌او از ترانه علیدوستی به‌عنوان یکی از بازیگران جوان سینما دعوت شد. علیدوستی با اشاره به همکاری خود با نصیریان و صحبت‌های معتمدآریا از آموخته‌هایش از داود رشیدی گفت: ما در طول دوران کار هیچ‌وقت نفهمیدیم کدام مورد تایید ایشان هستیم و کدام نیستیم چون ایشان یک رفتار با همه ما داشتند و من سعی کردم این نکته مهم را یاد بگیرم. ایشان همیشه در حین گریم و استراحت در حالی که ما با موبایل مشغول بازی بودیم فقط سکوت می‌کرد و فکر و در همین سکوت خیلی به ما یاد دادند. او ادامه داد: با وجود اینکه پررو هستم هیچ وقت نتوانستم با ایشان عکس بگیرم چون ابهتشان مرا می‌گرفت و با عذرخواهی از همه موبایلم را آورده‌ام که اینجا با ایشان عکس بگیرم.

سپس نصیریان با حضور در جایگاه با بیان اینکه «همبازی بودن با ترانه علیدوستی برای من خیلی خوب‌ و خوشحال‌کننده بود»گفت: این سومین نشانی است که به اسم یک شخص بوده و من می‌گیرم.‌ اولی قبل از انقلاب و جایزه‌ای بود از فروغ فرخزاد. دومی جایزه فاخره صبا بود که از کرمان دعوت شدم و سومی هم داود رشیدی که برای او بازی کرده بودم. داود رشیدی در تئاتر ما بسیار تاثیرگذار بود و کارهای او ورای تئاتر مدرن و رایج ما بود. من از او خیلی یاد گرفتم و خیلی خوشوقت هستم که با او کار کردم و گرفتن این نشان برای من ارزشمند است. ضمن اینکه این یاد کردن از داود رشیدی اقدام بسیار خوبی بود.‌

سومین نشان داود رشیدی به مهتاب نصیرپور تعلق گرفت و محمد رحمانیان، کارگردان و همسر این بازیگر درباره‌او سخن گفت. این کارگردان تئاتر ابتدا از نقش و حضور موثر احمدرضا احمدی در سینما و نقش نصیریان در تئاتر گفت و بعد درباره نصیرپور با اشاره به سال‌های طولانی همکاری و زندگی مشترک گفت: سال‌های زیادی که گذشت من ممنوع‌الکار بودم و او چون همیشه با من کار می‌کرد درواقع او هم نتوانست کار کند. البته برای خود او هم مشکلاتی پیش آمد که تاکید ‌می‌کنم همه فعالیت‌های ما مدنی بوده و نه سیاسی.