خاطرات مرد امیدوار

در ابتدای این برنامه که امیر پوریا اجرای آن را بر عهده داشت، محسن امیر یوسفی رئیس کانون کارگردانان سینما یادداشتی را که برای زادروز عباس کیارستمی نوشته بود، قرائت کرد و سپس بهمن فرمان‌آرا با ذکر خاطراتی از کیارستمی، گفت: «روزی گفتند کیارستمی وقتی برای ملاقات خواسته تا درباره پروژه‌ای صحبت کند، من او را به واسطه فیلم‌هایی که برای کانون ساخته بود، می‌شناختم. در آن جلسه خط داستانی فیلم «گزارش» را برای من تعریف کرد و من به او گفتم که این را بنویس تا بسازیم که موجب حیرتش شد و حاصل این شد که فیلم‌نامه را نوشت. فرمان‌آرا در ادامه گفت: در زمان پهلوی در جشنواره بخشی به‌عنوان پنجاه سال سینما بود که فیلم‌های کیارستمی را نمایش می‌دادند اما در عین حال در آن دوران مجوز ساخت فیلم سینمایی او را ندادند و من برای وزیر وقت نامه‌ای نوشتم مبنی بر اینکه «در بخش پنجاه سال سینما با فیلم‌های ایشان پز می‌دهید اما ایشان را لایق فیلمسازی نمی‌دانید.» بلوایی برپا شد.

وی افزود: به هر حال فیلم «گزارش» ساخته شد و سرنوشتش امروز معلوم است اما چیزی که اتفاق افتاد یک دوستی چهل و شش ساله بین من و عباس کیارستمی شکل گرفت. ما هر روز ساعت هفت صبح باهم حرف می‌زدیم و اولین سوالمان این بود؛ داری چه کار می‌کنی؟ فرمان‌آرا در بخش دیگر صحبت‌هایش گفت: کیارستمی عاشق زندگی بود و علاوه بر همه هنرهای فیلمسازی، عکاسی، نقاشی و... عباس یک نجار درجه یک هم بود. سال‌ها قوطی‌هایی می‌ساخت که با فروختن آنها امرار معاش می‌کرد. در منزلش هرچه صندلی و میز بود خودش ساخته بود. چهار پنج ماه بعد از مرگش احمد کیارستمی به منزل من آمد و تابلویی برایم آورد و گفت «فکر می‌کنم پدرم این را برای شما درست کرده است» این تابلو مجموعه‌ای تصاویری بود که از من گرفته بود، من آن شب دو مرتبه گریه کردم چون دیدم برای این تابلو این همه وقت گذاشته است. جای او برای من همیشه خالی است. او آن چیزی که می‌خواست را درست می‌کرد.

روایت پناهی از نگاه کیارستمی

در بخش بعدی جعفر پناهی هم خاطرات خود با کیارستمی را مرور کرد. این کارگردان گفت در فیلمبرداری فیلم «زیر درختان زیتون» آقای کیارستمی من را سوار ماشینش کرد و از چند کوهستان گذشتیم، دستمالی به من داد و گفت چشمات رو ببند و من را به جایی برد و آنجا سکانس آخر «زیر درختان زیتون» بود. ما در حین فیلمبرداری هر روز به آنجا می‌رفتیم. من همان لحظه نگاه کردن را از کیارستمی یاد گرفتم. او نگاهش را تحمیل نکرد و معتقد بود که هرکس نگاه خاص خودش را دارد. در ادامه مراسم فاطمه معتمدآریا گفت: با کیارستمی سال‌ها درباره بازیگری که در شیوه کارش بازی دیده نمی‌شود حرف زدیم و موقع ساخت فیلم «شیرین» به من گفتند که دیدی همه از بازیگران زن تک‌تک استفاده می‌کنند اما من از همه آنها با هم استفاده کردم. او با با بیان اینکه آقای کیارستمی در همه شرایط کار می‌کردند، گفت: ایشان عزم جدی برای کار داشتند. زمانی که فیلم «زیر درخت زیتون» و «طعم گیلاس» در سینما «تخت جمشید» پخش شد همه منتقدان از سینما خارج شدند و گفتند که این سینما نیست که کیارستمی کار می‌کند اما وقتی ایشان در فستیوال کن جایزه گرفتند همه گفتند که وای چه پدیده‌ عجیبی به جهان معرفی شده است. در این دوران خیلی سخت، کیارستمی همیشه کار می‌کرد، بدون اینکه شرایط روی ایشان تاثیر بگذارد و فیلم‌های قوی‌تر می‌ساختند.

گفتن از مرد امیدوار در روزهای ناامیدی

همچنین در این مراسم محمدجواد حق‌شناس، عضو شورای شهر تهران نیز گفت: جایگاه این شخصیت و بزرگی او این استحقاق را دارد که به نمایندگی از مردم شهر تهران و شورای شهر اینجا حضور پیدا کنم و احترام خودم، مردم و شهرم را به این شخصیت والا اعلام کنم. او سپس به تیزر آماده شده توسط کانون کارگردانان درباره کیارستمی که در سینماها پخش شده اشاره کرد و گفت: همچنین فرصتی برای شهر فراهم شده که از یکم تا پانزدهم تیرماه برای دیدنش اختصاص دهیم تا با ایده‌ها و آثار او آشنا شویم، امیدواریم در این مقطع امکان دیده شدن این شخصیت به نسلی که نیازمند آن است به وجود‌ آید. جامعه امروز شکننده است و یاس و ناامیدی گریبانگیر مردم شده و گفتن از کسی که تا آخرین لحظه امید داشت، خیلی خوب است. در بخش بعدی علیرضا رئیسیان درباره کیارستمی سخن گفت. این کارگردان سینما بیان کرد: اگر سینما اختراع نشده بود، کیارستمی هنرهای زیادی داشت که می‌توانست میل دوران او را نشان دهد. مهم‌ترینش بخش کلام بود. او خیلی نسبت به صدا و گفتن حساس بود و شگردش این بود که آن‌قدر با بازیگری که قرار بود جلو صحنه رود، حشر و نشر می‌کرد که نوع گفتن او را مال خود می‌کرد. رئیسیان تصریح کرد: کسی که این همه آثار سینمایی تراز اول در دنیا دارد در واقع تا وقتی آثارش پخش می‌شوند، این نوع دیدن ادامه دارد و کیارستمی همچنان بین ما حضور دارد. به قول بهمن کیارستمی تا بیست سال آینده برنامه کاری داشت.