نکوداشت فریدون شهبازیان در نیاوران برگزار شد
تمجید هنرمندان از موسیقیدان پیشکسوت
به گزارش خبرگزاری مهر، در این مراسم که عصر یکشنبه برپا شد، حسین علیزاده آهنگساز و نوازنده مطرح در سخنان کوتاهی ضمن اشاره به دوستی دیرینه خود با شهبازیان گفت: فریدون شهبازیان از نخستین تجربههای من در رادیو تا امروز، همواره همراه و پشتیبان من بود. او برایم همچون یک استاد و معلم بزرگ است. فریدون شهبازیان لایق قدردانی بسیار زیاد است. امشب به شما تبریک میگویم که نخستین قدردانی را شما از این هنرمند انجام دادید. ما احساس غرور میکنیم که شهبازیان را در کنار خود داریم. اکبر آزاد شاعر و ترانهسرا، نیز در سخنانی توضیح داد: بیشک فریدون شهبازیان یکی از آهنگسازانی است که در نیم قرن اخیر آثار جاودانهای خلق کرده است. من هنوز هم در هر هفته یکی از آثار این هنرمند بزرگ را گوش میدهم. شهبازیان از معدود آهنگسازانی است که اشعار خیام را معرفی کرد، مجموعهای بینظیر با دکلمه شاملو و صدای شجریان و آهنگسازی خوب شهبازیان از نمونههای بسیار ارزشمندی هستند که میتوان به آنها اشاره کرد.
صدیق تعریف ردیفدان و خواننده سنتی نیز طی سخنانی گفت: شهبازیان به گردن موسیقی ایران حق بسیار زیادی دارد. آشنایی من با این هنرمند به دوران دانشجویی دانشگاه باز میگردد. نخستین کارهایی که از ایشان شنیدم همان اثر معروف با رباعیات خیام است و به دنبال آن اثر بسیار ماندگاری که شهبازیان روی شعر شادروان فریدون مشیری کار کرده است، که به باور من از جمله ماندگارترین آثار تاریخ صد ساله موسیقی ایران است. او همدلی زیادی تقریبا با تمام هنرمندان موسیقی دارد و یکی از خصوصیات بارز شهبازیان این است که به کسی که با او کار میکند دلگرمی میدهد. محمد اصفهانی، خواننده نیز در سخنانی با اشاره به این مطلب که فریدون شهبازیان علاوه بر اینکه آهنگساز خوبی است انسان بسیار شریفی هم است یادآور شد: شهبازیان از من بهعنوان خواننده حمایت زیادی کرد. من زندگی هنری خود را وامدار فریدون شهبازیان، همایون خرم و بابک بیات میدانم.
فریدون شهبازیان بهعنوان آخرین سخنران با بیان این مطلب که تکرار شنیدن موسیقی خوب مطمئنترین راه برای بالا بردن سلیقه و قضاوت در هنر است اظهار کرد: موسیقی مانند کلام هنری جامع و در درون خودکاوی است که در عین حال با کلام تفاوتهایی دارد، از جمله اینکه در موسیقی رابطه میان خالق این هنر و احساس شنونده بسیار مستقیمتر از آن است که به آموزش مقدماتی یا قراردادهای بین دو طرف نیاز داشته باشد، در حالی که بین نویسنده یک اثر ادبی و خوانندهاش قطعا شرایط دیگری ورای این ارتباط لازم است؛ موسیقی فنی است که به فراگیری، تمرین و ممارست نیازمند است که در کنار خلاقیت، عواطف، الهامات و انگیزه و اشتیاق به هنری والا و رشکانگیز تبدیل میشود.
ارسال نظر