به گزارش «ایسنا» این هنرمند حوزه تجسمی با مقایسه دهه‌های گذشته و دوران عکاسی آنالوگ گفت: در زمانی که هر شات عکاسی ۴۵ تومان خرج داشت، مجبور بودیم خواه ناخواه با دقت بیشتری عکاسی کنیم و این روند باعث می‌شد اولا کم عکس بگیریم و ثانیا با نگاه کردن عکس بگیریم؛ با نگاه کردن به سوژه و نه فقط دیدن آن. در پی آن مشاهده، نتیجه کار به سادگی امروز نبود، بنابراین در یک بازه زمانی طولانی تعدادی انگشت شمار عکس می‌گرفتیم. این کمبود امکانات باعث می‌شد که با وسواس عکاسی کنیم.

کریم مسیحی در ادامه به فضای مجازی اشاره کرد و گفت: روزانه دو میلیارد و چهارصد میلیون عکس در فضای مجازی آپلود می‌شود و این به آن معناست که ما در دریایی از عکس‌ها غوطه‌وریم، با احتساب اینکه ۳۰ درصد عکس‌ها تکراری‌اند، باز هم تعداد قابل توجهی عکس می‌بینیم ولی چرا آنها را به‌سرعت به فراموشی می‌سپاریم؟ چون همگی از یک الگوی خاص پیروی می‌کنند و مخاطب را به تفکر وا نمی‌دارند. فاجعه اینجا نمایان می‌شود که ما به جای اینکه ۱۰ عکس را نگاه کنیم، صدها عکس را بی‌دقت می‌بینیم. عکس باید به گونه‌ای باشد که هنگامی که به آن نگاه می‌کنیم، درباره آن فکر کنیم.

این عکاس یکی از اساسی‌ترین مشکلات عکاسی را نمایشگاه‌ها دانست و تاکید کرد: آفت عکاسی، نمایشگاه است؛ چراکه عکاس در تلاش است تابلو عکاسی خود را در بازار بفروشد و این یعنی تلاش برای به دست آوردن سلیقه‌ای مطابق با سلیقه‌ بازار. همین دلیل می‌شود که عکس‌های فرهنگی و پرمایه جای خود را به عکس‌های جیغ، رو و سطحی که هیچ بار معنایی و فرهنگی ندارند، بدهند.