به گزارش «ایسنا»، در این مراسم جلیلی درباره شهیدثالث گفت: من عاشق سینما نیستم وهمیشه سینما برای من وسیله‌ای بوده برای عشق وسیع‌تر، اما در میان دوست داشتن‌ها و دوست نداشتن‌های سینما، بعضی از افراد را همیشه دوست داشتم و سهراب شهیدثالث یکی ازهمان دوست‌داشتنی‌های من بود و آرزو داشتم او را ببینم اما متاسفانه نشد. این فیلمساز ادامه داد: وقتی فیلم «طبیعت بیجان» را دیدم خیلی از فیلمبرداری و رنگ آن خوشم آمد. این فیلم مرا به جهان دیگری برد. جهانی که برای من متفاوت و ناب بود و این دنیای ناب همواره با من ماند. یک‌بار زمانی که شهیدثالث در بین ما بود سفری به پاریس داشتم، در این سفر محمدحقیقت با من همراه بود. او از سهراب شهیدثالث حرف می‌زد. به محمد گفتم ببینم من فرانک فرانسه زیاد دارم دلم می‌خواهد به‌جای خورد و خرید با این فرانک‌ها به شهیدثالث زنگ بزنم.

فرانک اول دست محمد حقیقت بود، قبل از اینکه فرانک بیندازد، گفتم صبرکن فکر کنم که چه می‌خواهم بگویم. خلاصه اینکه فرانک اول را انداخت بعد از چند بوق مردی تلفن را برداشت. جلیلی گفت: دل تو دلم نبود که آقایی گوشی را برداشت. گفتم آقای شهیدثالث من ابوالفضل جلیلی فیلمساز... هنوز حرفم را کامل نکرده بودم که شهیدثالث با یک انرژی خوب و به‌یادماندنی از من تعریف کرد و گفت که شما امید آینده سینمای ایران هستید. این فیلمساز تاجایی که می‌توانست پشت تلفن به من امید و انگیزه داد و از آینده‌ای که برای سینمای ایران باید می‌ساختیم، گفت.   کارگردان فیلم «گال» ادامه داد: حسرت دیدن سهراب شهیدثالث به دل من ماند اما در همان دیالوگ کوتاه و شناختی که از او پیدا کرده بودم، فهمیدم که به‌جای اینکه زور بزنیم فیلم خوب بسازیم باید تلاش کنیم فیلمساز خوب بسازیم چراکه اگر فرد خوبی باشیم قطعا فیلم خوب هم می‌سازیم. سهراب شهیدثالث هم یک فیلمساز خوب و با اخلاق بود که فیلم خوب هم بسیار ساخت.

اخبار مرتبط