انتقاد مجید مجیدی از سیاست فرهنگی دولتها
به گزارش «ایلنا»، این کارگردان با بیان اینکه مساله اصلی فراتر از سینما و به موضوع فرهنگ و هنر مربوط میشود، عنوان کرد: در بخش فرهنگ و هنر مهمترین اصل این است که ما بدانیم باید برنامه بلندمدت داشته باشیم و نمیتوان اصلا در طول سه یا چهار سال به نتایج خوبی رسید. اگر سینمای ایران در طول دهه ۶۰ و ۷۰ به موفقیت رسید به این دلیل بود که در آن دهه، مسوولان سینمایی و کسانی که سینما را هدایت میکردند، حدود ۱۰ تا ۱۲ سال مدیریت کردند و در این ۱۰ سال بذری را کاشتند و بعد از یک دهه توانستند از آن برداشت کنند؛ اما از اواخر دهه ۷۰ تغییر مدیریتی به شکل بنیادین در کشور و سینما آغاز شد که آسیبهای جدی نیز به سینما وارد آورد.
وی افزود: در ابتدای دهه ۸۰ با آمدن محمود احمدینژاد شیب تحولات و فضای سیاسی کشور بسیار تند میشود و فرهنگ و هنر تبدیل به یک عنصر درجه دوم و سوم میشود و کسانی وارد این عرصه میشوند که نه صلاحیتدارند و نه شناختی از این حوزه. و از آنجا که فضای سیاسی بر فضای فرهنگی غالب شده، دچار معضلاتی میشویم و مشکلاتی در حوزه فرهنگ به وجود میآید که سالهای بعد هم نمیتوان آنها را حل کرد. از طرف دیگر گروهی در حوزه فرهنگ بهخصوص سینما وارد میشوند که نه تنها دانش و سواد کافی را ندارند، بلکه به دنبال انتقامگیری هستند. آنها با نفی همه چیز به دنبال ایجاد نفاق در میان سینماگران بودند و در حرف، دائم شعار حمایت از سینمای ارزشی را میدادند اما در عمل حتی یک فیلم نیز تولید نکردند که بتواند با استقبال روبهرو شود.
مجیدی افزود: بهدلیل مشکلات اقتصادی، فرهنگ و هنر برای دولت روحانی مساله اول نبود. دولت دائم به دنبال حل مشکلات اقتصادی بود. اگر دولت احمدینژاد در حوزه فرهنگ فاجعه بود و هیچ درک درستی از این مساله نداشت، در دوره روحانی، فرهنگ مساله اول نبود. اگر معتقد باشیم عملکرد دولت احمدینژاد در فرهنگ فاجعه بود، دولت روحانی درباره فرهنگ اشتباه فاحشی کرد. درحالیکه درست است که اقتصاد زیربنای همه مسائل است اما تا زمانی که فرهنگ اصلاح نشود، هیچ مسالهای اصلاح نمیشود.
ارسال نظر