اکران داستان‏های دیدنی کامبیز درمبخش عکس:دنیای اقتصاد

دنیای اقتصاد: تازه‌ترین کتاب کارتونیست نام‌آشنای ایرانی «کامبیز درمبخش» عصر زمستانی روز دوشنبه گذشته در شهر کتاب بهشتی رونمایی شد. «داستان‌های دیدنی» به قول خود استاد شکیل‌ترین و زیباترین کتابش است که تا امروز چاپ شده و چنان است که خود او را هم پیش از مخاطبانش، عاشق کرده. روز رونمایی از «داستان‌های دیدنی» چهره‌های شناخته شده بسیاری ترافیک سنگین خیابان قائم‌مقام را طی کرده و خودشان را به سالن جمع و جور شهرکتاب بهشتی رسانده بودند. قرار بود میکروفن سخنران‌ها رأس ساعت چهار عصر روشن شود؛ اما شلوغی خیابان‌ها چند دقیقه‌ای را به قول و قرارها اضافه کرد و مراسم با دقایق کوتاهی تاخیر آغاز شد.

به سیاقِ معمول رونمایی‌ها ابتدا کامبیز درمبخش کارتونیست و صاحب اثر، جواد مجابی شاعر، نقاش و منتقد آثار هنری، ‌ محمود صدری مدیر انتشارات دنیای اقتصاد و علی‌اصغر محمدخانی معاون فرهنگی موسسه شهرکتاب به عنوان سخنرانان مراسم روی سن رفتند. قرار بود که کامران شیردل، مترجم و فیلمساز ایرانی نیز در این جمع حضور داشته باشد که البته بیماری ایشان مانع از این حضور شد. در ابتدا محمدخانی به‌عنوان مجری میزگرد، در سخنان کوتاهی درباره آثار درمبخش گفت: «تجربه دیدن آثار درمبخش، ‌شبیه به تجربه دیدن فیلم‌های سینمایی و تئاتر است. او همه آنچه را که قرار است در کتابی ۳۰۰ صفحه‌ای گفته شود، در سه اثر به وضوح و به روشنی بیان می‌کند. کامبیز درمبخش در آثارش به ما می‌گوید که چگونه جهان را ببینیم. چنان‌که آقای مجابی در مقدمه اشاره کرده‌اند، درمبخش شکارچی حالات ناممکن است.» او در ادامه با پخش اسلایدهایی از آثار منتشر شده در کتاب به توضیح و تفسیر آنها پرداخت.

درمبخش: عاشق کتابم هستم

پس از محمدخانی، نوبت به کامبیز درمبخش رسید تا حرف‌هایش را پای میکروفن بزند. او ابتدا درباره کتاب و شیوه انتشارش صحبت کرد و ضمن تشکر از انتشارات دنیای اقتصاد برای انتشار این کتاب گفت: فرم وشکل کتابی که منتشر شده از نمونه‌های خارجی‌اش خیلی جلوتر و بهتر است. کتاب به شیوه بسیار شکیلی منتشر شده و آنقدر زیبا و جذاب است که قبل از همه خودم عاشقش شده‌ام.»او همچنین درباره کار حرفه‌ای‌اش گفت: «کاریکاتور و طراحی تمام زندگی مرا مشغول خود کرده است. کارهایی که در این کتاب یا در گذشته از من دیده‌اید یا می‌بینید، اگرچه ممکن است که ساده به نظر بیاید، اما حاصل سال‌های سال کار است. آثاری که در این کتاب منتشر شده تنها کمی بیش از دویست اثر از هزاران اثری است که در همین‌گونه کشیده‌ام. از همان روزی هم که قرارداد این کتاب را با ناشر بستم تا امروز که حدودا یک‌سال و نیم می‌شود، به اندازه آثار همین کتاب، طرح کشیده‌ام و امیدوارم جلد دوم داستان‌های دیدنی را هم بتوانیم منتشر کنیم. البته با این حساب شاید بهتر بود که نام کتاب را «داستان‌های بی پایان» می‌گذاشتم.»درمبخش ادامه داد: «ایده‌هایی که در این کارها وجود دارد، ایده‌های ناب و کمیابی است. هرکدام از این آثار یک کشف است. این کشف با کمک خلاقیت به یک اثر تبدیل شده که شما می‌بینید. به نظر من طراح، کیمیاگر است که از یک کشف و از یک ایده با خلاقیتی که دارد یک اثر هنری خلق می‌کند. با یک مداد چیزی را خلق می‌کند که هیچ‌کس انتظارش را ندارد و شما با دیدنش شوکه می‌شوید یا اشک می‌ریزید. من در نمایشگاه‌هایی که در کشورهای مختلف داشته‌ام افرادی را دیده‌ام که با دیدن یک کاریکاتور اشک ریخته‌اند. از قشرهای مختلف و طبقه‌های مختلف جامعه.» او گفت: «تا زنده‌ام و چشم و مغزم کار می‌کند این کار را ادامه می‌دهم، روزگاری بود که کاریکاتور تنها مخاطبش قشر انتلکتوئل و تحصیلکرده بود؛ اما من سعی کردم همه مردم را وارد کارم کنم و به درک این پدیده بکشم. البته روراست می‌گویم که کار من ریشه در هنری غربی دارد و چیزی به این عنوان در ایران وجود نداشته تا اینکه از اوایل مشروطه از ترکیه و قفقاز این هنر به ایران می‌آید. من سعی کردم این هنر را با اندیشه شرقی خودم تلفیق کنم.»

حرف زدن بدون کلمات

در ادامه نیز جواد مجابی که مقدمه کتاب «داستان‌های دیدنی» را نوشته است، گفت: هنرمندان همیشه سعی کرده‌اند تا چیزی فراتر از کلام بگویند. حتی مولوی که هرچه به فکرش می‌رسیده را می‌توانسته در قالب شعر بیان کند، در شعری گفته است: «ای خدا جان را تو بنما آن مقام/ اندرو بی‌حرف می‌روید کلام». یعنی می‌خواسته بدون کلمه و حرف معنایش را برساند. همان کاری که درمبخش در این کتاب و در این گونه آثارش کرده است.» مجابی سپس به جای سخنرانی بخش‌هایی از مقدمه کتاب را که خودش نوشته است، برای حاضران روخوانی کرد.پس از او نیز محمود صدری، مدیر انتشارات دنیای اقتصاد پس از خیرمقدم به مهمانان مراسم رونمایی، ‌ از کامبیز درمبخش برای قبول انتشار این کتاب در نشر دنیای اقتصاد و جواد مجابی برای نوشتن مقدمه آن و همچنین از علیرضا بختیاری، مدیر گروه رسانه‌ای دنیای اقتصاد برای سرمایه‌گذاری بر کتاب «داستان‌های دیدنی» تشکر و قدردانی کرد.

چاپ کتاب هنری در انتشارات اقتصادی

صدری در ادامه در پاسخ به این پرسش بالقوه که چرا چنین کتابی در یک انتشارات تخصصی مانند دنیای اقتصاد به چاپ رسیده است، گفت: تعریف معمول اقتصاد در ایران و البته در جهان عمدتا مبتنی بر گزاره‌هایی همچون کسب ثروت یا تخصیص بهینه منابع است. به همین دلیل وقتی نام اقتصاد می‌آید بسیاری از آدم‌ها به یاد اصطلاحاتی همچون چپاول، دزدی، ‌غارت، سرمایه‌دار، کارگر، محروم، عدالت و...می‌افتند و از این نظر تلاش اقتصادی را کوششی در جهت سویه منفی این موضوعات می‌بینند. به این معنا که کسی اگر اقتصادی است، به دنبال منافع شخصی و سود شخصی است و برای این کار پا بر شانه محرومان می‌گذارد؛ اما تصویر ما از اقتصاد متفاوت از این است. تلقی ما از بازار آزاد و اقتصاد آزاد، دانشی است که با هدف پی بردن به کردار آدمی تعریف می‌شود. در واقع یک نوع انکشاف آزادی. این تعریف بسط معرفت شناختی دارد و بنابراین بسیاری از وجوه معرفت‌شناختی همچون فلسفه، هنر و ادبیات نیز در آن قابل بازیابی هستند.»

مدیر انتشارات «دنیای اقتصاد» ادامه داد: در این کتاب یک اثری وجود دارد که به‌طور ویژه‌ای توجه ما را به خود جلب کرد. همان طرحی که در پشت جلد کتاب نیز نقش بسته است. این طرح به لحاظ مفهومی با همان تعریف و تلقی که ما در گروه رسانه‌ای «دنیای اقتصاد» از اقتصاد داریم همپوشانی و هماهنگی بسیاری دارد. ضمن اینکه همه آثار آقای درمبخش درخشان و هنرمندانه هستند، این اثر به تنهایی ما را مجاب به انتشار چنین کتابی کرد.»در ادامه نیز، پرسش و پاسخ کوتاهی میان حاضران و کامبیز درمبخش شکل گرفت و در پایان نیز جشن امضای کتاب «داستان‌های دیدنی» در محل کتابفروشی شهر کتاب بهشتی برگزار شد.علیرضا بختیاری مدیر گروه رسانه‌ای دنیای اقتصاد، مهدی غبرایی نویسنده و مترجم، اسدالله امرایی نویسنده و مترجم، هادی حیدری کارتونیست و... از چهره‌های حاضر در مراسم رونمایی تازه‌ترین کتاب درمبخش بودند.

کتاب «داستان‌های دیدنی» شامل طرح‌های کامبیز درم بخش با قیمت صد هزار تومان توسط انتشارات دنیای اقتصاد منتشر شده است و در معرفی آن آمده است: جهان پر از تصویر و خیال روان است پیش چشم همگان. در نگاه هنرمند، آدمیان و جانور و اشیا حاوی ارتباطات و معناهای نادیده و ناشناخته‌اند که دیگرانش نمی‌بینند یا از آن غافلند. هرچه در این عالم، اعم از دیدنی و نادیدنی، واقعیت و رویا، وهم و فکر، می‌تواند بدل به اثر هنری شود و می‌توان گفت خود اثر هنری است؛ کافی است نگاهی آفریننده، تصاویر مرتبط معنادار را انتخاب کند و در معرض تماشا درآورد. حتی عناصر نامرتبط، ترکیب‌های ناساز و ناهمگن، حس‌های متضاد و هرچه آشتی‌ناپذیر، در حیطه تفکر و خیال هنرمند با یکدیگر همخوانی می‌یابند و به وحدتی متکثر می‌رسند که در هنر امکان‌پذیر است که هنر وجه دیگری از رویاست. «داستان‌های دیدنی» حکایت همنشینی کثرت و وحدت است به روایت خط‌های جادویی کامبیز درمبخش.