علیرضا مجمع

وقتی جک نیکلسن برای دادن جایزه بهترین فیلم روی صحنه آمد، هنوز اتفاقی نیفتاده بود. صحبت کوتاهی کرد و گفت میشل اوباما، بانوی اول آمریکا از کاخ سفید می‌خواهد با حاضرین حرف بزند. آمدن اوباما یک پیام بیشتر نمی‌توانست داشته باشد. تقریبا مطمئن شدم بهترین فیلم امسال فیلم شکوهمند استیون اسپیلبرگ، لینکلن است. لینکلن پرچمدار مبارزه با برده‌داری بود و جایزه به فیلمش که نام او را یدک می‌کشد می‌تواند نقطه عطف تاریخ سینمای آمریکا تلقی شود و چه کسی بهتر از همسر رنگین پوست رییس‌جمهوری آمریکا که این جایزه را اعلام کند. از سوی دیگر می‌شد حدس زد زمانی که گردانندگان گلدن گلاب بیل کلینتون را برای معرفی لینکلن به آن مراسم آوردند، رقبای اسکاریشان هم از قافله جا نمی‌مانند و مقابله به مثل می‌کنند. همه چیز خوب پیش می‌رفت تا اینکه پاکت بهترین فیلم باز شد و اوباما نام حیرت انگیزی را قرائت کرد: آرگو! دهان باز و چشمان گشاد شده‌مان را چه کنیم این وقت صبح؟! وقتی سینمای آمریکا به خودش هم رکب می‌زند این شکلی می‌شود. زمانی که از هالیوود فقط جسدش باقی ماند.