ستاره‌ها در جشن بخش‌خصوصی سینمای ایران

گروه فرهنگ و هنر: جشن حافظ به شانزدهمین دوره خود رسید. جایی که یک نهاد بخش خصوصی در سینما توانست بیش از یک و نیم دهه جایزه‌ای را دوام بیاورد و از کنار همه نوع کارشکنی برای از پاانداختن برگزارکنندگانش عبور کند. شانزدهمین دوره جشن سینمایی تلویزیونی حافظ به همت یک نهاد بخش خصوصی در عرصه فرهنگ شنبه شب تا پاسی از صبح یکشنبه در تالار وحدت برگزار شد و بهترین‌های سال ۹۴ سینمای ایران را شناخت. این مراسم قرار بود دوشنبه هفته قبل در برج میلاد برگزار شود که بنا به دلایلی که تاکنون رسانه‌ای نشده لغو شد و همین ماجرا باعث شد بسیاری از میهمانان که با برنامه‌ریزی قبلی آماده برگزاری جشن شانزدهم شده بودند، دیشب نتوانند در این مراسم حضور پیدا کنند. شانزدهمین جشن حافظ البته حاشیه‌های دیگری هم داشت.

طولانی‌تر از اسکار: رکوردشکنی مراسم سینمایی جهان

شانزدهمین دوره جشن حافظ را باید طولانی‌ترین مراسم در نوع خود نامید. این جشن بنا بود که از ساعت ۲۰:۳۰ آغاز شود که با حدود یک ساعت تاخیر شروع شد و تا حدود ساعت ۲:۳۰ بامداد ادامه داشت. یک برنامه پنج ساعته که در یک ساعت آخر با صندلی‌های خالی سالن مواجه شد. علیرضا رئیسیان درباره طولانی بودن زمان مراسم، جشن حافظ را با مراسم اسکار مقایسه کرد. رئیسیان البته به این مورد دقت نکرد که مراسم اسکار حدود سه ساعت طول می‌کشد و شانزدهمین جشن حافظ بدون شک از این حیث رکورددار این‌گونه مراسم سینمایی در دنیا است.

در ابتدا، یاد رفتگان: از فردین و حبیب، تا شکیبایی و حاتمی و کیارستمی

در این یک ماه اخیر چتر مرگ روی سر سینمای ایران گسترده بود، عباس کیارستمی، ملیحه نیکجومند، بهمن زرین‌پور و جمشید ارجمند از تازه‌ترین کسانی بودند که به دیار باقی شتافتند. اما در کلیپی که برای یاد رفتگان تدارک دیده شده بود، همه سینمای ایران حضور داشتند. نام حبیب محبیان در میان این چهره‌ها هم دیده می‌شد. تصویر این چهره‌ها با آواز حجت اشرف‌‌زاده حس و حال عجیبی در میان جمعیت ایجاد کرد و هر وقت چهره یکی از این ستاره‌ها روی پرده می‌افتاد، تشویق پرشور حاضران، نشان از علاقه آنها به تصویری بود که می‌دیدند. بیشترین تشویق‌ها برای محمد علی فردین، حبیب محبیان و ستاره زن تازه درگذشته سینمای پیش از انقلاب، پروین خیربخش(فروزان) و خسرو شکیبایی و فیلم‌ساز جهانی سینمای ایران عباس کیارستمی بود.

به یاد مرتضی احمدی: سپند امیرسلیمانی فولکلور تهرانی خواند

در بخشی از مراسم سپند امیرسلیمانی روی سن آمد و پیش پرده‌خوانی‌های مرتضی احمدی را دوباره اجرا کرد. در میان اجرای سپند امیرسلیمانی، مردم وقتی از حجم تشویق‌هایشان کم شد، او به جلوی سن آمد و گفت وقتی در راه می‌آمدم، به حرف عمو مرتضی فکر می‌کردم که می‌گفت: «یعنی مردم بعد از ما این موسیقی‌ها یادشان می‌ماند؟»

دوبله همزمان پدرخوانده به شیوه جدید

یکی از برنامه‌های جشن شانزدهم دوبله همزمان بود. بخشی که دون کورلئونه در «پدرخوانده» دور یک میز با مافیایی که در اختیار دارد علیه سینمای ایران توطئه می‌کند. در این بخش گروه دوبله همزمان به دوبله بخش‌هایی از «پدرخوانده» کاپولا پرداختند که مارلون براندو و آل پاچینو در آن سینمای ایران را به تمسخر گرفتند و روابط مافیایی آن را دستمایه کار خود قرار دادند. یکی از بخش‌های مفرح جشن شانزدهم این بخش بود.

حرف‌های روی سن

کسانی که برای دادن جایزه دعوت شدند و کسانی که جایزه گرفتند روی سن حرف‌های بعضا جالبی زدند:

مسعود کیمیایی: نمی‌توانم زیاد در مورد کیارستمی صحبت کنم و بیشتر قلبم گریه خواهد کرد. در سن من روزگار خوبی نمی‌گذرد و همین‌طور سیاه‌پوشیده باید به روزگار عادت کنیم. عباس کیارستمی سینمای خاصی را به جهان پیشنهاد کرد و جمشید ارجمند هم پر از دانستگی بود. امروز سال‌رفت احمد شاملو هم بود که پر از دانستگی بود.

شهرام مکری (اولین دارنده نشان عباس کیارستمی): انتظار دریافت این جایزه را نداشتم. فکر می‌کردم برای بخش فیلم‌نامه‌نویسی جایزه بگیرم. از بابت این نشان خیلی خوشحالم و فکر می‌کنم اسم آقای کیارستمی همیشه اعتبار بوده و اسم‌شان به من جشن حافظ و سینمای ایران اعتبار می‌دهد و خوشحالم این جایزه فقط در سینمای ایران باقی نمی‌ماند.

فریدون جیرانی: ممنون که نام فروزان را هم در میان درگذشتگان گذاشتید.

لقمان خالدی (برنده تندیس بهترین فیلم مستند): بهروز افخمی مرا به برنامه هفت دعوت کرد و خودم و فیلمم را شست. جالب است که از دست او جایزه‌ام را گرفتم.

بهروز افخمی: من فیلم «فصل هرس» را دیدم و از آن خوشم آمد؛ اما یادم نمی‌آید چه گفتم. احتمالا داشتم ادای مسعود فراستی را درمی‌آوردم.

جمشید گرگین: مهران مدیری یک کمدین بزرگ است. او حتی در هنگام پخش آیتم‌های طنزش که الان پخش شد لبخند هم نزد.

داریوش ارجمند: کیارستمی برای ما یک افتخار بود. به خاطر دارم زمان اکران فیلم «خانه دوست کجاست» ناصر تقوایی از من خواست تا این فیلم را ببینم. تقوایی به من گفت که هر فیلم‌سازی در دنیا یک مشابه دارد؛ اما کیارستمی هیچ مشابهی در دنیا ندارد. باید بگویم کیارستمی حافظ سینمای ایران بود.

ایرج راد: امیدوارم کسانی که جایزه نمی‌گیرند به اندازه کسانی که جایزه می‌گیرند خوشحال باشند. این تشویق است که ارزش بالایی دارد.

علی نصیریان (بهترن بازیگر درام تلویزیونی): تمام اتفاقات هنری توسط مردم صورت می‌گیرد. این مردم هستند که یک فیلم خوب را می‌سازند. مسائل فرهنگی و هنری مسائل رژیم‌ها نیست بلکه مربوط به مردم است. این فرهنگ و هنر است که مانند آب روان است و هیچ چیز نمی‌تواند برای آن سد ایجاد کند.

فرامرز قریبیان: تندیس حافظ مهمترین جایزه سینمای ایران است، چون جهت‌گیری خاصی ندارد.

سعید راد: گاهی کسانی وارد سینما می‌شوند که آن دوران را می‌سازند که به جرات می‌گویم هاشم پور نیز بخشی از سینمای ما را ساخت. «عقاب‌ها» که با جمشید هاشم‌پور همبازی بودم، با بلیت الان ۵۴ میلیارد تومان فروش داشت.

سعید روستایی (تندیس فیلمنامه سینمایی): من از طرف عوامل فیلمم و خانواده ام جایزه ام را با تقدیر از داریوش مهرجویی تقدیم می‌کنم به روح عباس کیارستمی.

مسعود بهبهانی (تندیس فیلمنامه سریال تلویزیونی): از این جایزه غافلگیر شدم. تلویزیون از این مراسم‌ها بی نصیب است. اگر فیلمنامه جان می‌گیرد به همت کارگردان و بازیگران و دیگر عوامل یک اثر این اتفاق می‌افتد.

کریستف رضاعی (تندیس موسیقی متن): افتخار می‌کنم اینجا هستم و از تمام همکارانم که مرا همراهی کردند تشکر می‌کنم. تشکر می‌کنم از مردی که با شعرها و فیلم هایش به من ایده داد. از عباس کیارستمی تشکر می‌کنم.

نوید محمدزاده (بهترین بازیگر مرد سینما): سال‌ها در انتظار کسب این جایزه بودم. دو حسرت دارم در زندگیم که همیشه با من خواهد بود. یکی اینکه همیشه فکر می‌کردم با حمید سمندریان کار کنم و حسرت دومم اینکه همیشه فکر می‌کردم همبازی خسرو شکیبایی شوم.

علیرضا رئیسیان (بهترین کارگردان): حالا که کیارستمی نیست کاری کنید بیضایی، تقوایی و مهرجویی فیلم بسازند، مردم‌سالاری یعنی سپردن کار مردم به خود مردم. ما متخصصان سینمایی می‌گوییم سینما را بسپرید به خود ما و علی معلم بسیار بهتر از خیلی از دولتی‌ها جشن‌های سینمایی را برگزار می‌کند.

جوایز شانزدهمین جشن سینمایی تلویزیونی حافظ

نشان عباس کیارستمی: شهرام مکری به‌عنوان فیلمساز جوان خلاق، مستند سال: لقمان خالدی و آرش لاهوتی برای دو مستند «فصل هرس» و «راننده و روباه»، چهره برتر تلویزیونی: مهران مدیری، دستاورد هنری: بهرام دهقانی (تدوین ابد و یک روز)، بازیگر مرد درام تلویزیونی: علی نصیریان (شهرزاد)، جایزه ویژه یک عمر فعالیت هنری: جمشید هاشم‌پور، فیلمنامه‌: سعید روستایی (ابد و یک روز)، فیلمنامه سریال تلویزیونی: مسعود بهبهانی‌نیا (کیمیا)، موسیقی متن: کریستف رضاعی(در دنیای تو ساعت چند است)، جایزه ویژه هیات داوران: سامان مقدم (نهنگ عنبر)، بهترین مجموعه تلویزیونی: شهرزاد، بازیگر مرد کمدی: احمد مهرانفر (پایتخت۴)، بازیگر زن کمدی: نسرین نصرتی(پایتخت ۴)، بازیگران زن سینما: مهتاب کرامتی(عصر یخبندان) و پریناز ایزدیار(ابدویک‌روز)، خواننده تیتراژ: سالار عقیلی(معمای شاه)، بازیگر زن درام تلویزیونی: ستاره اسکندری (دندون طلا)، بازیگران مرد سینما: فرهاد اصلانی (کوچه بی‌نام و دوران عاشقی) و نوید محمدزاده (ابد و یک روز)، کارگردان سریال: حسن فتحی (شهرزاد)، کارگردان سینما: علیرضا رئیسیان (دوران عاشقی)، بهترین فیلم: ابد و یک روز.