الحاق به WTO در کوتاه‌مدت مشکل‌زا است

خبرگزاری تسنیم: یک اقتصاددان گفت: با الحاق به سازمان تجارت جهانی احتمال ایجاد مشکلات زیادی در اقتصاد کشور در کوتاه‌مدت وجود دارد، اما جدا ماندن از نظام جهانی کمکی به آینده کشور نخواهد کرد. محسن رنانی در نشست «خسارت‌های تاخیر در پیوستن بهWTO » کمیسیون مدیریت واردات اتاق ایران اظهار کرد: تقسیم کار در دنیای جدید بر اساس مزیت نسبی کشورها نیست بلکه براساس پویایی‌های ملی و قابلیت‌های انسانی کشورها است. به‌عبارت دیگر توزیع براساس توانایی کشورها در ایجاد مزیت‌های رقابتی صورت می‌گیرد.

عدم اجماع بر سر پیوستن ایران به اقتصاد جهانی

او با اشاره به اینکه نباید با غفلت از ضرورت الحاق به موقع اجازه داد در اقتصاد آینده تنها وظایفی حاشیه‌ای به ایران محول شود، بیان کرد: با الحاق به سازمان تجارت جهانی احتمال ایجاد مشکلات زیادی در اقتصاد کشور در کوتاه‌مدت وجود دارد، اما جدا ماندن از نظام جهانی و دور نگه داشتن کشور از جریان ادغام جهانی اقتصادی کمکی به آینده کشور نخواهد کرد و تنها گزینه‌های ما را محدود و فرصت‌های ما را مفقود می‌کند.

وی ادامه داد: نوعی عدم اجماع و تردید در پیوستن به اقتصاد جهانی در نظام تدبیر کشور ما حاکم است که ناشی از یک خطای استراتژیک در فهم ما از نظام اقتصادی جهانی است و آن این است که گمان می‌کنیم فرآیند جهانی شدن زیرمجموعه و بخشی از نظام سلطه است، در حالی که چنین نیست و در واقع باید بگوییم نظام سلطه،‌ زیرمجموعه اقتصاد جهانی است و تعلل و تاخیر ما در پیوستن به اقتصاد جهانی به این معنی است که بخش‌های بزرگ‌تری از منافع اقتصاد جهانی به کشورهای مسلط تخصیص یابد.

مزیت اصلی در اقتصاد جهانی‌شده

این اقتصاددان یادآور شد: مزیت عقب‌ماندگی به آن معنا است که کشورهای خط شکن هزینه‌ تجربه‌های جدید و هزینه خطاهای مربوط به مسیر توسعه را پرداخت کرده‌اند و کشورهای دیگر می‌توانند بدون پرداخت هزینه، از تجربه‌ها و دستاورد‌های آنها بهره ببرند و اگر هوشیار باشند فرصت‌های تازه‌ای را به چنگ آورند.

وی افزود: فضای اقتصادی و سیاسی کشور باید در دوران بلندی باثبات و امن باشد تا سهم مدیران کارآفرین که خالق فرصت‌های تازه هستند و مزیت‌های جدید در سرمایه‌گذاری را برای دیگران ایجاد می‌کنند، افزایش پیدا کند.

رنانی گفت: مزیت اصلی در اقتصاد جهانی‌شده جدید در حوزه علم و فعالیت‌های دانش بنیان است و ما تنها زمانی می‌توانیم به این مزیت‌ها دست پیدا کنیم که بتوانیم تعامل مثبت با جهان داشته باشیم و بتوانیم با جهان گفت‌وگو کنیم. توانایی گفت‌و‌گو محصول هوش عاطفی، اجتماعی و فرهنگی یک ملت است که متاسفانه این توانایی در جامعه ما و در نظام تدبیر ما پایین است و جامعه ما از مشکل «اختلال ارتباطی» رنج می‌برد.

او بیان کرد: در دنیای جدید فناوری به مرز تکنیکی رسیده که اگر به سرعت تکلیف خودمان را با اقتصاد جهانی روشن نکنیم، توانایی‌های لازم برای حضور موثر در اقتصاد جهانی را کسب نمی‌کنیم و فرصت‌های سرمایه‌گذاری و ورود به حوزه‌های جدید فناوری از دست می‌رود و از مرز عقب‌ماندگی پایدار رانده می‌شویم.

عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان با اشاره به اینکه دنیا به دنبال طراحی مزیت‌های پویا است، یادآور شد: از سه دسته دولت در نظام جهانی سخن به میان آمده که می‌توان به دولت‌های توسعه‌خواه، توسعه مردد و توسعه‌خوار اشاره کرد. تنها دولت‌های توسعه‌خواه هستند که می‌توانند در نظام جهانی جدید نقش جدی و کلیدی بازی کنند. تردید در امر توسعه موجب تردید در پیوستن به اقتصاد جهانی می‌شود و عملا فرصت‌های توسعه هم از دست می‌رود.

مساله اصلی ، الحاق تدریجی

رنانی افزود: بعد از تلاش دولت برای خروج از تورم و حل و فصل مناقشه، باید مساله اول کشور مساله برنامه‌ریزی برای الحاق تدریجی و حساب شده در اقتصاد جهانی باشد و البته مساله اشتغال هم باید در چنین چارچوبی حل و فصل شود.

این استاد دانشگاه گفت: اشتغال، محصول یک عملکرد کل نظام سیاسی و اقتصاد است که باید هشت فرآیند را به کار بیندازد تا اشتغال تولید شود و با وام دادن یا تزریق پول نمی‌توان اشتغال آفرید.

وی افزود: اتاق بازرگانی می‌تواند با استفاده از ظرفیت خود در راستای ایجاد وفاق عمومی در سیاستمداران کشور در مسیر الحاق قدم بردارد که برگزاری نشست‌های عمومی و طرح مساله از سوی بخش خصوصی می‌تواند در برجسته‌سازی ضرورت‌های پیوستن به اقتصاد جهانی موثر باشد.

این اقتصاددان با بیان اینکه اصلاح نظام بانکی کلید خروج اقتصاد کشور از رکود کنونی است، یادآور شد: بدون وجود یک نظام بانکی که ماموریت اصلی‌اش حمایت از بخش تولید در فرآیند جهانی شدن است، فرآیند پیوستن اقتصاد ما شکست می‌خورد.

تاثیر پیوستن ایران به اقتصاد جهانی

رنانی گفت: در کوتاه‌مدت مخالفت با ورود ایران به اقتصاد جهانی برای آمریکا مفید خواهد بود، اما این موضوع در بلندمدت تاثیر عکس خواهد داشت؛ یعنی در بلندمدت حتی کشورهای غربی هم از پیوستن ایران به اقتصاد جهانی بهره می‌برند.

در بخش دیگر این نشست عسگراولادی، عضو هیات نمایندگان اتاق ایران گفت: در اوایل انقلاب بحث الحاق به نظام جهانی بارها بیان شد، اما به دلایل عدم رابطه با غرب که دچار بداخلاقی‌ها بود، انحصار در اقتصاد و عدم مدیریت سامانده، عملی نشد و بارها در دولت قبل خواستار آن بودم تا به جای فریاد هولوکاست شرایط برای الحاق به WTO فراهم شود.

همچنین مجیدرضا حریری رئیس کمیسیون مدیریت واردات اتاق ایران در این نشست بیان کرد: اقتصادهای بزرگ دنیا در WTO حضور دارند که با سپری کردن ۳ تا ۱۵ سال از حضور، هیچ کشوری تا به امروز از این نظام خارج نشده‌است.