نگین بهکام

آن زمان که علیرضا طهماسبی وزیر صنایع و معادن وقت طرح تولید گوشی تلفن‌همراه را ارائه داد و با پافشاری‌های عجولانه بر اجرای طرحش اصرار ورزید، کارشناسان چنین روزهایی را برای تولید این کالا پیش‌بینی می‌کردند. اکنون با رفتن طهماسبی از وزارت صنایع و آمدن علی‌اکبر محرابیان به عنوان سرپرست، وضعیت تولید گوشی موبایل در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.آنچه از گفته‌های محرابیان در مدت حضورش در ساختمان خیابان سمیه می‌شود استنباط کرد، نوعی احتیاط در ادامه راه گذشته برای تولید این کالا است. باید دید آیا سرانجام، استدلال نداشتن مزیت نسبی و همین‌طور غیراقتصادی بودن تولید گوشی موبایل، مسوولان جدید وزارت صنایع را از ادامه راه بازمی‌دارد؟

البته باید در نظر داشت، تصمیم شتاب‌زده مسوولان قبلی که سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی را در این بخش به همراه داشته و ورود سرمایه‌گذاران خارجی را به حوزه تولید گوشی موبایل فراهم کرده، دست مسوولان جدید را تاحدودی بسته است و آنها را برای اتخاذ تصمیمی مناسب در شرایط دشوار قرار داده است. در عین حال، ناهماهنگی بخش‌های مختلف در بدنه دولت که موجب شده است، نظام تعرفه‌ای در برخی موارد همسو با سیاست‌های تولید نباشد، در بخش تولید گوشی تلفن‌همراه نیز مشکلات را مضاعف کرده است.

اکنون تولید گوشی موبایل در شرایطی قرار گرفته است که نه راه پس رفتن هست و نه راه پیش رفتن.برخی سرمایه‌گذاری‌های انجام شده هم راه به جایی نبرده‌است.

در نهایت با توجه به شرایط پیش آمده، به نظر می‌رسد لازم است وزارت صنایع و معادن هرچه زودتر وضعیت تولید گوشی موبایل ایرانی را مشخص کند و نگذارد وضعیت این کالا هم مانند تولیدکنندگان سیمان، شکر و محصولات پتروشیمی در بلاتکلیفی و تردید از ادامه راه باز بمانند. کاش وضعیت نابسامان تولید گوشی موبایل درس عبرتی باشد تا مسوولان از اجرای یک شبه طرح‌های غیرکارشناسانه کمی کوتاه آیند.