کفش ۱۷۰هزار تومانی ویتنامی
آیا باورتان می‌شود یک جفت کفش زنانه تولید کشور ویتنام در تهران به قیمت ۱۷۰هزار تومان عرضه شود و مشتری نیز داشته باشد؟ باور کنید. این خرید و فروش چند روز پیش در برابر دیدگان خبرنگار دنیای اقتصاد و چند نفر دیگر رخ داد. آیا این اتفاق عجیب و غریبی است.
در دهه ۱۹۷۰ ویتنام غرق در جنگ و آتش بود. رهبران حزب کمونیست ویتنام با کمک تسلیحاتی احزاب برادر و البته با همراهی رزمندگان مصمم ویتنامی در برابر تهاجم ارتش آمریکا مقاومت می‌کردند. اقتصاد ویتنام به دلیل جنگ‌های طولانی، فروپاشی کامل را تجربه کرده بود. در دهه ۱۹۸۰ ویتنام زندگی عادی را آغاز کرد. در دهه ۱۹۹۰ اقتصاد ویتنام آزادی را تجربه کرد و اکنون با شتاب در پی تسخیر بازارهای دیگر است. در دهه ۱۹۷۰ اما ایران صاحب چند کارخانه بزرگ تولید کفش بود و حتی بازار کفش اروپای شرقی را نیز در تسلط خویش داشت. چه شد که امروز ویتنام به ایران کفش صادر می‌کند و کارخانه‌های ایرانی دهه ۱۹۷۰ وجود ندارد؟
آیا باید خریداران ایرانی را نکوهش کرد چرا کفش ویتنامی خریداری می‌کنند و کفش تولید ایران را نمی‌خرند؟ به نظر می‌رسد حتی اگر نکوهش شوند فایده‌ای ندارد. تمایل را نمی‌توان بازور از بین برد. فقط می‌توان با عرضه کالای مرغوب رقابت کرد. چه شده است که صنعت کفش ایران به چنین شرایط تاسف‌آوری رسیده است؟
ارسال نظر