محمدصادق جنان‌صفت

البته که اعضای مجلس قانونگذاری ایران براساس قانون اساسی حق دارند درباره هر رویداد داخلی و خارجی تحقیق کرده، سخن بگویند و از مسوولان بخواهند که درباره پرسش آنها پاسخ دهد یا کاری انجام دهد. در ایران امروز به ویژه در عرصه و میدان اقتصاد آنقدر دشواری وجود دارد که نمایندگان مجلس می‌توانند و باید درباره آنها از دولت سوال کنند و یا پیشنهاد دهند. اما کسی گمان نمی‌کرد نمایندگان دو استان مرزی کشور ناگزیر شوند درباره «نخود» هم تذکر کتبی دهند. این اتفاق اما افتاده است و آقایان فلاحت‌پیشه، قنبری، امینی، محمدی، جاسمی به رییس‌جمهور تذکر داده‌‌اند که دستور دهد موانع صادرات نخود برطرف شود.

به نظر نگارنده این اتفاق مهمی است و باید ریشه‌های آن بازکاری و به جامعه معرفی شوند.

چرا برای صادرات نخود مانع ایجاد شده است؟ واقعیت این است که دولت محترم و به ویژه مدیران میانی و حتی برخی مدیران ارشد دولت در یک رفتار ناشی از کم‌تجربگی در شروع کار خویش وعده دادند اجازه گران شدن کالاها و خدمات را نمی‌دهند. این وعده که البته باید داده می‌شد تا مردم امیدوار باشند اما با روش‌های نادرست پیگیری شد و اکنون نه تنها نرخ تورم کاهش نیافته و تولید صنعتی هم زیر بار رشد فزآینده این پدیده مخرب له شده است.

کار را به جاهای باریک و تاکنون نادیده شده کشانده و گروهی از مدیران تصور می‌کنند باید جلوی صادرات نخود را گرفت که لابد آش و آبگوشت گران نشود. این طرز تفکر بسیار خطرناک در ۲سال گذشته تعادل بازار بسیاری از کالاها را به هم ریخته است و بازارهای صادراتی ایران را در اختیار رقبا قرار داده است. فرض کنید اگر نخود صادر شد گران می‌شود، خوب مردم لوبیا مصرف می‌کنند. این تفکر و روش‌های نادرست موجب شده است نمایندگان مردم به بالاترین مقام اجرایی نامه بنویسند و از او کمک بخواهند تا راه صادرات نخود را بگشاید.