احمد بختیار

روز گذشته معاون وزیر صنایع و معادن، حضور بورس‌بازان زمین در شهرک‌های صنعتی را گوشزد کرد و البته گفت: از حضور این افراد در این عرصه جلوگیری می‌کنیم. سخن امیررضا واعظ آشتیانی این بود که اخیرا عده‌ای در نقاب تولیدکننده زمین شهرک‌های صنعتی را می‌خرند و پس از ۲ سال آن را با سود قابل توجهی واگذار می‌کنند. اگرچه واعظ آشتیانی از عزم شرکت شهرک‌های صنعتی برای مبارزه با این پدیده خبر داد، اما حضور این افراد هشداری است که نباید مسوولان از آن چشم‌پوشی کنند.

در روزها و هفته‌های اخیر نیز خبر رسید که حتی برخی تولید‌کنندگان صنایع دیگر از جمله نساجی و حتی فولاد به زمین و مسکن روی آورده‌اند. این شدت علاقه مبین چه موضوعی است؟ جواب ساده این است که نبود یا پایین‌بودن سود در فعالیت‌های تولیدی سیل نقدینگی را به سمت زمین و مسکن کشانده است.

شاید نتوان از این افراد خرده گرفت یا آنها را محکوم کرد. این افراد کسانی هستند که سرمایه‌ای نزد خود دارند، اما ترس از افت ارزش پول از یک‌سو و ناکافی بودن سوددهی در تولید کالاهای صنعتی از سوی دیگر، سبب شده جریان پول، آنها را به سمت این حوزه بکشاند.

در واقع شرایط اقتصادی، این فرصت را برای آنها خلق کرده است. تنها چاره حل این گرفتاری، ترسیم آینده‌ای مطمئن در بخش صنعت (به‌طور‌عام) است. یک سرمایه‌گذار اگر از آینده فعالیت خود و سوددهی تولید اطمینان حاصل پیدا کند تمام تخم‌مرغ‌های خود را درون سبد مسکن نمی‌گذارد. اگر شرایط مطلوب فراهم شود، دیگر لازم نیست دولت وقت و هزینه خود را برای مبارزه با فرصت‌های اقتصادی زیانبار، تلف کند.