بی‌شک این آمار برای فصلی کنونی مناسب نیست و آن‌طور که کارشناس ارشد مدیریت منابع آبی گفته، وضعیت منابع آبی ایران مطلوب نیست. تراکم شدید جمعیتی در یک پهنه مشخص جمعیتی همراه با بارگذاری‌‌‌های سنگین و متمرکز در یک پهنه از یک دشت یا یک جغرافیا مشکلاتی را ایجاد کرده است. در این بین تهران، مشهد، اصفهان و کرمان وضعیت پرخطری نسبت به مناطق دیگر دارند. راه رویارویی با این گلوگاه، خودداری از تغییر کاربری فزاینده اراضی شهری، پرهیز از توسعه بی‌رویه مسکن و واگذاری انشعاب‌‌‌های اضافی آب شهری است.داریوش مختاری با بیان اینکه از یکسو صنایع آب‌بر از جمله نیروگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و صنایع فولاد و سیمان در جغرافیای خشک فلات مرکزی که با کمیابی منابع آب روبه‌روست، مستقر هستند و آبخوان‌‌‌ها را خالی می‌کنند و از سوی دیگر عمده فرآورده‌‌‌های این صنایع برای دو بخش مصرفی یعنی مسکن و خودرو به کار گرفته می‌شوند، اظهار کرد: این دو بخش مصرفی به جای اینکه چرخه تولید و نوآوری را بازآفرینی کنند، به طور مشخص یک گرداب سنگین مصرف را پدید آورده‌اند که بر بهره‌برداری و مصرف بی‌رویه منابع آب به طور مستقیم یا غیرمستقیم تاثیر می‌گذارد.این کارشناس ارشد مدیریت منابع آبی با بیان اینکه باید تدابیری اندیشیده شود تا صنایع آب‌بر با صنایع کوچک و بومی جایگرین شوند، تصریح کرد: تنها در این شرایط است که می‌توان منابع آبی کشور را نجات داد؛ در غیر‌این صورت کشور با چالش‌‌‌های بزرگی در آینده مواجه خواهد شد که حل آنها بدون جواب خواهد بود. بنابراین باید از هم‌اکنون به فکر حل چالش‌های بخش آب بود.مختاری با اشاره به راهکارهای موجود برای این بخش، تاکید کرد: می‌توان روش‌های هشت‌گانه کاهش مصرف آب شهری یا پروژه‌های ۱۵گانه طرح‌‌‌های تعادل‌بخشی منابع آب زیرزمینی یا طرح‌‌‌های تکمیلی استقرار واحدهای گلخانه‌ای تولید محصولات کشاورزی را اجرا و به‌آسانی چند میلیارد مترمکعب آب صرفه‌‌‌جویی کرد و در بخش‌‌‌های گردشگری و صنایع کوچک و پربازده به کار گرفت و آبخوان‌‌‌ها را نجات داد.

 

اخبار مرتبط