اتاق ایران با استناد به داده‌های بین‌المللی بررسی کرد
روش ۵ مرحله‌ای نبرد با کرونا
این پنج مرحله عبارتند از «تصمیم‌گیری»، «تاب‌آوری»، «بازگشت»، «تصویرسازی دوباره» و «اصلاح». به‌طور کلی این پنج مرحله اولویت‌ها را به ما نشان می‌دهد، به این معنا که اگر می‌خواهیم راهی معقول به لحاظ اقتصادی و اجتماعی برای رسیدن به آینده عادی پیدا کنیم، مبارزه با کووید-۱۹ اولویت اولی است که رهبران جوامع باید برای تحقق آن تلاش کنند. اولویت‌هایی که جزئیات آن به این شرح است.
تصمیم‌گیری: تقریبا در تمامی کشورها، اقدامات واکنشی در برابر بحران به‌طور کامل فعال شده‌اند. مجموعه‌ای گسترده از مداخلات بهداشت عمومی صورت گرفته است. نظام‌های مراقبت بهداشتی در تلاش برای افزایش ظرفیت تخت‌های بیمارستانی، تجهیزات و کارکنان آموزش دیده آشکارا در وضعیت جنگی قرار گرفته‌اند. تلاش‌هایی برای رفع کمبودهای تجهیزات پزشکی ضروری صورت می‌گیرد. طرح‌های تداوم کسب‌وکار و امنیت شغلی با دور کاری به‌عنوان وضعیت عملیاتی پیش‌فرض افزایش یافته‌اند، بسیاری درگیر کاهش شدید فعالیت خود هستند، درحالی‌که برخی به فعالیت خود سرعت می‌دهند تا بتوانند تقاضاها درحوزه‌های حساس از جمله غذا و نیازهای خانوارها گرفته تا کالاهای کاغذی را تامین کنند. با بسته شدن فضاهای آموزشی کلاس‌ها، نهادهای آموزشی به منظور فراهم کردن فضای یادگیری به سمت آموزش بر خط حرکت می‌کنند. این مرحله‌ای است که رهبران کشورها درحال‌حاضر روی آن تمرکز کرده‌اند.
تاب‌آوری: اپیدمی پیشرفت کرده و به یک بحران درحال گسترش برای نظام مالی و اقتصادی جهان تبدیل شده است. افت شدید در فعالیت‌های اقتصادی که برای حفظ سلامت عموم ضروری است، به‌طور همزمان رفاه اقتصادی شهروندان و نهادها را به خطر می‌اندازد. رخ دادن سریع چالش‌های نقدینگی و توانایی پرداخت بدهی برای صنایع متعدد در برابر تلاش بانک‌های مرکزی و دولت‌ها در جهت کارآیی نظام‌های مالی مقاوم نشان می‌دهند. همان‌طور که تردیدها در مورد اندازه، تداوم و شکل افت تولید ناخالص ملی و اشتغال موجب پایین آمدن باقی مانده شاخص اعتماد کسب‌وکار می‌شود، بحران سلامت نیز کم‌کم به یک بحران مالی تبدیل می‌شود.
تحلیل دیگری از موسسه مکنزی با ارجاع به منابع متعدد نشان می‌دهد که شوک وارده به معیشت به‌واسطه تاثیر اقتصادی مبارزه با ویروس کرونا، بزرگترین شوک در طول یک قرن اخیر است. در اروپا و ایالات‌متحده احتمال می‌رود شوک مزبور تنها در طول یک فصل به کاهش فعالیت‌های اقتصادی منجر شود که بسیار فراتر از کاهش درآمد تجربه شده در دوران رکود بزرگ است. برای رویارویی با این چالش‌ها، انعطاف‌پذیری امری حیاتی است. مسائل کوتاه‌مدت درحوزه مدیریت پول نقد برای نقدینگی و توان پرداخت بدهی به وضوح در اولویت هستند. اما دیری نخواهد پایید که وقتی شوک مزبور شروع به بر هم زدن ساختارهای صنعتی موجود کند و مناسبات رقابتی را برای همیشه تغییر‌دهد، کسب‌وکارها ناگزیر باید براساس برنامه‌های انعطاف‌پذیری گسترده‌‌تری کنند.
بخش اعظم جمعیت دچار تردید و استرس مالی شخصی خواهند شد. رهبران بخش دولتی، خصوصی و اجتماعی ناگزیر خواهند بود که تصمیمات دشوار چرخه‌ای اتخاذ کنند که تاب‌آوری اقتصادی و اجتماعی را توازن می‌بخشد. باید توجه داشت که انسجام اجتماعی به‌واسطه پوپولیسم و دیگر چالش‌هایی که پیش از پیدایش ویروس کرونا وجود داشتند، از قبل تحت فشار شدید بوده است.
بازگشت : بازگرداندن کسب‌وکارها به سلامت پس از یک دوره تعطیلی شدید، چالش بسیار بزرگی است، چنان که اکنون چین به آهستگی درحال بازگشت به‌کار است و به همین موضوع پی برده است. بیشتر صنایع نیازمند خواهند بود که کل زنجیره‌های تامین خود را دوباره فعال کنند. با این وجود مقیاس و زمان‌بندی متفاوت تاثیر ویروس کرونا به معنای این است که زنجیره‌های تامین جهانی در مناطق جغرافیایی مختلف با اختلال روبه‌رو است. ضعیف‌ترین نقطه در زنجیره تامین تعیین‌کننده موفقیت یا شکست بازگشت به استخدام مجدد، آموزش و دستیابی به سطوح قبلی ایجاد نیروی کار خواهد بود. بنابراین رهبران کشورها باید نظام کاری و برنامه‌ای خود برای اقدامات ممکن در راه بازگشت کسب‌وکارها به تولید مفید را با سرعت و مقیاس مناسب بازبینی کنند.
تصویرسازی دوباره: شوکی با این ابعاد، تحولی ناپیوسته در اولویت‌ها و انتظارات افراد به‌عنوان شهروند و مصرف‌کننده را به وجود خواهد آورد. این تحولات و تاثیرات آنها بر نحوه زندگی، کار و استفاده ما از فناوری در هفته‌ها و ماه‌های آتی به‌صورت مشخص‌تری خود را نشان خواهد داد. موسساتی که با تکامل یافتن، اولویت‌های خود را در راستای دستیابی به بهترین بهره‌وری از بینش و دوراندیشی بهتر به مناسب‌ترین شکل بازآفرینی می‌کنند. روشن است که دنیای برخط تجارت بدون ارتباط می‌تواند تقویت شود، به‌صورتی که رفتار مصرف‌کنندگان را برای همیشه تغییر دهد.
این بحران نه تنها نقاط آسیب‌پذیر را بر ملا می‌کند، بلکه فرصت‌هایی برای ارتقای عملکرد کسب‌وکارها نیز فراهم می‌کند. سران کشورها ناگزیر خواهند بود درخصوص اینکه کدام هزینه‌ها ثابت هستند و کدام یک می‌توانند متغیر باشند، بازنگری کنند، چراکه تعطیلی بخش‌های زیادی از تولید مشخص می‌کند که در نهایت چه چیزی ضروری است. احتمالا تجربه تعطیلی بخش اعظم تولید جهانی به تصمیم‌گیری در این مورد کمک خواهد کرد که تا چه حد می‌توان بدون از دست رفتن کارآیی، عملیات‌ها را محدود کرد. آگاهی یافتن سریع از راهکاری برای تداوم گردش چرخ تولید در زمانی که به نیروی کار دسترسی نیست، فرصت‌ها برای جا انداختن تطبیق تکنولوژی را تسریع می‌کند.
اصلاح: دنیا درحال‌حاضر تعریف به مراتب تندتری از این موضوع دارد که چه چیزی منجر به شکل‌گیری حادثه‌ای غیرمترقبه می‌شود. این شوک احتمالا در راستای تحقق آرزوی محدود کردن برخی از عواملی که کمک کردند ویروس کرونا به جای یک مساله محلی و قابل مدیریت به چالشی جهانی تبدیل شود، مفید خواهد بود. دولت‌ها در دوره کنونی احتمالا این احساس را دارند که از جانب شهروندان خود تشویق و پشتیبانی می‌شوند تا نقشی فعال‌تر در شکل‌‌دهی به فعالیت‌های اقتصادی ایفا کنند. همان‌طور که جامعه در تلاش برای دوری، کم‌کردن احتمال و پیشگیری از یک بحران سلامت مثل بحران کنونی در آینده است، فعالان حوزه کسب‌وکار باید به‌دنبال پیش‌بینی تغییرات مطلوب عامه مردم در خط‌ومشی مقررات باشند.
در بیشتر اقتصادهای دنیا نظام‌های بهداشت و سلامت که از زمان شکل‌گیری پس از جنگ جهانی دوم تغییرات اندکی داشته‌اند، ناگزیر خواهند بود که مشخص کنند همان طور که به شکل بی‌وقفه خدمات مراقبتی حضوری و مجازی ارائه می‌کنند، چگونه با چنین موج سریعی از حجم بیمار برخورد کنند. در دنیایی با ارتباطات فراوان و سیال و درحال تغییر، رویکردهای بهداشت عمومی باید درخصوص سرعت و هماهنگی جهانی لازم برای واکنش نشان دادن خود بازنگری صورت دهند.
سیاست‌ها در زیرساخت‌های حیاتی مراقبت بهداشتی، ذخایر راهبردی کالاهای کلیدی و تجهیزات تولید در زمان حوادث غیر مترقبه برای تجهیزات پزشکی حیاتی، همگی باید مدنظر قرار گیرند. مدیران نظام مالی و اقتصاد با درس گرفتن از شکست‌های اقتصادی در آخرین بحران اقتصادی جهان باید درحال‌حاضر به فکر تقویت سیستم جهت یکپارچه‌سازی کلاس درس بوده و آموزش از راه دور را در دستور کار خود قرار دهند.
دوران پس از فروکش کردن اپیدمی هم فرصتی برای یادگیری از حجم عظیمی از نوآوری‌ها و تجربیات جمعی فراهم می‌کند، از کار کردن در خانه (دور کاری) گرفته تا پایش و مراقبت در سطوح بسیار گسترده. در کنار این فرصت درخواهیم یافت که کدام نوآوری‌ها اگر به‌طور دائم به‌کار گرفته شوند، می‌توانند به بهبود چشمگیر رفاه اجتماعی و اقتصادی کمک کنند.
