به گزارش روابط عمومی سازمان مدیریت صنعتی، ابوالفضل کیانی بختیاری با بیان این مطلب در خصوص نقش بنگاه بزرگ در اقتصاد گفت: بنگاه‌های اقتصادی بزرگ مقیاس که فروش بالایی دارند، نقش اساسی در اقتصاد هر کشوری بازی می‌کنند و شواهد آماری داخلی و خارجی نشان از اثرگذاری بنگاه‌های بزرگ در اقتصاد کشورها دارد. آمار و اطلاعات رتبه‌بندی فورچون ۵۰۰، نشان می‌دهد کشورهایی که سهم بالاتری در فهرست فورچون ۵۰۰ دارند، از نظر تولید ناخالص داخلی نیز رتبه بالاتری دارند.

وی در یک نشست خبری افزود: در سال ۲۰۱۷، رتبه اول از نظر سهم درآمدی شرکت‌های لیست فورچون ۵۰۰، به کشور آمریکا با ۶/ ۲۹ درصد تعلق داشت. کشورهای چین، ژاپن و آلمان، به ترتیب با سهم‌های ۵/ ۲۲، ۷/ ۹ و ۷/ ۶ درصدی در جایگاه‌های بعدی قرار گرفتند. این در حالی است که رتبه این کشورها از نظر شاخص تولید ناخالص داخلی که معرف قدرت اقتصادی کشورها است، نیز به همین ترتیب است و می‌توان نتیجه گرفت کشورهایی که شرکت‌های بزرگ بیشتری دارند، از اقتصاد قوی‌تری برخوردار هستند. مدیرعامل سازمان مدیریت صنعتی با تاکید بر اهمیت نقش ۵۰۰ شرکت برتر کشور در تولید ناخالص داخلی اظهار کرد: از طرف دیگر، اطلاعات IMI-۱۰۰ مربوط به سال مالی ۹۶ نشان می‌دهد که ۵۰۰ شرکت حاضر در فهرست رتبه‌بندی، ۱‍۴درصد و ۱۰۰ شرکت اول، ۱۲ درصد تولید ناخالص داخلی ایران را تشکیل می‌دهند. همچنین اگر مجموع فروش ۵۰۰ شرکت بزرگ را با میزان تولید ناخالص داخلی کشور در سال ۱۳۹۶ مقایسه کنیم، درمی‌یابیم که میزان فروش ۵۰۰ شرکت معادل ۴۴ درصد تولید ناخالص داخلی است که به‌نوعی می‌تواند گویای این مطلب باشد که مجموعه‌ ۵۰۰ شرکت و شرکت‌های پیشین آنها در زنجیره تامین، به‌طور تقریبی در ۴۴ درصد تولید ناخالص داخلی نقش داشته‌اند.

وی درخصوص سهم بنگاه‌های اقتصادی بزرگ ایران در صادرات غیرنفتی گفت: در سال ۱۳۹۶، کل صادرات غیرنفتی ۴۷ میلیارد دلار بوده است، این درحالی است ‌که صادرات ۵۰۰ شرکت حاضر در فهرست IMI-۱۰۰، ۲۷ میلیارد دلار، یعنی ۵۶ درصد کل صادرات غیرنفتی سهم داشته است. سهم بالای صادرات ۵۰۰ شرکت از صادرات غیرنفتی، نشان‌دهنده فعال بودن این بنگاه‌های اقتصادی در بازارهای جهانی است. در این نشست خبری مجید درویش مدیر مرکز رتبه‌بندی شرکت‌های برتر ضمن برشمردن شاخص‌های این رتبه‌بندی، گفت: در رتبه‌بندی شرکت‌های برتر ایران و رتبه‌بندی‌های مشابه فوق‌الذکر، ابتدا ۵۰۰ شرکت براساس شاخص «میزان فروش (درآمد)» انتخاب و رتبه‌بندی می‌شوند و پس از آن، این ۵۰۰ شرکت براساس شاخص‌های دیگری نیز رتبه‌بندی می‌شوند. نکته مهم این است که یک شرکت، در شاخص‌های مختلف، رتبه‌های متفاوتی می‌گیرد، یعنی مثلا ممکن است در شاخص فروش رتبه ۱۰ را داشته باشد ولی در شاخص سودآوری رتبه ۴۵ را به دست آورده باشد.

وی افزود: شاخص‌های رتبه‌بندی IMI-۱۰۰، شاخص‌های کمی هستند و مقادیر آنها از «صورت‌های مالی حسابرسی شده» شرکت‌ها استخراج می‌شود؛ بنابراین‌ برخلاف بسیاری از ارزیابی‌ها و رتبه‌بندی‌ها که در رتبه‌بندی شرکت‌ها قضاوت ارزیابان دخالت دارد یا از خوداظهاری شرکت‌ها استفاده می‌کنند‌، در رتبه‌بندی IMI-۱۰۰، نرم‌افزار مربوط، براساس مقادیر عددی، رتبه هر شرکت را مشخص می‌کند و هیچ قضاوتی توسط اجرا‌کنندگان رتبه‌بندی صورت نمی‌گیرد. مدیر مرکز رتبه‌بندی شرکت‌های برتر ایران ضمن ارائه آماری از سهم گروه‌های صنعتی از نظر میزان فروش، میزان صادرات و میزان اشتغال‌زایی عنوان کرد: براساس رتبه‌بندی سال ۹۷ بانک‌ها و خودروسازی‌ها از نظر اشتغال زایی، رتبه اول و دوم را به خود اختصاص داده‌اند. وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: فعالیت دیگری که در این رتبه‌بندی انجام می‌شود، مشخص کردن پراکندگی استانی ۵۰۰ شرکت در کشور است که میزان اثرگذاری استان‌ها در اقتصاد کشور را نشان می‌دهد، به این معنی که مشخص می‌کند کدام استان‌ها از نظر اقتصادی و صنعتی قوی‌تر هستند که تهران، اصفهان و خوزستان رتبه‌های اول تا سوم را در این زمینه دارند. همچنین مشخص می‌کند که هر استان در چه صنایعی تمرکز دارد.