قاسم تقی‌زاده خامسی، معاون وزیر نیروی ایران و رئیس هیات کمیساریای آب هیرمند گفت: در فضای بسیار دوستانه به نتایج خوبی رسیدیم و دو طرف تاکید دارند برنامه عملیاتی برای استفاده از آب رودخانه هیرمند طوری تنظیم شود که مردم دو کشور به ویژه ساکنان استان‌های سیستان و بلوچستان ایران و نیمروز افغانستان از نتایج آن به خوبی بهره‌مند شوند. وی هدف از امضای این توافق‌نامه را مدیریت آب رودخانه هیرمند به‌صورت دقیق‌تر خواند و گفت: با مدیریت درست آب رودخانه هیرمند و رهاسازی مناسب آب این رودخانه، اطلاع دو طرف از میزان آب رودخانه هیرمند نیز تحقق می‌یابد. تقی‌زاده خامسی گفت: وزارت نیرو با توجه به توانمندی‌ها در حوزه انرژی و آب، آمادگی خود را برای همکاری در این زمینه با افغانستان به‌ویژه راه‌اندازی مرکز تحقیقات آب اعلام کرد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، نکته‌ای که درباره معاهده سال ۱۳۵۱ هیرمند وجود دارد این است که سهم آب ایران مندرج در این معاهده فقط به منظور شرب و کشاورزی تخصیص داده شده است (اگرچه این میزان کمتر از میزان برآورد شده در کمیسیون بی طرف دلتا است، اما مبنای مذاکره دو طرف همین مقدار است) و هیچ ارتباطی به نیاز زیست‌محیطی تالاب‌های بین‌المللی و مشترک هامون ندارد. در واقع در معاهده ۱۳۵۱ هیرمند هیچ اشاره‌ای به حقابه زیست محیطی وجود ندارد و ۸۲۰ میلیون مترمکعبی که در معاهده مزبور دیده شده تنها مربوط به مصارف شرب و کشاورزی ایران است، چرا که اولا به علت شرایط آن زمان و احتمالا اینکه موضوعات زیست محیطی هنوز مورد توجه واقع نشده بود، حقابه تالاب بین‌المللی و مشترک هامون از محل این رودخانه در معاهده ۱۳۵۱ در نظر گرفته نشده است. ثانیا نیاز زیست محیطی تالاب بین‌المللی و مشترک هامون، موضوعی مشترک فی‌مابین ایران و افغانستان بوده که باید دو کشور برای سیراب کردن آن تلاش کنند. همچنین و مهم‌تر از همه، سیراب کردن تالاب‌های بین‌المللی هامون تنها از محل رودخانه هیرمند نبوده و علاوه بر آن از محل آب‌های رودخانه‌های خاش، هاروت و فراه نیز سیراب می‌شود. افغانستان در سال آبی گذشته (۹۷ - ۹۶) از مجموع ۸۲۰ میلیون مترمکعب حقابه تعیین شده ایران در معاهده ۱۳۵۱، تنها ۳۰ میلیون مترمکعب آب تحویل ایران داد و بقیه آن را توسط سدها در بالادست هیرمند، ذخیره کرد.

اخبار مرتبط