محمود شریعتی در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» با اعلام این مطلب گفت: ظرفیت اسمی این کارخانه که سال ۱۳۸۷ راه‌اندازی شده حدود ۱۰۰ هزارتن در سال است، اما متاسفانه در چهارسال گذشته به‌دلیل محدودیت بودجه‌های عمرانی دولت، ظرفیت به کمتر از نصف، یعنی چیزی حدود ۳۳ هزار تن کاهش یافته است. وی افزود: یکی دیگر از عواملی که موجب کاهش میزان تولید این کارخانه شده، تحریم‌های سال‌های گذشته است. همچنین ظهور پدیده داعش در منطقه، تولید و صادرات محصول به عراق را که یکی از بازارهای اصلی ما محسوب می‌شد برای صنعتگران و تولیدکنندگان بسیار دشوار کرد. زیرا بسیاری از هزینه‌های عمرانی عراق صرف تامین بودجه‌های نظامی شد. شریعتی گفت: مجموع این عوامل باعث شد تا صادرات شرکت که در سال ۹۱ حدود ۲۴ میلیون دلار بود در سال ۹۵ به کمتر از ۲۰ درصد این رقم کاهش پیدا کند. مدیرعامل شرکت هامون‌نایزه در پاسخ به این سوال که چرا بازار اروپا یا شرق آسیا را برای جایگزینی انتخاب نمی‌کنید، گفت: محصولی که ما تولید می‌کنیم حجیم است بنابراین از لحاظ صرفه اقتصادی بهتر است اولویت ما صادرات محصول به کشورهای همسایه باشد. بحران آب یا کم‌آبی و همچنین حرکت رو‌به توسعه کشورهای خاورمیانه، نکات دیگری است که صادرات به‌کشورهای همسایه را در اولویت قرار می‌دهد. با این حال ما به برخی از کشورهای اروپایی از جمله ترکیه، اوکراین و کشورهای مستقل همسود (CIS) نیز صادرات داریم. وی در پاسخ به این سوال که دولت چه کمکی به شرکت‌های فعال در این بخش کرده است، گفت: متاسفانه به‌رغم شعارها هنوز ایران یک کشور تولید محور نیست و زمانی که بودجه‌های عمرانی کشور کاهش پیدا می‌کند، صنایعی مانند صنعت تاسیسات آب یا قادر به دریافت مطالبات خود از دولت نیستند یا آنکه با رکود دست و پنجه نرم می‌کنند. این تولیدکننده چاره‌کار را توزیع اوراق مشارکت یا اسناد خزانه دانست.