انرژیهای تجدیدپذیر؛ آیندهساز صنعت ایران؟
موارد فوق به این معنی است که بخش مهمی از آینده در حوزه انرژی، به انرژیهای تجدیدپذیر بستگی دارد و با توجه به سرمایهگذاری اولیه به نسبت پایین و ناچیز بودن هزینههای نگهداری، آینده جذابی پیش روی آن بوده و بیش از همه، صنایع به این سمت متمایل خواهند شد. رخدادی که از هماکنون قابل مشاهده است و با توجه به تمایل صنایع بزرگ، به احتمال قوی فراگیر خواهد شد. این نکته که واحدهای بزرگ تولیدی بخشی از نیاز خود به انرژی را مستقیما تامین کنند ریسکهای بزرگی را برای آنان تعدیل خواهد کرد و با توجه به ریسکهای قطعی برق، سرمایهگذاری در این حوزه توجیهپذیر خواهد بود؛ این در حالی است که امکان صادرات برق تجدیدپذیر محتمل است و در شرایطی که خطوط انتقال با کشورهای همسایه اصطلاحا سنکرون شده، میتوان برای صادرات پایدار آن نیز برنامهریزی کرد.
در واقع میتوان گفت صنایع به سمت انرژیهای تجدیدپذیر متمایل شدهاند گویی در خصوص آیندهساز صنعت ایران سخن میگوییم. ناترازیها اگرچه محرک این روند است اما رویکرد کلی مبنی بر داد و ستد برق از انرژیهای تجدیدپذیر در بازار برق سبز بورس انرژی، سیگنال بسیار مهمی به سرمایهگذاران ارائه کرده که میتوانند فراتر از ناکامیهای برقی، این نوع انرژی را با قیمت رقابتی و آزادانه معامله کرده و خبری از قطعی آن نیز نباشد.
رخداد کمسابقهای که این روزها یک انرژی پنهان را به سرمایهگذاری روی برق سبز تزریق کرده است. بازار برق سبز در بورس انرژی را میتوان به معنای واقعی کلمه بازار دانست و در این بازار مکانیزم عرضه و تقاضاست که همه چیز را تعیین کرده و قیمتگذاری دستوری در اغلب ارکان آن رنگ باخته است. این مزیت کم سابقه موجب شده تا روزهای بهتری را برای این بازار انتظار داشته باشیم آنهم در شرایطی که حتی در زمانی که شاهد اوج تقاضای مصرف مثلا روزهای سرد سال نیستیم، پتانسیل صادرات یا توقف تولید نیروگاههای رایج فراهم باشد.
با هر ادبیاتی که به انرژیهای خورشیدی بنگریم روزهای خوبی در انتظار این صنعت خواهد بود اما در این میان باید این نکته را به یاد آورد که انرژیهای تجدیدپذیر به انرژی خورشیدی محدود نمیشود؛ نیروگاههای بادی رکن دیگری است که شاید در بسیاری از نقاط کشور، راندمان بالاتری را نصیب سرمایهگذار کرده و اینبار توقف تولید در خاموشی شب را هم متصور نخواهیم بود.
آینده انرژیهای تجدیدپذیر بسیار روشن است اما باید هزینههای آن را نیز پذیرفت. قیمت برق در این فرآیندهای تولیدی بسیار بالاست ولی این قیمت را باید هزینه تکنولوژی دانست و این نرخ، آینده روشنی را حتی برای صنایع مصرفکننده به همراه خواهد داشت. زمانی ایران را با ذخایر نفت و گاز میشناختند ولی این پتانسیل را باید متصور شد که آینده ایران از مسیر انرژیهای تجدیدپذیر عبور کند؛ واقعیتی که تنها به تغییر در نگاه نیاز دارد.