علت گرایش به رشته بیمههای زندگی و سرمایهگذاری در بازار بیمه کشور
اما دلیل عدم شیوع بیمههای زندگی خطر فوت چیست؟
علت گرایش بازار بیمههای زندگی در کشور به سمتوسوی بیمههای عمر و سرمایهگذاری و کمتوجهی به طیف بیمههای خطر فوت دلایل متعدی دارد که از آن جملهاند:
۱- نبود تقاضا: باوجود اینکه مردم ایران مردمی عاقبتاندیش هستند، اما فرهنگ بیمه و استفاده از بیمههای زندگی جهت کاهش و مقابله با ریسکهای مالی و جانی آتی و پیامدهای آن چندان فراگیر نیست و در این میان، بیمههای خطر فوت از اقبال کمتری برخوردار هستند. آمار بیمهنامههای صادرشده هم موید این امر است. بهعبارتدیگر میتوان گفت، اگرچه شرکتهای بیمه درباره عرضه گسترده بیمههای خطر فوت رغبت چندانی از خود نشان ندادهاند؛ اما اشتیاق وافری برای خرید این نوع بیمه نیز در جامعه مشاهده نمیشود و بازار آمادهای هم در این زمینه وجود نداشته است و اگر شرکتی بخواهد به آن بپردازد، قطعا ابتدا باید دراینباره بازارسازی مناسبی انجام دهد.
۲- مبالغ حق بیمه: حق بیمه بیمههای زندگی و سرمایهگذاری چند برابر حق بیمه انواع بیمههای خطر فوت است؛ بنابراین از نظر حجم حق بیمه ورودی در رشته بیمه زندگی و سرمایهگذاری برای شبکه فروش و شرکتهای بیمه قابلتامل و تمایل به عرضه آن بیشتر است.
۳- کارمزد: یکی از عوامل تاثیرگذار درفروش بیمهنامههای زندگی کارمزد آن است. کارمزد بیمههای خطر فوت اگرچه بالاتر از بیمههای سرمایهگذاری است؛ اما با توجه به میزان حجم فروش آن قابلتوجه نیست و شبکه فروش را به فعالیت در آن رشته ترغیب و تحریض نمیکند.
۴- هرم سنی و آمار بیمهشدگان: تجزیه و تحلیل آمار بیمهشدگان سالهای یکی دو دهه اخیر و ملاحظه هرم سنی آنان نشان میدهد که بیشینه سنی بیمهشدگان در سنین ۲۵ تا ۳۰ سال و بهطورکلی زیر ۳۰ سال است. انتخاب این نوع بیمه نیز، نشاندهنده سمتوسوی جهتگیری و دغدغههای آتی بیمهشدگان و بیمهگذاران دراینباره و اهمیت بارز موضوع سرمایهگذاری در انتخاب نوع بیمه توسط بیمهگذاران است.
۵- تورم: بیمههای خطر فوت انفرادی با توجه به پوششهای قابلارائه آن، تبعا باید طولانیمدت باشند و با توجه به تورم جاری و قوانین موجود امکان ارائه طرحهای مکفی و کامل آنهم برای سالهای طولانی دشوار مینماید.
۶- بیمههای گروهی: بیمههای خطر فوت اغلب بهصورت گروهی و آن هم با تقاضای شدید برای کمینهسازی حق بیمه در بازار بیمه کشور در جریان است، بدیهی است کسانی که از این شرایط حداقلی در بیمههای عمر گروهی برخوردار هستند؛ نیاز چندانی به خرید بیمههای انفرادی احساس نمیکنند.
۷- تبدیل بیمهنامه: بیمهنامههای زندگی و سرمایهگذاری دارای اندوخته قابلتوجه هستند، و این اندوختهها به بیمهگذار امکان انتخابهای جدیدتری میدهد. بهعنوانمثال دارنده بیمهنامه زندگی و سرمایهگذاری میتواند بیمهنامه خود را به مستمری یا هر بیمهنامه دیگری تبدیل کند و ریسکهای تمام دوره زندگی خود را در ایام جوانی، میانسالی و بهویژه در ایام کهنسالی و بازنشستگی بهخوبی پوشش دهد.
پیتر دراکر(Peter Drucker)، بنیانگذار مدیریت مدرن، پیشبینی ویژهای درباره آینده بیمههای زندگی دارد و میگوید: «بیمه زندگی از طریق فراهم آوردن حمایت مالی در مقابل خطر عمده قرن هجدهم و نوزدهم، یعنی خطر مرگ زودرس، بهصورت بزرگترین صنعت مالی آن قرن درآمد و به مدت بیش از ۱۵۰ سال با حفظ سودآوری خود در سراسر جهان گسترش یافت. ممکن است بیمههای بهشرط حیات(مستمری) بهدرستی بهصورت سودآورترین صنعت مالی عمده قرن آینده درآید.» در بیمهنامههای خطر فوت بیمهشده قدرت انتخاب و گزینههای دیگری ندارد و بیمهنامهاش یک کاربرد بیشتر ندارد.
۸- پوششهای متنوع بیمه زندگی و سرمایهگذاری: در بیمه زندگی علاوه بر قابلتبدیل بودن به سایر بیمهنامههای دلخواه، پوششهای متنوعی بهصورت پیشفرض در بیمهنامه در شروع بیمهنامه یا در طول مدت بیمهنامه قابلارائه است که مهمترین آن به شرح زیر است:
۱-۸- پوشش خطر فوت
۲-۸- پوشش بیمه حوادث
۳-۸- پوشش بیماری خاص، ۵ تا ۳۰ بیماری
۴-۸- پوشش ازکارافتادگی جزئی و کلی
۵-۸- معافیت از پرداخت حق بیمه در اثر ازکارافتادگی
۶-۸- هزینههای پزشکی ناشی از حادثه
۷-۸- بیمه درمان
۸-۸- و غیره
علاوه بر این، پرداخت سرمایه بهصورت یکجا یا پرداخت مستمری در پایان قرارداد به مدت دلخواه یا مادامالعمر از دیگر ویژگیهای بسیارخوب بیمه زندگی و سرمایهگذاری است.
با توجه به آنچه گفته شد، متصدیان بیمههای زندگی اعم از بیمهگر و نماینده بیمه ترجیح میدهند که بیمهنامهای را ارائه کنند که پوششهای متنوعتری دارد و علاوه بر پوششهای بیمهای گسترده، از بخش سرمایهگذاری هم برخوردار و انتخابهای بیشتری در دسترس بیمهشده و بیمهگذار قرار میدهد. بهعبارتدیگر انتخاب بیمه جامع زندگی و سرمایهگذاری یک انتخاب کامل و مصداق این شعر مولانا است:
نام احمد نام جمله انبیاست
چونکه صد آمد، نود هم پیش ماست!