شاه‌کلید حل مشکلات تولیدکنندگان
متاسفانه باید اذعان کنم که ما نمی‌دانیم برای کسب اطلاعات و راهنمایی در زمینه صادرات باید به کدام نهاد یا ارگان مراجعه کنیم تا موفق به توسعه بازارهای خود شویم. لازم به ذکر است که این مجموعه در استان آذربایجان شرقی واقع شده و ما پروفیل‌های تولید شده را فقط در این استان به فروش می‌رسانیم؛ این پروفیل‌ها مصارف ساختمانی و صنعتی داشته و در ساخت چراغ‌های ال‌ای‌دی، هواکش‌ها، در و پنجره، اجاق‌گازها و… کاربرد دارند. در گذشته مشتریان تمایل زیادی به خرید پروفیل‌های آلومینیومی داشتند، اما اکنون شرایط تغییر کرده و محصولات UPVC مورد توجه قرار گرفته‌اند، زیرا فعالان صنعت ساختمان، با توجه به کاهش قدرت خرید مردم و برای مدیریت هزینه‌ها از در و پنجره‌های UPVC استفاده می‌کنند. همین موضوع سبب شده تا بازار مصرف پروفیل‌های ساختمانی برخلاف بازار مصرف پروفیل‌های صنعتی از شرایط مناسبی برخوردار نباشد؛ در صورتی که در و پنجره‌های آلومینیومی تا چندین سال کارآیی خود را حفظ کرده و مجددا به چرخه تولید بازمی‌گردند، اما در و پنجره‌های UPVC بعد از مدت کوتاهی تغییر رنگ و شکل می‌دهند. گفتنی است که در سال‌های گذشته تولیدکنندگان ترک محصولات UPVC را تولید و در بازار عرضه می‌کردند و تولیدکنندگان ایرانی، پروفیل‌های آلومینیومی را به فروش می‌رساندند، اما با واردات دستگاه‌های تولید محصولات UPVC، اکنون مصرف پروفیل آلومینیومی در بازارهای داخلی کاهش یافته است.
کمبود نقدینگی؛ سرمنشأ مشکلات
همان‌طور که ذکر شد، یکی از مشکلات تولیدکنندگان کمبود نقدینگی است که همین موضوع باعث شد تا به‌‌رغم تمایل ما برای به‌روزرسانی ماشین‌آلات و خرید دستگاه‌های پرس اکستروژن با توان بالاتر، امکان این کار را نداشته باشیم. البته برخی از همکاران ما که منابع مالی کافی در اختیار دارند، یا اقدام به واردات کرده و از ماشین‌آلات چینی استفاده می‌کنند یا از ماشین‌سازان داخلی، دستگاه‌هایی با توان بالاتر خریداری می‌کنند. به عنوان مثال سایر واحدهای تولیدی که مجهز به دستگاه‌های پرس اکستروژن ۱۰ اینچ هستند، توانایی تولید بدنه دینام‌های برق، پروفیل‌هایی که در صنعت روشنایی مورد استفاده قرار می‌گیرند و… را دارند، اما ما به دلیل استفاده از دستگاه‌های پرس اکستروژن چهار اینچی، توانایی تولید برخی از پروفیل‌ها را نداشته یا آنها را در اندازه‌های کوچک‌تر به مشتریان عرضه می‌کنیم. همین موضوع باعث شده تا نتوانیم پروفیل‌هایی در اندازه و وزن‌های مختلف تولید کرده و سبد محصولات متنوعی داشته باشیم؛ ضمن اینکه با توجه به میزان سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده در مجموعه، از حاشیه سود بالایی برخوردار نیستیم و باید برای توسعه فعالیت‌های خود از ماشین‌آلات جدید استفاده کنیم. گفتنی است که ما برای رفع چالش کمبود نقدینگی، حدود هشت سال پیش به سازمان صمت استان و بانک‌ها مراجعه کردیم، اما پروانه ساختمان کارگاه به عنوان وثیقه مورد قبول واقع نشد. لازم به ذکر است که برخی از ماشین‌سازان داخلی در زمینه ساخت دستگاه‌های پرس اکستروژن، بسیار باقدرت عمل کرده و ماشین‌آلات باکیفیتی را ساخته‌اند؛ به همین دلیل تولیدکنندگان برای کاهش هزینه‌های خرید، حمل‌و‌نقل و ترخیص ماشین‌آلات از گمرک، تمایل زیادی به خرید از ماشین‌سازان ایرانی دارند. در زمینه تعمیر و نگهداری ماشین‌آلات و تامین قطعات یدکی هم ما با مشکلی مواجه نبوده و به راحتی اقلام مورد نیاز را از بازارهای داخلی تامین می‌کنیم.
پیکر بی‌جان تولید
افرادی که در خطوط تولید پروفیل آلومینیومی به‌کار گرفته می‌شوند، باید از مهارت کافی برخوردار باشند؛ به همین دلیل این صنعت به نیروی متخصص وابسته است، اما در صورت مراجعه افراد تازه‌کار به مجموعه، ما آموزش‌های لازم را به آنها می‌دهیم که بسته به توانایی و استعداد افراد، زمان یادگیری برای هر شخص متفاوت است. اگرچه اکنون اولویت نیروی انسانی فعالیت در مشاغل آسان بوده و تمایلی به‌کار با دستگاه‌های پرس اکستروژن در کارگاه را ندارند؛ این در حالی است که در گذشته به دلیل کمبود شغل در جامعه، تفکر افراد بسیار متفاوت از امروز بود و واحدهای تولیدی مشکلی در زمینه جذب نیروی انسانی نداشتند.
اما باید اضافه کنم که قطعی برق در فصل تابستان مشکلات زیادی را برای ما به وجود آورد زیرا از قبل اطلاع‌رسانی صورت نمی‌گرفت و به یکباره برق قطع می‌شد؛ همین مساله باعث شد تا چند بار کنداکتور برق و کنترل فاز مجموعه دچار آسیب شوند که تعویض آنها هزینه‌های زیادی را به همراه داشت. اگر زمان قطعی برق به طول نینجامد، می‌توانیم به راحتی بیلت باقی مانده در داخل دستگاه پرس اکستروژن را تخلیه کنیم، اما با طولانی‌تر شدن این زمان، از برنامه‌های خود عقب افتاده و باید چندین ساعت برای گرم شدن مجدد دستگاه‌ها صبر کنیم. علاوه‌براین، سازمان امور مالیاتی نیز بدون توجه به افزایش هزینه‌های ثابت و متغیر و کاهش درآمد صنعتگران، مالیات‌های سنگینی را برای واحدهای تولیدی در نظر می‌گیرد. به عنوان مثال هزینه خرید قالب‌های فولادی در سال ۱۳۹۰، حدود ۵۰۰ هزار تومان بود اما اکنون به ۲۵ تا ۳۰ میلیون تومان رسیده است. در کنار افزایش قیمت، کیفیت این قالب‌ها نیز بسیار کاهش یافته است و به دلیل تحریم‌هایی که علیه کشور وضع شده، قالب‌های باکیفیت نیز وارد نمی‌شوند؛ در این شرایط تولیدکنندگان باید از قالب‌های چینی و ایرانی موجود در بازار که از کیفیت مناسبی برخوردار نیستند، استفاده کنند. همچنین در رابطه با کپی‌برداری از پروفیل‌های عرضه شده در بازار باید تاکید کنم این موضوع در اکثر استان‌های کشور مشاهده شده و تولیدکنندگان زیادی با آن روبه‌رو هستند، اما به دلیل تعداد بالای محصولات کپی‌شده در بازار، امکان پیگیری این موارد وجود ندارد. به همین دلیل کپی‌برداری از محصولات امری اجتناب‌ناپذیر بوده و حتی پس از گذراندن فرآیند طولانی ثبت رسمی، برخی از تولیدکنندگان با تغییر جزئی در طراحی پروفیل، مجددا همان محصول را با کارآیی یکسان تولید می‌کنند.
