ezgif.com-webp-to-jpg (14)

چانگ که هم‌‌‌بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت کورتیکال لبز است، به یاد می‌‌‌آورد که ورنر در آن تماس گفته بود بیشترین هزینه‌‌‌ای که هر مرکز داده یا سرویس‌‌‌دهنده‌‌‌ ابری روی دست آنها می‌‌‌گذارد، پول انرژی مصرفی برای راه‌‌‌اندازی تجهیزات و خنک کردن سیستم‌هاست. او می‌‌‌گوید: «و ما سیستمی داریم که کمترین انرژی را مصرف می‌کند و گرمای بسیار کمی تولید می‌کند.» آموزش انجام بازی‌‌‌های کامپیوتری به تراشه‌‌‌ای که با سلول‌‌‌های زنده مغز در آزمایشگاه ساخته شده، تازه شروع کار است. چانگ با ترکیب توانایی یادگیری شگفت‌‌‌انگیز مغز انسان و قدرت پردازش تراشه‌‌‌های سیلیکونی، کامپیوترهای بیولوژیکی می‌‌‌سازد که مدعی است می‌توانند هوشمند‌‌‌تر و کارآمدتر از هوش مصنوعی‌‌‌های امروز کار کنند. این کارآفرین 35‌ساله، در حال تجاری‌‌‌سازی نوآوری خود است و امید دارد روزی بتواند تحولات مختلفی ایجاد کند . از آزمایش داروهای جدید برای بیماری‌‌‌های مغزی گرفته تا کاهش هزینه‌‌‌های هنگفت انرژی ‌برای آموزش هوش مصنوعی.

چانگ در یک مصاحبه تصویری از دفترش در ملبورن گفته: «در نهایت، هدف کورتیکال لبز این است که شبیه شرکت Nvidia شود (شرکت تکنولوژی برجسته آمریکایی که تامین‌‌‌کننده اصلی سخت‌‌‌افزارها و نرم‌‌‌افزارهای هوش مصنوعی است) و خلاقیت کاربران دیگر را برای کار در این حوزه برانگیزد. دوست داریم ظرف پنج سال، چند شرکت یا استارت‌آپ تحت پوشش داشته باشیم که با استفاده از تکنولوژی ما، کسب و کار خودشان را اداره کنند.» کورتیکال لبز در ماه آوریل توانست 10 میلیون دلار از شرکت سرمایه‌گذاری «هوریزون ونچر» که زیر نظر لی کا شینگ، میلیاردر هنگ‌کنگی فعالیت می‌کند، تامین سرمایه کند. این اتفاق باعث شد شرکت «بلک‌‌‌برد» به عنوان بزرگ‌ترین صندوق سرمایه‌گذاری خطرپذیر استرالیا، به سرمایه‌گذاری در کورتیکال تشویق شود.

کورتیکال لبز که به سرمایه جدید مجهز شده، قصد دارد تا پایان امسال و آغاز فروش کامپیوترهای بیولوژیک خود، به درآمدزایی برسد. این شرکت به تازگی مشارکت با «بیت بیو» را که از شرکت‌های تابعه دانشگاه کمبریج است و سلول‌‌‌های انسانی را برای تحقیق و پژوهش در اختیار می‌‌‌گذارد، شروع کرده است. چانگ می‌‌‌گوید کورتیکال لبز تا پایان 2024 سرویس ابری را هم شروع می‌کند و 120 دسته‌‌‌بندی از کامپیوترهای بیولوژیک دارد تا شرکت‌ها بتوانند از سلول‌‌‌های مغز برای انجام وظایف مختلف استفاده کنند. مطمئنا چانگ راه سختی در پیش دارد. دو دهه است که دانشمندان به امید ساخت یک سیستم هوش مصنوعی که عین مغز انسان کار کند و کاربردهای پیشرفته در پزشکی و حوزه‌‌‌های دیگر داشته باشد، در تلاشند سلول‌‌‌های زنده را با سیلیکون ترکیب کنند. اما تاکنون کسی نتوانسته بود در ساخت یک کامپیوتر بیولوژیک که حتی بتواند با یک کامپیوتر معمولی رقابت کند، به موفقیت برسد. با این حال و در اوج تب و تاب هوش مصنوعی در این روزها، چانگ مشغول تولید انبوه این کامپیوترهای بیولوژیک است.