در اندونزی که بزرگ‌ترین تولیدکننده روغن پالم دنیاست، تولید این روغن عامل ۲۳‌درصد جنگل‌‌‌زدایی است و علاوه بر انتشار گازهای گلخانه‌‌‌ای بیشتر، زیستگاه‌‌‌ها را هم از بین می‌‌‌برد. درخت‌‌‌های پالم فقط در مناطق گرمسیری رشد می‌کنند که بیشترین تنوع زیستی را دارند و این جنگل‌‌‌زدایی‌‌‌ها زیست گونه‌‌‌هایی مثل اورانگوتان، فیل و کرگدن را در معرض خطر قرار می‌دهد. در سال ۲۰۲۰، ۷/ ۲۸ میلیون هکتار زمین برای تولید روغن پالم مورد استفاده قرار گرفت که افزایش ۹ برابری نسبت به سال ۱۹۷۰ داشته است.

شارا‌تیکو، هم‌‌‌بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت بیوتکنولوژی C۱۶ واقع در نیویورک که ماموریتش کربن‌‌‌زدایی از محصولات مصرفی است، می‌‌‌گوید: «منطقی نیست که برای تولید روغن نباتی، جنگل‌‌‌ها را از بین ببریم.» این شرکت در نوامبر ۲۰۲۲ برند روغن پوست و موی «پالم‌‌‌لس» (Palmless) را معرفی کرد که جایگزین روغن‌‌‌های پالم تولیدشده در سیستم‌های بیولوژیک است و جایزه «ایده‌‌‌های تحول‌‌‌آفرین» نشریه فست کامپنی را برد.

در تولید پالم‌‌‌لس از یک فرآیند تخمیر دقیق استفاده می‌شود، به‌‌‌طوری که مخمر در مخازن فولادی عمل می‌‌‌آید و روغن در سلول‌‌‌های مخمر تشکیل می‌شود. این روغن، ماده اصلی تشکیل‌‌‌دهنده اولین محصول پالم‌‌‌لس بود که فوریه ۲۰۲۳ وارد بازار شد. تیکو می‌‌‌گوید: «صنعت آرایشی و بهداشتی تشنه این نوع نوآوری‌‌‌هاست، چون حداقل در ۷۰‌درصد همه لوازم آرایش از روغن پالم و مشتقات آن استفاده شده است. پالم‌‌‌لس علاوه بر محصولات خودش، موادی تولید می‌کند که جایگزین روغن پالم در دیگر برندهای کالاهای مصرفی بسته‌‌‌بندی شده شود.