تنها راه نجات صنعت پوشاک
رئیس اتحادیه پوشاک در گفت‌‌‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» موانع تولید و صادرات شرکتها را تشریح کرد
در این باره رئیس اتحادیه پوشاک معتقد است: طی سال گذشته با قانون ممنوعیت واردات پوشاک و مبارزه و برخورد باعرضه پوشاک قاچاق، آمار قاچاق کاهش پیدا کرد و همین امر سبب شد تا تولیدکنندگان جان دوباره‌‌‌ای بگیرند.
با ابوالقاسم شیرازی در خصوص مشکلات و چالش‌های این صنعت گفت‌‌‌وگو کرده‌‌‌ایم:
***
به اعتقاد کارشناسان، صنعت پوشاک برای جهانی‌‌‌شدن و تولید محصولات رقابتی باکیفیت بالا، علاوه بر آموزش نیروی انسانی، کاهش هزینه‌‌‌ها، افزایش بهره‌‌‌وری و استفاده از مواد اولیه مرغوب، نیازمند استفاده از ماشین‌‌‌آلات جدید و فناوری روز است. کدام‌‌‌یک از بخش‌‌‌های ذکرشده را مثبت ارزیابی می‌‌‌کنید و دغدغه‌‌‌ها را در کدام بخش پررنگ‌‌‌تر می‌‌‌بینید؟
قطعا مواد اولیه مرغوب در افزایش کیفیت پوشاک سهم بسزایی دارد؛ اما متاسفانه بر قیمت مواد اولیه، نظارتی صورت نمی‌گیرد و تهیه مواد اولیه با قیمت مناسب و کیفیت بالا تبدیل به بزرگ‌ترین دغدغه تولیدکنندگان پوشاک شده است.
در خصوص آموزش نیز اتحادیه همواره بر ارتقای دانش اعضای خود تلاش می‌کند. از این‌‌‌رو در مرکز پژوهش‌‌‌های اتحادیه کلاس‌‌‌های آموزشی متعددی برای تولیدکنندگان، فروشندگان و طراحان لباس توسط استادان مجرب برگزار می‌شود. خوشبختانه این کلاس‌‌‌ها از سوی اعضا بسیار مورد استقبال قرارگرفته است و سایر موارد همچون اجرای عدالت مالیاتی و معافیت‌‌‌های تولید می‌تواند در کاهش هزینه‌‌‌ها موثر باشد که متاسفانه صورت نمی‌‌‌پذیرد و صد البته استفاده از ماشین‌‌‌آلات جدید و فناوری‌‌‌های روز در بالا بردن بهره‌‌‌وری اثر بسزایی خواهد داشت.
بسیاری از واحدهای پوشاک با یک‌‌‌سوم ظرفیت کار می‌کنند برای حل این معضلات چه برنامه‌‌‌ای می‌توان پیشنهاد کرد؟
اینکه واحدهای پوشاک با تمام ظرفیت خود تولید نمی‌‌‌کنند به عوامل مختلفی بستگی دارد. یکی از همان عوامل کاهش شدید قدرت خرید مردم در ایران است که به‌‌‌تبع آن میزان فروش کاهش می‌‌‌یابد. فارغ از مباحث گفته شده، برای افزایش تولید باید به راهکارهای افزایش فروش توجه ویژه‌‌‌ای کرد.
آموزش طراحان لباس در دانشگاه‌‌‌ها بیش از ظرفیت موردنیاز در صنف و صنعت پوشاک اتفاق می‌‌‌افتد و در چند سال اخیر با تعدد دانشگاه‌‌‌ها، میزان فارغ‌‌‌التحصیلان بیکار در این حوزه افزایش پیدا کرده است؛ اما همین آموزش آکادمیک به‌‌‌صورت هدفمند و کاربردی برای صنعت برنامه‌‌‌ریزی نشده است تا بر اساس واقعیت، نیازها برنامه‌‌‌ریزی شود و بنابراین ضرورت دارد تا تعاملات، هماهنگی و ارتباطات صنعت و دانشگاه بیش‌‌‌ازپیش تقویت شود. لیکن این اتحادیه با توجه به رسالت خویش در بحث آموزش طراحان و ایده‌‌‌های خلاق جهت ایجاد مدهای عفیفانه و متنوع همچنان فعال و پیگیر است.
هزینه بالای تولید و کاهش قدرت خرید مردم در کنار قاچاق، باعث تشدید مشکلات این بخش و ناتوانی فعالان و تولیدکنندگان در پرداخت حقوق دولتی اعم از بیمه و مالیات همچنین بازپرداخت تسهیلات بانکی و درنتیجه تعطیلی و فعالیت با ظرفیت پایین بنگاه‌‌‌ها شده است. در خصوص این موارد با نهادهای دولتی مذاکراتی داشته‌‌‌اید؟
مبحث مالیات یکی از موضوعاتی است که این اتحادیه همواره به‌‌‌طور جد پیگیری کرده است. جلسات مختلفی با وزیر امور اقتصادی و دارایی و رئیس سازمان امور مالیاتی گذاشته شد تا موانع و مشکلات پیش روی این صنف کمتر شود. از آنجا که دستگاه‌های کارت‌‌‌خوان تولیدکنندگان و فروشندگان به سیستم مالیاتی متصل است و مالیات بر درآمد بر اساس عملکرد کارت‌‌‌خوان‌‌‌ها انجام می‌شود و هرسال هم حدود ۲۰ تا ۲۵درصد افزایش پیدا می‌کرد امسال اداره مالیات تصمیم گرفته است که بر اساس میزان تراکنش‌‌‌های کارت‌‌‌خوان‌‌‌ها مالیات بگیرند در حالی که این روش ناصواب است، زیرا بسیاری از تولیدکنندگان و فروشندگان سایر فعالیت‌های مالی خارج از دادوستد شغلی خود را نیز از طریق همین کارت‌‌‌خوان‌‌‌ها انجام می‌دهند و حال اگر وصول مالیات بر اساس تراکنش‌‌‌ها انجام شود کار صحیحی نبوده و نقص عدالت مالیاتی خواهد بود.
چرا نتوانسته‌‌‌ایم به‌‌‌رغم وجود ظرفیت‌‌‌های بالا در بخش صادرات پوشاک موفق عمل کنیم؟
صادرات طی سال‌های گذشته روند رو به رشدی داشته که انتظار داریم با حمایت دولت، امسال شاهد صادرات گسترده‌‌‌ای در زمینه پوشاک باشیم. طبق آمار سازمان توسعه تجارت، صادرات پوشاک، نساجی و کفش در سال ۹۹ به ارزش ۷۴۹میلیون دلار و در سال ۱۴۰۰ به میزان ۸۰۱میلیون دلار افزایش یافت. به بیان دیگر ۵۲میلیون دلار ارزش صادرات سال ۱۴۰۰ نسبت به سال گذشته در حوزه‌‌‌های مذکور افزایش یافت.
یکی از دغدغه‌‌‌های این صنف توجه ویژه به امر صادرات است. ازلحاظ تولید باکیفیت و مناسب با روندهای روز دنیا بسیار پیشرفت کردیم و با بهترین برندهای کشورهای همسایه می‌توانیم رقابت کنیم.
در شرایط فعلی، تنها راه نجات این صنف و صنعت توسعه صادرات است. از مزیت‌‌‌های صادرات این حوزه می‌توان به ارزش‌‌‌افزوده بالا در مقایسه با سایر رشته‌‌‌های صنعتی، سرانه سرمایه‌گذاری پایین در مقایسه با سایر رشته‌‌‌های صنعتی، امکان تامین بخش قابل‌‌‌توجهی از مواد اولیه زنجیره در داخل کشور، تنوع گسترده محصولات با دامنه‌‌‌های قیمتی متفاوت برای دهک‌‌‌های مختلف جامعه و امکان پراکندگی در کلیه مناطق و اشتغال‌زایی بالا در زنجیره اشاره کرد.
