نایب رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو تشریح کرد
معایب و مزایای کاهش ارزبری صنعت دارو
مجتبی بوربور افزود: کشورها در یک دید کلان به تراز تجاری توجه می‌کنند و در گام بعدی حوزه‌هایی را که برایشان استراتژیک است مشخص کرده و تمرکز می‌کنند. ارزبری کل واردات داروی ساخته شده حدود یک میلیارد دلار است. کاهش ۵۰ درصدی آن حدود ۵۰۰ میلیون دلار می‌شود که در اقتصاد ایران تاثیر زیادی ندارد پس نفع اقتصادی در این تصمیم نیست. بوربور ادامه داد: موضوع بعدی سطح دسترسی مردم به عنوان حقوق مصرف‌کنندگان است. چه نفعی دارد که دسترسی مصرف‌کنندگان را به داروی غیرایرانی به این شکل محدود کنیم؟ اثر این تصمیم روی گستره‌ای به بزرگی کل جامعه است، اما در اقتصاد هم صرفه بزرگی ندارد. وی تاکید کرد: داروهای مورد نیاز هم تا سال ۱۴۰۴ به همین داروهای فعلی محدود نمی‌ماند، چراکه داروهای جدیدی در دنیا تولید می‌شود که نیاز آن هم چه از نظر درمانی و چه از نظر اقتصاد دارو در کشور ایجاد می‌شود. آیا قرار است اجازه ندهند داروی جدیدی وارد شود؟
نایب رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو گفت: ممکن است گفته شود که در صنعتی مثل صنعت دارو مزیت نسبی داریم که حمایت و تلاش خود را در جهت افزایش تولید داخل صرف کنیم. در این صورت شاخص‌گذاری تبدیل به شاخص تولید و صادرات شده و باید تلاش شود که از طریق تولید و صادرات تراز تجاری خود در این صنعت را مثبت کنیم. اگر این کار انجام شود قابل قبول است، ولی آنچه گفته می‌شود به این صورت نیست. اگر کار کارشناسی انجام شده آن را منتشر کنند تا افراد خبره در حوزه دارو در این مورد نظر دهند.
بوربور در این باره که علت این امر اختصاص ۷۰درصد از ارز داروی کشور به ۳درصد دارو که به طور تمام‌شده وارد می‌شوند است بیان کرد: اینکه ۳درصد از داروهای کشور حدود ۷۰درصد ارزبری دارد تقریبا طی سال‌های مختلف در همین محدوده بوده است. علت این موضوع این است که برخی از اقلام در دنیا توسط تامین‌کنندگان محدودی تولید می‌شوند یا اینکه تکنولوژی آن در اختیار ما نیست و ممکن است در سال‌های آتی تولید شوند، اما این ۳ درصد همیشه باقی می‌ماند چراکه داروهای جدیدتر دوباره عرضه می‌شوند و داروی جدید هم همیشه گران است. آیا به این دلیل می‌توان این ۳ درصد را حذف کرد؟ در تمام این سال‌ها داروهای وارداتی در ایران به تدریج به تولید رسیده است، اما محصولات جدید وارد بازار دارو شده‌اند که توانسته‌اند درمان‌های جدیدتر ارائه کنند و جایگزین شده‌اند. وی تصریح کرد: نکته خطرناک این است که ما فکر می‌کنیم ارزبری یا واردات، به ضرر تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان است. این خطای مطلق است، چراکه تا زمانی که کشور با بازار جهانی در ارتباط نباشد نمی‌تواند سطح کیفیت و کمیت و شاخص‌های دارو را بهبود ببخشد. ما باید هوشمندانه عمل کنیم و به جای اینکه جلوی واردات گرفته شود یا به کلی باز شود باید فکر شود که چه چیزی به صلاح کشور است. داروهای بیماری‌های خاص دائم در حال تغییر است. بخش زیادی از داروهایی مانند داروهای بیولوژیک بایوتک را در داخل تولید کردیم و بسیاری را هم نتوانستیم. تا جایی که می‌توانستیم بازار داروی کشور را به نفع تولید سروسامان داده‌ایم و باز هم می‌توان این کار را انجام داد، اما این شاخص از طرف یک نهاد غیرتخصصی مانند وزارت صمت جای بحث دارد.
