مدیر عامل «دما اتحاد» در گفتوگو با «دنیایاقتصاد» عنوان کرد
صرفهجویی ۱۲ میلیون دلاری با تولید المنت
مدیر عامل «دما اتحاد» به خبرنگار «دنیای اقتصاد» میگوید: از سال ۷۰ تولید «المنت میلهای» را در دستور کار قرار دادیم و از سال ۷۹ فعالیتمان به صورت رسمی آغاز شد و هماکنون ۵۰درصد بازار المنت میلهای را تامین میکنیم. ما تا ۳ سال پیش ۳۰ هزار قطعه در ماه تولید میکردیم، اما این رقم امروز به ۳۰۰ هزار رسیده و قصد داریم این رقم را به ۵۰۰ هزار المنت برسانیم. هر المنت یک تا دلار صرفهجویی ارزی دارد و در سال چنانچه ما ۷ میلیون قطعه تولید کنیم ۱۰ تا ۱۲ میلیون دلار صرفهجویی ارزی ایجاد میکنیم. ما با صنایع مختلف در ارتباط هستیم. یخچال و فریزر، اتو، ماشین لباسشویی، ظرفشویی، اجاق گازهای برقی و ... نمونههایی از کالاهای صنعت لوازم خانگی هستند که به محصولات ما نیاز دارند. علاوه بر این سردخانهها، هواپیماها و کشتیها هم نمونههایی از مشتریان ما هستند.
محمد خضرایی با اشاره به اینکه شرکت هماکنون حدود ۲۰۰ نفر اشتغال مستقیم ایجاد کرده است، میافزاید: متاسفانه در ایران تولیدکننده در یک جنگ مداوم قرار دارد و یکی از عمدهترین مشکلات ما بوروکراسی اداری و عدم ثبات قوانین است.
در فرآیند بوروکراسی اداری اجرای قوانین قائم به افراد شده است و فاقد سیستم هستیم. بر این اساس هر کس به گونه متفاوتی رفتار میکند و تولیدکننده به شدت آسیب میبیند.
وضعیت به گونهای است که نخبگان ما از کشور مهاجرت میکنند و از طرفی با نرخ بالای بیکاری مواجهیم. نتیجه اینکه بنده چند ماهی است که پیگیر استخدام یک مهندس مکانیک کاربلد هستم، اما تاکنون موفق نشدهام. بنابراین به جای تغییر افراد و متعاقب آن بخشنامهها باید سیستم داشته باشیم. به طور نمونه امروز بحث درج قیمت روی محصول میشود و فردا با آمدن نفر دیگر تغییر میکند.
مدیر عامل شرکت دما اتحاد ادامه میدهد: گماشتن افراد غیرمتخصص در پستهای تخصصی و استفاده نکردن از خاکخوردههای صنعت در وزارتخانهها، تولید را دچار مشکل میکند. در کشورهای توسعهیافته تولیدکننده و کشاورز از ارج و قرب بالایی برخوردار است. تمام سعی دولت این است که تسهیلات بخش تولید وارد بازارهای دیگر نشود. سوال من این است که چرا علل ریشهای را رها میکنند و به معلولها میپردازند؟ اصلا چرا باید کارخانهدار تسهیلات را وارد بازار ارز کند؟! آیا پاسخ این سوال در بیتوجهی مسوولان و نبود صرفه اقتصادی در تولید نیست؟!
وی تصریح میکند: یکی از دوستان ما که در صنعت لوازم خانگی کار میکند، یکی از بزرگترین کارخانههایش را در ترکیه تاسیس کرده که برای ۳ هزار نفر اشتغال مستقیم ایجاد کرده است و سوال من این است که چرا باید آنقدر روی تولیدکننده فشار بیاوریم که سرمایهاش را از کشور خارج کند. ما «اکسید منیزیم» را برای تولید «المنت» وارد میکنیم.
این ماده نوعی نانویی دارد که در فعالیتهای هستهای مصرف میشود و به همین خاطر فروش آن را به ایران ممنوع کردهاند. ما با سختیهای بسیار این ماده را وارد میکنیم، اما تازه مسوولان داخلی یقه ما را میگیرند که چرا وارد کردهاید. ما شاهد بیمهری نهادهای مختلف هستیم، اما متاسفانه وزارت صمت به عنوان متولی مستقیم و مرتبط با کار ما هم این بیتوجهی را به اوج رسانده است.
وی با بیان اینکه صنعت لوازم خانگی عمدهترین مشتری قطعات ما به شمار میرود، عنوان میکند: المنتهای وارداتی بدون استاندارد اجباری و از شرکتهای زیر پلهای ترکیه وارد میشود و با کیفیت بسیار پایین و البته قیمت ارزانتر وارد بازار میشوند. به طور کلی امروز فقط دو کارخانه در ایران المنت استاندارد تولید میکنند.
خضرایی در مورد ضرورت تحقیق و توسعه در تولید المنت میگوید: حدود ۳۰سال است که روی اکسید منیزیم تحقیق میکنیم و هنوز هم به پژوهش مداوم نیاز داریم، به گونهای که چنانچه چند هفته این موضوع مورد غفلت قرار بگیرد، قطعا از علم روز عقب می مانیم.
تولید المنت بر خلاف ظاهر امر صنعت بسیار پیچیدهای است. نکته حائز اهمیت اینکه امروز دو کارخانهای که استاندارد تولید میکنند با کیفیتی در حد و اندازه اروپاییها تولید میکنند.
وی در پایان تصریح میکند: این صنعت نیازمند تحقیق و توسعه مداوم و همچنین سرمایهگذاری بالایی است که البته در کوتاهمدت به بازدهی نمیرسد. به همین خاطر سرمایهگذاری در این زمینه صورت نمیگیرد. بنابراین با توجه به نیاز بازار، دولت باید تدابیری را در خصوص تسهیل سرمایهگذاری در این صنعت اتخاذ کند.