چالش عملکرد جزیره‌ای اجزای زنجیره تولید
در این مدل با یکپارچه‌سازی اجزای مختلف تولید (کارخانه دان، مزارع مرغ مادر، جوجه کشی، مزارع مرغ گوشتی، کشتارگاه و توزیع و فروش)، تلاش می‌شود تا با حذف واسطه‌ها به افزایش بهره‌وری دست یافت و در عین حال با کنترل و نظارت بر عملکرد تمامی اجزای زنجیره به کیفیت مناسب رسید.در این مدل نقش دولت به عنوان تنظیم‌کننده و نه مجری پذیرفته شده است و زنجیره‌های تولید تلاش می‌کنند تا با ارتقای کیفیت و بهره‌وری در فضای رقابتی ایجاد شده، مصرف‌کنندگان را راضی کنند. در این مدل، کسب‌وکارهای خرد و جدا از هم نظیر مرغداری‌های، کارخانه‌های دان، جوجه‌کشی، کشتارگاه‌ها و توزیع‌کنندگان، محوریت شرکت‌های بزرگ در کنارهم قرار می‌گیرند و با تعریف منافع مشترک، به بهره‌وری بالاتر صنعت کمک می‌کنند. پیاده‌سازی چنین مدلی در صنعت، اگرچه جذاب به‌نظر می‌رسد، اما با توجه به فضای خرده‌مالکی صنعت طیور (بیش از ۳۰ هزار ذی‌نفع شامل مرغداران و صاحبان کارخانه‌ها و توزیع‌کنندگان) بسیار سخت است، اما تلاش‌های اخیر با همراهی وزارت جهاد کشاورزی و پیشکسوتان صنعت، این امید را ایجاد کرده است که به زودی بتوان صنعت طیور را از فضای سنتی به فضای مدرن و رقابتی تبدیل کرد و ضمن تامین نیازهای داخل با استانداردهای روز دنیا، بازارهای صادراتی و ارزآوری برای کشور ایجاد کرد. یکی از ابزارهای ایجاد زنجیره‌های تولید، قراردادهای مشارکتی است که به زنجیره‌ها این امکان را می‌دهد تا با استفاده از ظرفیت‌های موجود و بدون نیاز به سرمایه‌گذاری زیاد، ظرفیت خود را افزایش داده و در عین حال از کسب‌وکارهای خرد حمایت کنند.در این مدل زنجیره تولید با ارائه نهاده‌های تولید نظیر جوجه یکروزه و نهاده‌های دامی، به مرغداران، ریسک تامین مواد اولیه را برای مرغداران کاهش می‌دهد و در عین حال با تحویل تمام محصول تولیدی (مرغ زنده) ریسک فروش را هم برای مرغداران کاهش می‌دهد.در حقیقت در این مدل، هم کسب‌وکار خرد حمایت می‌شود، هم ریسک آن کاهش می‌یابد و هم زنجیره تولید با سرمایه‌گذاری کمتر در مدت کوتاه‌تر به ظرفیت مورد نظر دست پیدا می‌کند.در عین حال استفاده از خدمات مشترک و توسعه یافته زنجیره تولید نظیر مشاوره دامپزشکی، تولید و نتایج تحقیق و توسعه می‌تواند برای هر دو طرف سودمند باشد. در این فضا که اقتصاد مقیاس به کمک کاهش هزینه تمام شده می‌آید، تحقیق و توسعه و خرید از منابع اصلی توجیه اقتصادی می‌یابد و این چرخه را تقویت می‌کند. در کنار تمام این مزایا، حضور زنجیره‌های تولید بزرگ در کنار ارتقای بهره‌وری و کیفیت، برای سیاستگذاران و دولت نیز مزایای بسیاری دارد و دست آنان را در کنترل نظارت، برنامه‌ریزی و سیاستگذاری بازتر می‌کند. شرکت سپیدماکیان به عنوان بزرگ‌ترین زنجیره تولید گوشت مرغ کشور تلاش کرده است تا با الگوبرداری از مدل توسعه کسب و کارهای برتر حوزه صنعت طیور در دنیا نسبت به افزایش بهره‌وری و ارتقای سطح کیفی محصولات تولیدی خود اقدام کند وبا برخورداری از ۲۲ مزرعه مرغ مادر، ۳ کارخانه جوجه‌کشی، ۱۸۶ مزرعه مرغ گوشتی، ۲کارخانه دان و ۲ کشتارگاه پیشرفته به همراه سیستم توزیع و پخش مویرگی، امکان ارائه محصولات در بهترین شرایط و کیفیت را به مصرف‌کنندگان فراهم می‌سازد. محصولات این شرکت با برندهای سمین و زیرک از طریق این شبکه توزیع به صورت روزانه و تازه در تهران و گیلان در سبد مصرف قرار می‌گیرد.
