یکی از مدل‌های موفق جهانی در کاهش امر واسطه‌گری و در نتیجه آن بهبود وضعیت تولید، مدل فروشگاه‌های زنجیره‌ای است. این فروشگاه‌ها با کم کردن واسطه‌ها به افزایش سود تولید‌کننده کمک شایانی می‌کنند. همچنین به دلیل بازار فروش بزرگی که در دست دارند، سبب افزایش فروش محصولات تولیدی می‌شوند و کالا را با مناسب‌ترین قیمت ممکن به دست مصرف‌کننده می‌رسانند و این خود یکی از عوامل مهم در رضایتمندی مشتری است.

فروشگاه‌های زنجیره‌ای از حیث کارکرد و رابطه آن با شیوه فروش سنتی محصولات، محل تامل بسیاری از کارشناسان است. این فروشگاه‌ها از طریق عقد قراردادهای بلند‌مدت با تامین‌کنندگان، برندسازی فروشگاه، کاهش سرانه نیرو انسانی به ازای میزان فروش، ایجاد امکانات رفاهی، ایجاد امکانات حمل و نقل برای تامین‌کنندگان، یکپارچه کردن شبکه توزیع و استفاده از مدرن‌ترین فناوری‌های ارتباطی، تجمیع تقاضا‌های خرد و سیاست‌های تخفیفی موجب افزایش بهره‌ وری فروش و تقویت تولید خواهند شد.

یکی از مشکلات موجود در عرصه فروش سنتی کالا در بازار ایران، حضور تعداد زیاد واسطه‌ها در روند رسیدن کالای تولیدشده به دست مصرف‌کننده است که نتیجه آن منجر به افزایش قیمت نهایی تمام شده محصول می‌شود. جایگزینی فروشگاه‌های زنجیره‌ای به جای خرده‌فروشی‌های سنتی راهی مناسب برای برون رفت از مشکلات مذکور است. این فروشگاه‌ها با حذف ریسک وصول مطالبات برای فروش کالا، کاهش هزینه انبارداری و کاهش فاصله تولید تا مصرف (حذف واسطه) توانسته اند تخفیف‌های ۵ تا ۲۰ درصدی برای مشتریان خود به ارمغان بیاورند.

فروشگاه‌های زنجیره‌ای با حذف واسطه‌ها توانسته‌اند اولا قیمت نهایی محصولات را کاهش داده و با قیمتی پایین‌تر از فروشگاه‌های خرده‌فروشی کالا را به دست مصرف‌کننده برسانند. ثانیا به افزایش قدرت خرید خانواده منجر شده که رغبت بیشتر این بنگاه‌ها به تولید کالا را در پی داشته است. پس افزایش میزان اشتغال را در روند تولید این بنگاه‌ها شاهد هستیم. همین طور دولت نیز به واسطه افزایش شفافیت مالی حاکم بر روند فروش این فروشگاه‌ها، توان تنظیم و مدیریت بیشتر بازار را پیدا کرده است.