چالش‌های پیش‌روی شرکت‌های خودروسازی
در مقاله کاپژمینای به این سوال این‌گونه پاسخ داده شده است: در اینجا نیازی به فال‌بینی نیست که موضوع دارای قابلیت پایداری را پیشگویی کنیم، ولی این موضوع اهمیت فزاینده‌ای دارد. تقریبا ۸۰درصد مشتریان بر اساس قابلیت پایداری تصمیم به خرید می‌گیرند. بر اساس تحقیقات کاپژمینای یکی از مهم‌ترین عوامل پایداری بحث محیط‌زیست است که صنعت خودرو باید آن را به‌دقت کنترل کند، زیرا مساله تولید گازهای آلاینده است که به‌طور فزاینده‌ای در آینده زمین مشکل‌ساز خواهد شد و ازاین‌رو مقررات سختگیرانه‌تری برای آن تدوین میشود. شرکت‌های خودروسازی باید تا سال ۲۰۳۰ به الگوی انتشار خالص صفر (Net-zero CO۲) دست یابند. انتشار خالص صفر به این معنی است که کلیه انتشارات گازهای گلخانه‌ای تولیدشده توسط انسان باید از طریق اقدامات کاهشی از جو حذف شوند. تا آن زمان شرکت‌های OEM (تولیدکنندگان تجهیزات اصلی) باید بسیار موردتوجه قرار گیرند و به‌خصوص در صنعت خودرو به‌جای استفاده از موتورهای احتراق داخلی، فناوری‌های جدیدی باید جایگزین آنها شود. در این راستا شرکت‌ها به فناوری کربن‌زدایی روی آورده‌اند و فناوری برقی کردن خودروها نیز در کل چرخه حیات و خط تولید و سایر عملیات شرکت‌های خودروسازی و فعالیت‌های شرکای آنها در نظر گرفته شود. همچنین فرآیند دیجیتالی کردن نیز این توانایی را به عوامل این صنعت داده تا قابلیت پایداری پویایی داشته باشند، ولی به‌نوبه خود این خصوصیات نیز کافی نیستند. این صنعت علاوه بر ملزومات اشاره شده نیازمند آموزش‌های لازم در خصوص تغییرات فرهنگی جوامع نیز هست و شرکت‌های خودروسازی باید به‌طور جامعی به مقوله پایداری توجه داشته و تمامی محصولات و فرآیندها را با این تفکر منطبق و سازگار کرده و در این راستا کارکنان و عرضه‌کنندگان و مشتریان خود را هدایت کنند. همچنین مفهوم اقتصاد گردشی (Circular economy) نیز باید در اذهان مدیران این شرکت‌ها ملکه شود تا بتوانند به بقای خود ادامه دهند. در حقیقت، اقتصاد چرخشی یک شیوه مهم برای استقرار راهبردهای توسعه پایدار، دستیابی به اقتصادی هماهنگ، توسعه اجتماعی و منابع زیستی است و گامی مهم برای تعدیل ساختار اقتصادی محسوب میشود. اقتصاد چرخشی، فرصتی پربها و ارزشمند با پتانسیلی بالا برای نوآوری، اشتغال‌زایی و رشد اقتصادی است.
