البته ظرفیت این مجموعه بالای ۵/ ۱ میلیون تن است و همچنان جا دارد که به تمام ظرفیت خود دست پیدا کند. بابک علیزادشهیر در ادامه با برشمردن خطوطی که در مجموعه مشغول به کار هستند، عنوان کرد: از ۷ خط نوردی مجموعه ۴ خط نوردی مشغول به فعالیت هستند، به این دلیل که ما به‌دنبال بازارهای مناسب هستیم که در این راستا اقدام‌هایی نیز انجام داده‌ایم و در چند وقت اخیر سفرهایی به عراق داشته و قراردادهایی در شرف انعقاد است. مدیرعامل مجتمع فولاد صنعت بناب با اشاره به ضرورت طرح‌های توسعه‌ای عنوان کرد: با توجه به اصلاح ساختاری شرکت در سال ۱۳۹۹ و پس از بهبود شرایط و تنظیم صورت‌های مالی و سودده شدن طی ۹ ماه نخست سال‌جاری، طرح‌های پروژه فولاد بناب در چهار بخش مطرح شده و مورد تایید هیات‌‌مدیره قرار گرفته است. علیزادشهیر همچنین با اشاره به طرح‌های توسعه‌ای فولاد بناب خاطرنشان کرد:‌ از جمله این طرح‌ها می‌توان به احداث یک واحد ذوب با ظرفیت یک میلیون و ۴۵۰ هزار تن در سال برای تولید شمش فولاد و همچنین احداث دو واحد نورد سنگین تیرآهن و ورق هر یک به ظرفیت ۷۰۰ هزار تن در سال، احداث واحد قرینه ذوب ۴۵۰هزار تنی شاهین بناب، ایجاد اکسیژن پلنت برای تولید اکسیژن به ظرفیت ۹۰ میلیون نرمال مترمکعب در سال و طرح تولید فروآلیاژ به ظرفیت ۵۰ هزار تن در سال (در دو فاز) به عنوان طرح‌های اصلی مجتمع فولاد بناب اشاره کرد.

 مشکلاتی از جنس فولاد

مدیرعامل مجتمع فولاد صنعت بناب در پاسخ به این پرسش که مهم‌ترین مشکلاتی که بر سر راه تولید وجود دارد، چیست، عنوان کرد: یکی از مشکلات این شرکت به عنوان تولیدکننده فولاد، اتفاق‌هایی است که در بورس کالا روی می‌دهد. مواد اولیه ما شمش است که باید آن را از بازار بورس کالا تامین کنیم و تامین آن از بازار آزاد قدری مشکل و گران تمام می‌شود. مشکلات عدیده‌ای در این بازار وجود دارد که از جمله می‌توان به سهمیه‌بندی این بازار اشاره کرد. در مقابل آن ما نیز باید ۸۵ درصد محصول خود را در بورس کالا عرضه کنیم.  علیزادشهیر با بیان اینکه بازار فولاد به نوعی توسط حکم‌های حکومتی اداره می‌شود، خاطرنشان کرد: درحال حاضر حکم‌های وزارت صنعت، معدن و تجارت حکم‌های حکومتی شده است و این موضوع تولیدکننده را آزار می‌دهد، از این رو همواره تقاضای ما این است که رابطه تولیدکننده با دولت و وزارت صنعت، معدن و تجارت براساس یک تعامل دوطرفه باشد. بدون شک راهکارهایی برای حل این مشکلات وجود خواهد داشت. ما در صنعت فولاد ظرفیت‌های لازم را داریم و می‌توان بهتر از این روی صادرات فولاد سرمایه‌گذاری کرد. دولت باید به شرکت‌هایی که نزدیک مرز هستند، برای صادرات بیشتر تسهیلات بدهد و در مقابل این شرکت‌ها نیز با صادرات بیشتر خود می‌توانند ارز موردنیاز کشور را تامین کنند.