مدیرعامل شرکت مدیریت انرژی امید تابان هور:
به سمت «تجدیدپذیرها» حرکت می‌کنیم
در خصوص راهبردها و سیاست‌های اصلی شرکت مدیریت انرژی امید تابان هور در صنعت برق توضیحاتی ارائه دهید.
شرکت مدیریت انرژی امید تابان هور در سال ۱۳۹۰ با هدف سرمایه‌گذاری در صنعت برق (به طور مشخص نیروگاه‌ها) تاسیس شد. عملکرد شرکت در بحث سرمایه‌گذاری، عملکردی بسیار خوب بوده تا جایی که مدیریت، هدایت درست منابع و همچنین سرمایه‌گذاری روی تکنولوژی‌های نوین در اولویت شرکت است. این شرکت در حال حاضر در شش نیروگاه گیلان ۲۳ درصد، ارومیه ۲۵ درصد، هریس ۲۴ درصد، کاسپین ۲۴ درصد، گوهر انرژی سیرجان ۲۴ درصد و نیروگاه منجیل ۹۹ درصد سرمایه‌گذاری انجام داده است.
در حال حاضر شرکت مدیریت انرژی امید تابان هور با ظرفیت نصب شده یک هزار و ۲۰۰ مگاوات در سراسر کشور، حدود ۵/ ۱ درصد انرژی برق ایران را تامین می‌کند. البته ظرفیت تحت مدیریت شرکت، ۱۰ درصد از کل انرژی برق تولیدی کشور است.
یکی از راهبردها و سیاست‌های اصلی شرکت، سرمایه‌گذاری روی نیروگاه‌های انرژی تجدیدپذیر است. همان‌طور که می‌دانید، دولت مشوق‌های بسیار خوبی به منظور حضور سرمایه‌گذاران در این بخش لحاظ کرده است. برای مثال ما در نیروگاه منجیل، به ازای هر کیلو وات ساعت برقی که به شبکه تحویل می‌دهیم، یک هزار تومان دریافت می‌کنیم که رقم قابل توجهی است.
هر چند این روزها بازار سرمایه وضعیت خوبی ندارد؛ اما وهور در ۶ماه نخست امسال عملکرد قابل قبولی در فرابورس داشت. کمی درباره حضور شرکت در فرابورس توضیح دهید.
شرکت مدیریت انرژی امید تابان هور، از سال ۱۳۹۵ با نماد وهور وارد بازار سرمایه شده و توانسته جذابیت خوبی برای سرمایه‌گذاران فرابورس ایجاد کند. در ابتدای ورود شرکت به فرابورس، قیمت هر سهم وهور رقمی در حدود ۱۸۰ تومان بود؛ اما خوشبختانه تنها با گذشت سه سال از معامله نخستین سهم وهور، قیمت هر سهم این نماد به ۵ هزار تومان افزایش یافت.
مهم‌ترین برنامه‌های آینده شرکت در چه محورهایی متمرکز است؟
ورود شرکت‌های زیرمجموعه به فرابورس، افزایش سرمایه شرکت از محل تجدید ارزیابی سرمایه‌های شرکت و امکان‌سنجی چند پروژه جدید، از جمله مهم‌ترین برنامه‌های آتی شرکت مدیریت انرژی امید تابان هور است.
آیا تا پایان امسال پروژه‌ای در امید تابان هور به بهره‌برداری می‌رسد؟
نیروگاه مقیاس کوچک جاسک با ظرفیت ۱۴ مگاوات به منظور تامین برق موردنیاز ذخایر راهبردی نفتی تا پایان سال ۱۳۹۹ به بهره‌برداری می‌رسد. نکته قابل توجه در مورد نیروگاه جاسک، فروش برق این نیروگاه به صورت ارزی است.
برخی از کارشناسان بر این باورند که در وضعیت اقتصادی فعلی، سرمایه‌گذاری و تعریف پروژه‌های جدید در زمینه ساخت نیروگاه، کار درستی نبوده و سرمایه‌ها باید در راه تجهیز، نوسازی و بهینه‌سازی نیروگاه‌های موجود صرف شود. نظر شما در این مورد چیست؟
به عنوان کارشناس صنعت برق، سرمایه‌گذاری روی پروژه‌هایی که درآمد حاصل از آنها ارزی یا ریالی متناسب با نرخ ارز است را مناسب‌تر می‌دانم. همچنین عمده نیروگاه‌های قدیمی که نیاز به نوسازی و بهسازی دارند، نیروگاه‌های تحت مدیریت وزارت نیرو یا زیرمجموعه‌های این وزارتخانه است؛ بنابراین ورود بخش خصوصی به آنها بی‌معنا است.
از نظر شما مهم‌ترین چالش پیش‌روی نیروگاه‌های غیردولتی چیست؟
به طور حتم بحث مطالبات مهم‌ترین مشکل این روزهای نیروگاه‌ها است. عدم تناسب بهای تمام شده انرژی برق با تعرفه فروش آن، نه تنها نیروگاه‌ها، بلکه تمام صنعت برق را با چالش مواجه کرده است. هم‌اکنون بهای تمام شده هر کیلو وات ساعت انرژی برق حدود ۱۰۰ تومان و قیمت فروش آن حدود ۵۰ تومان است!
ادامه‌دار شدن این موضوع باعث به تعویق افتادن وصول مطالبات بخش خصوصی از وزارت نیرو و انباشت بدهی‌های این وزارتخانه شده است. دومین چالشی که صنعت برق (به طور مشخص نیروگاه‌ها) با آن رو‌به‌رو هستند، فروش ریالی انرژی برق به مصرف‌کنندگان و سرمایه‌گذاری و صرف هزینه به صورت ارزی است. رشد نرخ ارز و ثابت ماندن نرخ فروش برق، دیگر جوابگوی هزینه‌های اورهال یا سرمایه‌گذاری‌های جدید نیست. برای برطرف کردن این معضل، بخش‌خصوصی پیشنهاد صادرات برق را به وزارت نیرو داد؛ اما متاسفانه وزارت نیرو تا به امروز از قبول این درخواست سر باز می‌زند و این در حالی است که وزارت نیرو رقمی بالغ بر یک‌میلیارد دلار در سال صادرات برق دارد.
چندی پیش رئیس جمهور اعلام کرد ۳۰ میلیون نفر از جمعیت ایران که میزان مصرف برق آنها پایین‌تر از حد مصرف باشد، می‌توانند برق رایگان دریافت کنند. نظر شما در این زمینه چیست؟
این موضوع کمک بزرگی به ترویج فرهنگ صرفه‌جویی در کشور می‌کند و مشوق قوی به منظور کاهش مصرف برق در کشور است.
فکر نمی‌کنید دادن چنین وعده‌هایی در وضعیتی که دولت بابت هر کیلو وات ساعت انرژی برق یارانه می‌پردازد موجب افزایش بدهی‌های معوقه وزارت نیرو به نیروگاه‌های بخش‌خصوصی شود؟
رابطه وزارت نیرو با مشترکان و رابطه بخش‌خصوصی با وزارت نیرو از یکدیگر جدا است. از دیدگاه بخش‌خصوصی، وزارت نیرو به عنوان خریدار محصول (انرژی برق)، باید برق را بر اساس قیمتی که عرضه و تقاضا مشخص می‌کند یا دست کم براساس هزینه و زحماتی که بابت تولید آن صرف شده خریداری کند. در عین حال اختیار دارد به عنوان مالک محصول تولید شده، آن را رایگان در دسترس مردم قرار دهد. به طور خلاصه اگر دولت می‌خواهد نرخ برق را تکلیفی کند، نباید هزینه‌های خود را بر نیروگاه‌ها تحمیل کند.
