گفتوگو با مدیرعامل شرکت «شیرهای ساختمانی و صنعتی ایران»
سوئیسیها را متعجب کردیم
در کشور ما هم برندهای بسیاری درزمینه شیرآلات روانه بازار میشوند که با توجه به نیاز بازار از کیفیتهای متفاوتی برخوردارند. برخی ترجیح میدهند با توجه به بازار کمیتگرا تا حد امکان از کیفیت کار خود بکاهند و برخی دیگر کیفیت را سرلوحه کار خود قرار دادهاند و حتی به قیمت کاهش بازار فروش، حاضر به عقبنشینی از فناوری روز نیستند. در این میان وضعیت برای شرکتهایی که تحت لیسانس شرکتهای صاحبنام دنیا در ایران فعالیت میکنند، سختتر است؛ چراکه بهمحض کوچکترین تغییر در کیفیت شیرآلات، شرکت مادر میتواند علیه آنها اقامه دعوی کند. در حال حاضر KWC یکی از شناختهشدهترین برندهای ایران به شمار میرود و سهم بالایی از بازار شیرآلات را به خودش اختصاص داده است. شرکت «شیرهای ساختمانی و صنعتی ایران» بهعنوان تولیدکننده این برند تحت لیسانس KWC سوئیس توانسته با بهرهگیری از آخرین فناوریها، محصولات متنوعی را در اختیار سازندگان متخصص قرار دهد. این شرکت تولیدکننده انواع شیرآلات ساختمانی، شیرآلات بهداشتی، شیرآلات چشمی، شیرآلات توکار، شیرآلات رنگی، شیرآلات ترموستاتیک و شیرآلات الکترونیکی است.
چگونه برند KWC به ایران آمد؟!
احمد جلیلی، مدیرعامل شرکت شیرهای ساختمانی و صنعتی ایران به خبرنگار «دنیایاقتصاد» میگوید: در ابتدای فعالیت ما در صنعت ساختمان، واردات برندهای صاحبنام را در دستور کار داشتیم اما در ادامه به خاطر انگیزه تولید موسسان شرکت تصمیم گرفتیم به حوزه تولید ورود کنیم. درنهایت با شرکتهای بزرگ در زمینه شیرآلات وارد مذاکره شدیم و کمپانی KWC سوئیس را بهعنوان شرکتی که ۱۴۰ سال قدمت داشت، انتخاب کردیم.
وی بابیان اینکه شرکت KWC در محدوده خاورمیانه هیچ نمایندگی نداشت، میافزاید: از همان ابتدا نوعی نگاه از بالا به پایین نسبت به ما داشتند؛ چون معتقد بودند تولید این محصول با پیچیدگیهایی که دارد از عهده ایرانیها برنمیآید، اما بعد از اینکه سماجت ما را دیدند تصمیم گرفتند، فناوری را باقیمت بسیار بالایی به ما پیشنهاد بدهند که ما هم با توجه به تصمیمیکه داشتیم، موافقت کردیم. در نهایت پس از حدود سه سال با تجهیز و راهاندازی کارخانه و اعزام دانشجویان نخبه دانشگاه ساوه برای فراگیری فرآیندها به سوئیس، کار تولید را شروع کردیم و بهموازات تولید واردات را از این شرکت قطع نکردیم.
جلیلی ادامه میدهد: بعد از راهاندازی کارخانه و آغاز تولید، کارشناسان شرکت KWC به ایران آمدند و از کارخانه بازدید کردند که با دیدن دقت و انسجام کار تولید، شوکه شدند. این دیدار باعث شد تا طرف سوئیسی تبصرهای به قرارداد ما اضافه کند که شرکت شیرهای ساختمانی و صنعتی حق ندارد این شیرآلات را صادر کند؛ چراکه کیفیت تولید ما کاملا منطبق بر تولید آنها بود و از طرفی قیمت شیرآلات ما بهمراتب ارزانتر از شرکت مادر در اختیار مصرفکننده قرار میگرفت. درنهایت هم ما این شرط را پذیرفتیم؛ چراکه اعتقاد داشتیم در داخل کشور ظرفیت بسیار بالایی برای شیرآلات باکیفیت وجود دارد. مدیرعامل شرکت شیرهای تولید و صنعتی ایران در ادامه به ماههای نخست تولید شرکت اشاره و عنوان میکند: در بدو فعالیت برخی نسبت به قیمتها موضع میگرفتند؛ اما به مرور زمان بازار متوجه شد که تا چه اندازه شیرآلات ما از کیفیت برخوردارند و این موضوع در بین مشتریان جا افتاد.
۸ درصد بازار را در اختیار داریم
وی در مورد تنوع شیرآلات داخلی میگوید: برخلاف آنچه در بازار مشاهده میشود، کارخانههای متعددی در بخش شیرآلات نداریم، بلکه برندهای زیادی وجود دارند. در واقع برخی صرفا بدنه شیرآلات را تولید میکنند و سایر قطعات را که متعلق به شرکتهای دیگر است، در شیرآلات مورداستفاده قرار میدهند و نهایتا به اسم یک برند روانه بازار میکنند. بنابراین با قاطعیت میتوانم بگویم ۹۰ درصد شیرآلات بازار صرفا یک برند هستند؛ با وجود این شیرآلات تولیدی ما توانسته سهم ۸ درصدی از بازار را به خود اختصاص دهد. در واقع ما با تمام ظرفیت بهصورت شبانهروزی کار میکنیم تا پاسخگوی نیاز مشتریان باشیم.
جلیلی در مورد کیفیت شیرآلات در شرایط کنونی که قیمت مواد اولیه افزایش یافته میگوید: این احتمال وجود دارد که برخی شرکتها با توجه به افزایش قیمت مواد اولیه، از کیفیت خود بکاهند؛ اما شرایط برای شرکتهایی نظیر ما که تحت لیسانس یک شرکت سطح بالای اروپایی فعالیت میکنند، بسیار حساس است و بههیچعنوان نمیتوانیم دست به چنین کاری بزنیم؛ زیرا بهشدت تحت نظارت هستیم. برنجی که بدنه شیرآلات را تشکیل میدهد ترکیبی از مس و روی است. برای اینکه این محصول فرمپذیری لازم را داشته باشد، باید از سرب هم در ترکیبات آن استفاده شود، اما با توجه به اینکه سرب بهشدت برای سلامت انسان زیانآور است، باید کمتر از ۲ درصد سرب در شمش استفاده شود و ما در برخی موارد حتی سرب کمتر از یک درصد را درخواست میکنیم. این موضوع آنقدر مهم است که در بسیاری از کشورها صنعت شیرآلات زیر نظر وزارت بهداشت قرار دارد درحالیکه صنعت شیرآلات در کشور ما زیر نظر وزارت صنایع است؛ بنابراین ما برنج را با آنالیز مشخصی خریداری میکنیم و طبیعی است که باکیفیت بالای مدنظر ما، قیمتها هم افزایش خواهد یافت. بههرحال شیرآلات ما بر اساس استاندارد اروپا تولید میشود و بهمراتب فراتر از استانداردهای ایران است. این در حالی است که سایر برندهای داخلی اگرچه مشمول استاندارد اجباری ایران هستند، اما الزامی به رعایت استانداردهای مدنظر ندارند و گاهی از برنج بازیافتی هم در تولید شیرآلات استفاده میکنند. مدیرعامل شیرهای ساختمانی و صنعتی ایران میافزاید: گذشته از بدنه، بخش مهم دیگر شیرآلات کارتریج آن است که در واقع بهنوعی مغز شیرآلات بهحساب میآید و کارهایی مانند باز و بسته کردن، تنظیم گرم و سرد آب و ... توسط این بخش انجام میشود. کشورهایی مانند سوئیس، اسپانیا و مجارستان در تولید کارتریج شیرآلات بسیار شاخص هستند و ما از این کشورها خرید میکنیم؛ اما امروز بهدلیل تحریمها مجبوریم شرکتی واسطه را تعریف کنیم تا از این طریق تحریمها را دور بزنیم. این اتفاق علاوه بر اینکه طولانی شدن زمان و افزایش هزینهها را برای ما به همراه دارد، به دلیل ارتباط غیرمستقیم شرکتهای تولیدکننده کارتریج، عملا اعتبار گذشته را برای فرصت پرداخت نداریم؛ درحالیکه قبل از تحریمها فرصت لازم برای پرداخت مطالبات شرکتها وجود داشت.
۵ سال تضمین شیرآلات
جلیلی با بیان اینکه محصولات ما پنج سال تضمین دارند، میافزاید: یکصد نمایندگی در سراسر کشور داریم که در دسترس مشتریان هستند، اما خوشبختانه کیفیت محصولات ما باعث شده تا مشتریان نیاز چندانی به خدمات پس از فروش نداشته باشند. حتی در مناطق شرجی مانند شمال و جنوب کشور که شیرآلات عمر کمتری دارند، محصولات ما بعد از گذشت ۱۵ سال هنوز هم مانند روز اول میدرخشند. نکته مهم اینجاست که تمامی شیرهای تولیدی ما قبل از ارسال به بازار تست کیفیت میشوند و شاید از این نظر ما در بین تمامی تولیدکنندگان کمنظیر یا بینظیر باشیم. این تولیدکننده با اشاره به اینکه قیمت مواد اولیه داخل حتی فراتر از جهش ارز بوده است، تصریح میکند: قطعا بازار شیرآلات ظرفیت این افزایش قیمت را ندارد و ما مجبوریم برای حفظ بازار تا حد امکان از سود خودمان کم کنیم.
اقداماتی برای کاهش مصرف آب
مدیرعامل شرکت شیرهای ساختمانی و صنعتی ایران میافزاید: از ۱۷ کشوری که با بحران کمآبی مواجه هستند، ۱۲ کشور در خاورمیانه و شمال آفریقا قرار دارند که کشور ما هم جزو این دسته قرار دارد. در سال ۱۳۴۰ ایران حدود ۳۰ میلیون نفر جمعیت داشت و متوسط مصرف برای هر نفر ۸۰ لیتر بود، اما امروز با حدود ۸۰ میلیون نفر جمعیت، متوسط مصرف برای هر نفر ۳۰۰ لیتر است. در کنار این اتفاق مستهلک شدن تاسیسات زیربنایی و همچنین کمبود ریزش باران را شاهدیم که مساله صرفهجویی را بسیار حیاتی میکند. بنابراین باید در این خصوص اقدامات اساسی انجام شود. به این منظور پرلاتوری (آبفشان) که ما مورداستفاده قرار میدهیم، متعلق به کشور آلمان است که جزو برندهای برتر دنیاست. این محصول خروجی آب را مدیریت میکند و تا ۵۰ درصد در مصرف آب صرفهجویی میکند. حتی شیرهای چشمی هم داریم که بر خلاف شیرهای معمول که صرفا در زمان استفاده قطع و وصل میشوند، قابلیت برنامهریزی دارند و خوشبختانه در بیشتر مناقصات نهادهای دولتی همچون وزارت راه و شهرسازی و وزارت نیرو با توجه به مزایای این شیرآلات برنده شدهایم. علاوه بر این سردوشی برای حمام با نام FIT AIR تولید میکنیم که با استفاده از هوا، فشار آب را بالا میبرد و نیازی به مصرف بالای آب نیست. با وجود این مشکل اصلی این است که آب در کشور ما بسیار ارزان است و این موضوع صرفهجویی را از صرفه انداخته است. در حالی مصرفکننده برای هر لیتر آب تقریبا ۵ ریال میپردازد که برای همین میزان آب ۳ تومان هزینه میشود.
وی ادامه میدهد: امیدوارم دولت با بازنگری در قیمت آب و از طرفی حمایت نهادهایی مانند وزارت دارایی، سازمان تامین اجتماعی، گمرک، بانکها و ... از شرکتهایی مانند ما که در این خصوص از آخرین فناوریها استفاده میکنیم، اقدام ریشهای در این خصوص انجام دهد.