به گزارش «دنیای‌اقتصاد»، مدیر بازرگانی شرکت دکستروز ایران با اشاره به قدمت بالای این شرکت در تولید پودر دکستروز گفت: موافقت اصولی شرکت دکستروز ایران در سال ۱۳۶۴ داده شده است؛ با توجه به شرایط  سخت جنگ و محدودیت شدید در واردات دکستروز به منظور تولید سرم و محلول همودیالیز، موافقت اصولی احداث کارخانه دکستروز ایران صادر شد، اما تا نیمه دوم سال ۱۳۷۳ زمان می‌برد  تا ماشین‌آلات خط تولید  وارد و راه‌اندازی شوند. بر این اساس از نیمه اول سال ۱۳۷۴ تولید پودر دکستروز محقق می‌شود و تا به امروز این مجموعه در حال فعالیت است و پودر دکستروز گرید دارویی و غذایی تولید می‌کند. طی سالیان فعالیت این شرکت هر نوع تاییدیه که لازم بوده از نهاد‌های دولتی و نظارتی  داخلی و خارجی اخذ کرده و تاکنون کیفیت محصول این شرکت در بالاترین سطح بوده است.  حسین نیلفروش‌زاده  افزود: پودر دکستروز این شرکت، در تولید محلول‌های همودیالیز، انواع داروهای انسانی و دامی‌هیچ مشکلی نداشته و با کیفیتی کاملا قابل قبول عرضه می‌شود. در ضمن این محصول  دکستروز در صنایع غذایی مثل نوشیدنی یا شیرینی  و شکلات، بستنی، سرکه و ... مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته در کنار تولید دکستروز ما گلوکز نیز تولید می‌کنیم که به طور مثال در شربت‌های دارویی و صنایع غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مدیر بازرگانی شرکت دکستروز ایران با اشاره به نام‌گذاری امسال به نام جهش تولید، تاکید کرد: با توجه به تولید محصول دکستروز با بالاترین کیفیت ممکن توسط یک شرکت داخلی، اجازه واردات آن با ارز ۴۲۰۰ تومانی مفهومی ‌ندارد. وقتی یک محصول در داخل تولید می‌شود، چرا ارز کشور برای واردات آن باید خارج شود؟ این موضوع در حالی است که کشور به لحاظ تحریم‌های موجود دچار چالش اساسی در تامین ارز است. نیلفروش‌زاده در رابطه با تامین  مواد اولیه مصرفی در این شرکت گفت: ماده اولیه  اصلی مصرفی در شرکت ما نشاسته ذرت است. به‌رغم اختصاص ارز ۴۲۰۰ تومانی به واردات دانه ذرت از سال ۱۳۹۷ تاکنون، متاسفانه هیچ گونه نظارتی بر قیمت فروش محصولات کارخانه‌های تولید نشاسته، گلوکز و فروکتوز نمی‌شود. در نتیجه کارخانه‌های فعال در این بخش به‌رغم استفاده از ارز ۴۲۰۰ تومانی محصولات خود را گران‌تر از نرخ اعلامی‌ از طرف سازمان حمایت به فروش می‌رسانند.  این موضوع باعث می‌شود قیمت تمام شده محصول ما بالا رود و نتوانیم با محصول وارداتی که با ارز ۴۲۰۰ وارد می‌شود رقابت کنیم. طبیعتا  در این شرایط، چرخه بهره از اختصاص ارز دولتی به دانه ذرت به سمت ما قطع می‌شود و از ارز دولتی منتفع نمی‌شویم. در نتیجه این مشکلات، متاسفانه خط تولید یک شرکت ۲۵ ساله متوقف شده است.   وی در جواب این که چرا نشاسته ذرت را از خارج از کشور وارد نمی‌کنید؟ خاطرنشان کرد: وقتی این ماده در داخل تولید می‌شود و برای تولید آن هزینه شده است، چرا اقدام به واردات آن بکنیم. در صورتی که ارز ۴۲۰۰ تومانی اختصاص داده شود، اگر بخواهیم مثلا از کشور ترکیه وارد کنیم، قیمت آن حدود ۴۰درصد نشاسته داخلی می‌شود، اما این شرکت این اقدام را نخواهد کرد. دلیل آن این است که خودمان تولیدکننده هستیم و با تولیدکننده داخلی کار می‌کنیم تا از آن حمایت کنیم.  محصول دکستروز به دلیل استفاده در صنایع دارویی یک ماده استراتژیک است و چنانچه خط تولید این شرکت به دلیل مشکلات ذکر شده  از کار بیفتد، زیان جبران‌ناپذیری به سلامت جامعه خواهد رسید.