اروپا برای افغانستان و پاکستان چه خوابی دیده است؟
به گزارش اقتصادنیوز، قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، در جریان «بازی بزرگ» بین امپراتوری روسیه و امپراتوری بریتانیا، آسیای مرکزی به حوزه‌های نفوذ تقسیم شد. در آن بازه زمانی پنج منطقه مدرن تحت کنترل سن پترزبورگ بودند. از یک منظر امارت (پادشاهی آن زمان) افغانستان بی طرف بود. پاکستان یکی از مجموعه استان های هند بود که ذیل استعمار بریتانیا قرار داشت. اندکی بیش از سی سال پیش، با سقوط اتحاد جماهیر شوروی، پنج کشور آسیای مرکزی مستقل شدند و این منطقه تا حد زیادی توسط قدرت های بزرگ جهان نادیده گرفته شد، تا جایی که همسایه جنوبی این جغرافیا یعنی، افغانستان، صحنه جنگ بیست ساله ناتو بود.با این حال، ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک از آن زمان تغییر کرده است. این پنج کشور چه در سطح داخلی و چه در منطقه به بلوغ رسیده اند و با هم همکاری می کنند تا پتانسیل منطقه را به عنوان قطب معدن و زیرساخت های کلیدی برای امنیت انرژی و تجارت جهانی آزاد کنند.
آنگونه که نشنال اینترست نوشته، آسیای مرکزی روابط تاریخی نزدیکی با روسیه دارد و در امتداد کمربند و جاده چین تعریف شده است. اما فرصت های قابل توجهی برای شرکت های آمریکایی و اروپایی جهت دسترسی به فلزات گرانبها و انتقال انرژی فراهم کرده است.در نتیجه، منطقه شاهد تغییر تعاملات است؛ بدین معنا که گردهمایی های سران کشورها، دیدارهای وزیران خارجه، وامضای تعداد بی سابقه ای از توافقنامه های دوجانبه بستر را برای رقابت در حوزه منابع ژئوپلیتیکی و اقتصادی هموار کرده است، هرچند در این میان خروج شتاب زده ایالات متحده از افغانستان و همچنین حمله روسیه به اوکراین موجب شده تا شاهد چرخش سیاست خارجی در پایتخت های غربی باشیم.
مشروح این گزارش را در اقتصادنیوز با تیتر «بازی بزرگ برای تغییر معماری امنیتی- اقتصادی آسیای مرکزی/ افغانستان و پاکستان، طعمه های تازه غرب» بخوانید.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
