ادعای یک روزنامه اصولگرا؛ اعتراضات پارسال یک درصد از GDP کم کرد!
این روزنامه در یادداشتی به قلم محمود زارعی پژوهشگر اقتصاد نوشت: اغتشاشات را میتوان یکی از موضوعاتی دانست که تأثیری مخرب چندوجهی بر کشور میگذارد در کنار آثار اجتماعی و سیاسی، بیشک یکی از مهمترین تأثیرات اغتشاشات اثر منفی آن بر اقتصاد کشور است. بهویژه برای اقتصاد ایران که در یک دهه گذشته با مشکلات فراوانی مواجه بوده، اغتشاشات میتواند باعث ایجاد شوک شود. در این میان بیشک بیشترین آسیب را مردم و فعالان اقتصادی خواهند دید. شاید در نگاه اول برای بسیاری تنها زیان اغتشاشات به پیکره اقتصاد کشور، فقط محدود به مجموع خسارت و زیان مالی به اموال عمومی و خصوصی باشد اما اغتشاشات میتواند تأثیرات عمیق و بلندمدتی بر اقتصاد کشور بگذارد. حوادث سال گذشته و تلاش یکساله دشمنان نشان میدهد آنها همواره تلاش داشتهاند تا اغتشاشات را از موضوعات اجتماعی به سمت موضوعات اقتصادی بکشانند؛ اما پشت پرده این ماجرا کاهش سرعت پیشرفت ایران و تعمیق مشکلات اقتصادی در کشور است. در نگاهی جامع میتوان هفت تأثیر عمده اغتشاشات بر اقتصاد ایران را بررسی کرد.
۱- اغتشاشات و کاهش تولید ناخالص داخلی (GDP)
صندوق بینالمللی پول در گزارشی بیان میکند که اعتراضات و ناآرامیهای اجتماعی اثر بلندمدتی بر روی اقتصاد کشورها دارد. بر اساس این گزارش اغتشاشات باعث تاثیر بر اقتصاد کلان و کاهش حداقل ۱% تولید ناخالص داخلی در کشورها میشود. با در نظر گرفتن GDP ۳۶۹.۷ میلیارد دلاری ایران (بر اساس برآورد بانک جهانی در ۲۰۲۱) و با احتساب قیمت دلار، اغتشاشات در سال گذشته حدود ۱۷۵ همت به اقتصاد ایران از طریق تأثیر بر تولید ناخالص داخلی ضربه زده است. در واقع کیک اقتصاد ایران امسال میتوانست ۱۷۵هزار میلیارد تومان بزرگتر باشد.
این محاسبه بر اساس قیمتهای ثابت سال ۹۵ که مبنای محاسبه داخلی GDP است، بیش از ۱۵ هزار میلیارد تومان خواهد بود. البته در نظر گرفتن قیمتهای ثابت چندان نمیتواند واقعیت خسارت وارده را نشان دهد و بهترین محاسبه بر اساس قیمتهای روز خواهد بود. بر این مبنا اگرچه رشد اقتصادی کشور در سال ۱۴۰۱ بر اساس گزارش مرکز آمار مثبت بوده است (۴%) اما با توجه به برآوردها بدون اغتشاشات رشد اقتصادی ایران میتوانست به بیش از ۵% برسد. این امر حاکی از تلاش دشمن برای تأثیرگذاری بر روی اقتصاد ایران از طریق اغتشاشات است.
۲- اغتشاش و تحریم:
اعمال تحریم و همسوسازی کشورها برای افزایش فشار اقتصادی به ایران نیازمند بهانه و دستاویزی است که آمریکا با استناد به آن بتواند علیه ایران اجماع ایجاد کند. البته باید توجه داشت که خود دولت آمریکا همواره بدون هیچ دلیلی و منطقی در طول ۴۴ سال گذشته دست به اعمال تحریمهای یکجانبه علیه جمهوری اسلامی زده است، اما اجماعسازی جهانی نیازمند بهانه و دستاویز است. بر این اساس سه موضوع انرژی هستهای، حقوقبشر و رفتار منطقهای ایران، همواره بهانهای بوده است برای اجماعسازی. در این میان بروز اغتشاشات را میتوان یکی از مهمترین دستاویز آنها (حقوقبشر) برای اعمال تحریم دانست.
اغتشاشات از چند جهت میتواند محرک تحریم بیشتر باشد:
- اغتشاش میتواند نشاندهنده دوقطبیسازی در جامعه و تشجیع دشمن برای بهرهبرداری از این شرایط و افزایش تحریمها باشد.
- دشمن اغتشاش را پیامد فشارهای خود دانسته و تلاش میکند با اعمال فشار بیشتر و بحرانی کردن شرایط داخلی ایران نظام را به سمت تغییر رفتار پیش ببرد.
- وارونه جلوه دادن اغتشاشات و سیاهنمایی پرداخت رسانهای برخورد نظام با اغتشاشگران هم میتواند یکی از عوامل وجاهت دادن به تحریم علیه ایران باشد (حقوقبشر). در این مورد فتنه سال ۸۸ را میتوان نمونه بارز و مشخص این اقدام دانست. سال ۸۸ درحالیکه شرایط کشور به لحاظ اقتصادی رو به بهبود بود، آمریکا توانست با اتکا به فتنه ۸۸ و دستاویزسازی صنعت هستهای، ۱۴ سال فشار اقتصادی به ایران را آغاز کند.
بخش سایتخوان، صرفا بازتابدهنده اخبار رسانههای رسمی کشور است.