انتقاد مهاجرانی از تخریب کنندگان تیم ملی فوتبال

دیده بان ایران : عطا الله مهاجرانی در یادداشتی نوشت، تیم ملی، تیم ملی همه مردم ایران است. پرچم ملی و سرود ملی به همگان متعلق است. اگر قرار باشد هر گوشه کشور، پارچه رنگین البته ننگینی را علم کنند و بگویند ما پرچم رسمی را قبول نداریم و سرود ملی را به رسمیت نمی‌شناسیم، مهم‌ترین نشانه‌های وحدت ملی آسیب می‌بیند.

عطالله مهاجرانی که سالهاست در خارج از ایران حضور دارد طی یادداشتی از تخریب کنندگان تیم ملی فوتبال ایران انتقاد کرده است.

در بخشی از یادداشت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت اصلاحات آمده است: وقتی تیم عربستان بر تیم آرژانتین پیروز شد، آقای محترمی شروع کرد به شیپور زدن و طبالی که ببینید، این پیروزی عربستان نتیجه سیاست‌های توسعه محمد بن سلمان است! بسیار خب! حالا که عربستان از لهستان و مکزیک شکست خورد، چه می‌گویید؟ تونس که فرانسه را شکست داد؟ کانادا که از همه شکست خورد؟ پیداست نباید دچار خلط مبحث شویم و به اصطلاح دوغ و دوشاب را بیامیزیم و داوری کاریکاتوری داشته باشیم. اگر در مسابقه با امریکا تیم ملی ما یک گل زده بود، به مرحله بالا صعود می‌کرد. این اتفاق نیفتاد، در سال ۱۹۹۸ در جام جهانی ما از تیم ملی امریکا بردیم. حکایت همچنان باقی است. شاهد فراز و فرود تیم‌ها در مسابقات خواهیم بود، اما و به قول معروف هزار اما! ندیده بودیم که عده‌ای از هموطنان در ایران، یا هموطنانی که در خارج ایران زندگی می‌کنند و از آن مهم‌تر و حساس‌تر، ستاره‌های مشهور سابق تیم ملی فوتبال ایران، علیه تیم ملی موضع‌گیری کنند. در فضای ملتهب سیاسی اجتماعی، آنان نیز بر شعله‌ها بنزین بپاشند و «طعنه تیر آورانم می‌کشد!» این پدیده کاملا تازه بود.

بازگشت اسکوچیچ به فوتبال ایران؟

این یادداشت می‌افزاید: تیم ملی، تیم ملی همه مردم ایران است. پرچم ملی و سرود ملی به همگان متعلق است. اگر قرار باشد هر گوشه کشور، پارچه رنگین البته ننگینی را علم کنند و بگویند ما پرچم رسمی را قبول نداریم و سرود ملی را به رسمیت نمی‌شناسیم، مهم‌ترین نشانه‌های وحدت ملی آسیب می‌بیند. چنان‌که می‌بینیم، علیه زبان فارسی، به عنوان زبان ملی ایران نیز حساسیت به خرج می‌دهند، تجزیه‌طلب فلک‌زده‌ای در یکی از این تلویزیون‌های ضد ملت ایران و سرزمین ایران و ضد انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی، می‌گفت: «تجزیه‌طلبی بایست گفتمان امروز ایران شود!» دشمنی با تیم ملی فوتبال ایران نیز از همین زاویه تفسیر می‌شود. دشمن «تیم» و دشمن «ملی» و دشمن «ایران» هستند. جوانان برومند و قهرمانی از هر گوشه و کنار و مذهب و قومیت، در کنار هم جمع می‌شوند، لباس همرنگ می‌پوشند، با هم سرود می‌خوانند، یک پرچم را بر دوش می‌کشانند و با شور و نشاط فریاد می‌زنند. همین برای دشمنان ایران آزار‌دهنده است. تیم ملی فوتبال، یکی از درخشان‌ترین نماد‌های وحدت ملی است. اما، این دشمنی‌ها و وسوسه‌ها، نمی‌تواند و نخواهد توانست به وحدت ملی و سرزمینی ایران آسیب جدی بزند.