نامه اعتراض‌آمیز کانون استادان دانشگاه به میر کاظمی: خط و نشان کشیدن را کنار بگذارید
کانون صنفی استادان دانشگاهی در نامه ای اعتراضی به رئیس سازمان برنامه بودجه نوشت: جناب آقای دکتر میرکاظمی از شما می خواهیم که اجازه ندهید مدیران زیرمجموعه شما به طور سلیقه‌ای عمل کنند و دستور دهید که روش خط و نشان کشیدن برای دانشگاهیان را کنار بگذارند و از قانون مصوب مجلس شورای اسلامی (برنامه بودجه ۱۴۰۰) سر پیچی نکنند.
متن این نامه به شرح زیر است:
بسمه تعالی
ریاست محترم سازمان برنامه و بودجه کشور
جناب آقای دکتر میرکاظمی
مقام معظم رهبری در یکی از بیاناتشان فرمودند «کسانی که به نخبگان توصیه به خروج از کشور می‌کنند، خائن هستند»
توصیه به مهاجرت لزوما نباید لسانی باشد بلکه ترک کشور می تواند نتیجه یک تصمیم سازی غلط باشد. از قرار اطلاع احدی از مدیران ارشد سازمان برنامه که نهادی برای نظارت بر تخصیص بهینه بودجه است، در فقره همسان سازی حقوق اعضای هیات علمی در پاسخ به خیرخواهان این مملکت که گفته‌اند کاهش حقوق داستادان دانشگاه‌ها موجب ترک آنها از کشور می شود، گفته است «بگذارید بروند، فارغ التحصیلان بیکار در کشور زیاد است، دیگران را استخدام می کنیم». البته باور بیان چنین مطلبی از مدیری در سطح سازمان برنامه بسیار عجیب و غیر قابل باور است، هرچند مصداق بارز فرمایش رهبری است که به زبان بی زبانی توصیه به ترک کشور است.
جنابعالی که خود عضو هیات علمی دانشگاه هستید باید به خوبی درک بفرمایید که تکرار تربیت نیروی انسانی در هر کشوری به ویژه کسانی که به درجه دکتری رسیده و جهت استخدام در دانشگاه مسیر دشواری را طی نموده‌اند و از بین صدها متقاضی به عنوان فرد واجد شرایط انتخاب شده‌اند و کمی بیشتر یا کمتر از ۱۵ سال سابقه پژوهش و آموزش در دانشگاه‌های کشور را دارند، بسیار هزینه ساز خواهد بود. به نقل از مراجع بین المللی اگر هزینه تربیت یک کارشناس ۱۰۰ هزار دلار باشد، هزینه تربیت یک استادیار بسته به رشته حدود چند میلیون دلار است.
ما اعضای کانون صنفی استادان دانشگاهی در دانشگاه تهران با اطلاع واثق به استحضار می رسانیم که اغلب اعضای هیات علمی دانشگاه‌های ایران اگر در هر مؤسسه آموزشی - پژوهشی کشورهای همسایه یا اروپا و امریکای شمالی به کار مشغول شوند(امری که متاسفانه برای بسیاری در ماه‌های اخیر رخ داده است)، بدون شک میانگین حقوق و مزایایی با مقیاسی حداقل ۵ تا ۷ برابر حقوق دریافتی حال حاضر خود در داخل خواهند داشت. زیرا جذب نیروی انسانی با ارزش میلیون‌ها دلار، برای هر کشوری می تواند جذاب باشد.
حال که با کوشش و پیگیری مجامع صنفی دانشگاهی از جناح‌های مختلف کشور به یمن درک درست نمایندگان مجلس، حقوق و مزایای اعضای هیات علمی غیرپزشکی با اعضای هیات علمی پزشکی غیربالینی همسان شده است و احکام قانونی صادر و ۱۰ ماه از سال پرداخت انجام شده است، به یک باره سازمان به بهانه آنکه محل تامین اعتبار این بند بایستی از محل فروش اموال دولتی باشد به جای آنکه سؤال کند چه کسانی می بایست این اقدام را می کردند و متصدیان این ترک فعل را مورد بازخواست قرار دهد خواستار لغو احکام صادره شده و تخصیص اعتبار دانشگاه‌هایی را که زیر بار این خواسته غیر قانونی نرفته‌اند را به گروگان گرفته است. به زعم ما این حرکت غیرصحیح و زورمدارانه باعث شده است که رؤسای دانشگاه‌هایی که بر اجرای قانون مجلس شورای اسلامی ایستادگی کرده‌اند تحت فشار قرار گرفته به طوری که امروز که ۸ اسفند ماه است حقوق و مزایای استادان دانشگاه تهران پرداخت نشده است.
در اینجا لازم است که کانون صنفی استادان دانشگاهی در دانشگاه تهران از ایستادگی و پایمردی ریاست محترم دانشگاه تهران جناب آقای دکتر مقیمی در احقاق حقوق اعضای هیات علمی دانشگاهی که نماد آموزش عالی است، قدردانی و سپاسگزاری نماید. رئیس دانشگاه تهران در واقع اصرار بر اجرای قانون مصوب مجلس دارد و کاملا قانون مدار عمل کرده است. جای بسی تعجب است که اکنون به جای اینکه ایشان مورد تشویق و حمایت قرار گیرد با عدم تخصیص حقوق اعضای هیات علمی دانشگاه تهران می خواهند ایشان را وادار به قانون شکنی نمایند. در هر صورت حمایت از ایشان نه تنها در بین اعضای هیات علمی دانشگاه تهران بلکه حتی در دانشگاه‌های سراسر کشور در این روزها بسیار گسترده شده است که نشان از اقدام به حق و قانونی و صحیح ایشان در موضوع همسان سازی و تاکید بر اجرای قانون دارد.
جناب آقای دکتر میرکاظمی از شما می خواهیم که اجازه ندهید مدیران زیرمجموعه شما به طور سلیقه‌ای عمل کنند و دستور دهید که روش خط و نشان کشیدن برای دانشگاهیان را کنار بگذارند و از قانون مصوب مجلس شورای اسلامی (برنامه بودجه ۱۴۰۰) سر پیچی نکنند.
هنر تصمیم سازان اقتصادی، افزایش رفاه کل جامعه از طریق اهمیت دادن به قشر متوسط و متبحر است، طبقه‌ای که با توانمند نمودن خود به مهارت و تخصص‌های گوناگون دست یافته و تلاش میکند طبقات پایین‌تر را به رفاه نسبی برساند. در نظر بگیرید هزینه‌ای که صرف نگهداشتن سرمایه‌های کشور، تولید و پرورش نیروی انسانی شود، به بهانه کمبود بودجه دریغ شود. این دریغ، نه تنها کمکی به اقشار آسیب پذیر نخواهد کرد بلکه هرگونه امیدی برای پیشرفت اقتصادی و توسعه آینده کشور و رفع فقر و محرومیت را از بین می برد.
کانون صنفی استادان دانشگاهی – واحد دانشگاه تهران
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
