دولت رئیسی واقعا شبیه دولت‌های نهم و دهم است؟
اما پیروزی رئیسی در انتخابات با یک سوال بزرگ همراه بود، کابینه رئیس جمهور منتخب که همراهی حداکثری اصولگرایان را داشت چگونه چینش خواهد شد و خیل گسترده حامیان او چه سهمی از کابینه خواهند گرفت؟
مدیران احمدی‌نژاد به پاستور بازگشتند
پاسخی که رئیسی به این سوال داد یک «سورپرایز» بود. در روزهایی که بسیاری از تحلیل‌ها حول حضور پررنگ و گسترده طیف تندرو از جنس پایداری در کابینه سیزدهم می‌چرخید و تصور می‌شد رئیسی برای اثبات شعار انتخاباتی‌اشمبنی بر تشکیل کابینه فراجناحی برخی وزرای روحانی را در کابینه‌اشبه کار خواهد گرفت، او یکباره با لیست پیشنهادی که سهم پایداری‌ها بسیار اندک و سهم مدیران و وزرای احمدی نژاد بسیار پررنگ بود به پارلمان رفت. رئیسی به همین حد هم بسنده نکرد و حکم ریاست برخی معاونت‌های مهم کابینه‌اشرا نیز به نام مردان دولت احمدی نژاد زد تا ردپای احمدی نژادی‌ها در گوشه و کنار پاستور مشهود باشد.
عیسی زارع‌پور (وزیر ارتباطات) ، امیرعبداللهیان (وزارت خارجه) ، احمد وحیدی (وزیر کشور) ، حجت‌الله عبدالملکی (وزیر کار و تعاون) رضا فاطمی‌امین (وزیر صنعت، معدن و تجارت) ، حمید سجادی (وزیر ورزش) ، سیدجواد ساداتی‌نژاد (وزیر جهاد کشاورزی) ، رستم قاسمی (وزیر راه و شهرسازی) ، اوجی (وزیر نفت) و محمدعلی زلفی‌گل (وزیر علوم) از وزرا و مدیران میانی دولت احمدی‌نژاد بودند که در پاستور مستقر شده‌اند.
اما این تنها نشانه‌های حضور یاران دیروز احمدی نژاد در پاستور امروز نیست، فرهاد رهبر رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و رئیس دانشگاه تهران در زمان احمدی‌نژاد دستیار اقتصادی رئیسی است، باقر خرمشاد معاون وزیر علوم دولت احمدی‌نژاد معاون سیاسی وزیر کشور، صولت مرتضوی از نزدیکان سابق احمدی‌نژاد، استاندار خراسان و معاون سیاسی وزارت کشور در دولت او معاون اجرائی رئیسی شده و محمد حسینی وزیر ارشاد احمدی‌نژاد معاون پارلمانی رئیسی است. مسعود کاظمی وزیر نفت احمدی نژاد هم ریاست سازمان برنامه و بودجه را در اختیار دارد.
رئیسی مثل احمدی‌نژاد چمدان سفر را بست
اما تنها شباهت دولت سیزدهم با دولت‌های نهم و دهم در یاران به کار گرفته شده نیست، این روزها برخی تصمیمات و حرکات رئیس دولت و دولتمردان خاطرات آن دولت را زنده می‌کند. رئیسی، وزرا و معاونانش از همان روزهای ابتدایی آغاز به کار دولت چمدان سفر را بستند و به استان خوزستان سفر کردند.
سفرهایی که در هفته‌های بعد از آن هم دنبال شد و گویا عزم رئیس جمهور و دولتمردان بر حضور میدانی گسترده در استان هاست. رفتاری که مسبوق به سابقه است و احمدی نژاد نیز در سالهای ریاستش بر پاستور چمدان سفرهای استانی‌اشهمیشه آماده بود.
رئیسی گرچه تلاش دارد که سایه این شباهت را از سر سفرهای استانی دولت بردارد و سفرها و تصمیمات دولت را عملیاتی و با هدف حصول نتیجه معرفی کند اما به نظر می‌رسد حداقل تا اینجای کار وزنه پوپولیستی بودن این سفرها بر عملیاتی بودن آن سنگینی می‌کند.
وعده‌های اقتصادی غول تورم را بیدار می‌کند؟
اما رئیسی در چند هفته‌ای که از ریاست جمهوری‌اشگذشته است ناخودآگاه یا خودآگاه جا پای احمدی نژاد گذاشته است، دادن وعده‌ها و شعارهایی که خاصه در بعد اقتصادی با اما و اگرهایی همراه است، وعده ه و شعارهای پرزرق و برق دولت اسبق را تداعی می‌کند.
وزرای رئیسی نیز چه در روز بررسی صلاحیت‌شان در پارلمان و چه روزهایی بعد که با رأی مجلس راهی وزارتخانه هایشان شدند در دادن وعده‌هایی درباره ساخت مسکن، افزایش یارانه نقدی و ... کم نگذاشته‌اند و نگرنی‌های اقتصادی زیادی را در بین تحلیلگران و اساتید اقتصاد ایجاد کرده‌اند.
کدام‌یک مردمی‌ترند؛ احمدی‌نژاد یا رئیسی؟
رئیسی تلاش دارد دولتش را «دولتی مردمی» معرفی کند، دولتی که در بطن اتفاقات و در بین مردم حضور دارد و گویا وزرا نیز موظف شده‌اند که ارتباط تنگاتنگ و نزدیک با مردم برقرار کند. مردمی بودن اگرچه برای احمدی نژاد خاصه در سالهای پایانی ریاست جمهوری‌اشتا حدی ژست تلقی می‌شد اما با توجه به سوابق ابراهیم رئیسی در قوه قضاییه نمی‌توان با نگاه بدبینانه نگاه کرد و در تلاش است که چهره‌ای مردمی از کابینه‌اشبه نمایش بگذارد.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
