بیش از ۷۰درصد کابینه رئیسی اندازه و طراز وزارت ندارند/ این کار تهدید خطرناک علیه دولت رئیسی است

خبر آنلاین : در کلاب هاوس خبرگزاری خبرآنلاین، برخورد مجلس با کابینه رئیسی مورد بررسی و نقد قرار گرفت.‌

فعالان سیاسی و رسانه‌ای با حضور در کلاب هاوس خبرآنلاین با موضوع «برخورد مجلس با کابینه رئیسی چگونه است؟» نظراتشان را بیان کردند.

کابینه فراجناحی صددرصد نمایشی بود

* کامبیز خسروی، فعال سیاسی

وزرایی که معرفی شدند نسبت به رای آوری در مجلس به سه دسته تقسیم می شود؛ دسته اول آنهایی که یا سابقه وزارت داشتند یا از خود مجلس هستند که به راحتی رای بالایی می آورند. تعدادی هم که سابقه ای برای احراز چنین جایگاهی ندارند و نه حتی در حد یک مدیر درجه دو میانی سابقه دارند، مشکل دارند. اگر مجالس دیگر –حتی اصولگرایان گذشته- بود قطعا این لیست ۷-۸ نفر مشکل داشتند و ۴-۵ نفر رای نمی آوردند. الان یکی دو نفر دچار مشکل هستند ولی ممکن است که رای بیاورند. 

آخرین لحظات هم لابی می شود و هم برخی وزارتخانه مانند تعاون، رفاه و کار یک سری اهرم هایی در شرکت های سرمایه گذاری و شستا دارد و قطعا این مجلس بسیار بسیار در بده بستان های گرفتن پست و هیئت مدیره از همه مجالس دیگر تعامل بیشتری دارد. 

باغگلی وزیر پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش بیشترین مشکل را دارد. ساداتی نژاد، خاندوزی، قاسمی، آشتیانی و محرابیان مشکلی ندارند. بقیه هم رای قابل قبول را می آورند. این مجلس تصمیم گیر قطعی نیست. این که بیایند برنامه ها را ببینند. فقط هم ارائه دادن برنامه نیست. این برنامه ها را افراد دیگری تهیه می کنند و حتی وزیر پیشنهادی آنها را مطالعه نکرده است. باید ببیند وزیر چقدر توان دارد و بعد رای بدهند.

بیش از ۷۰ درصد کابینه پیشنهادی، اندازه و طراز وزارت را ندارند

بحث این شد که فراخوان داده بودند و قرار بود کابینه فراجناحی و ۸۰ میلیونی انتخاب شود؛ اما، نتیجه اش کاملا خلاف این  فراخوان بود و آن یک کار صددرصد نمایشی بود. از محدوده قوه قضاییه و آستان قدس هم خارج نشدند و حتی در جامعه اصولگرایی هم نبود. آقای احمدی نژاد هم سال ۸۴ وقتی وزرا را معرفی کرد، آقای رحمتی، وزیر راه و ترابری دولت آقای خاتمی را نگه داشت. اینجا حتی ما دایره اصولگرایی را هم نمی بینیم. آرزو می کنم برداشت های ما غلط باشد و این کابینه موفقترین کابینه بعد از انقلاب باشد؛ چون همه به دولت موفق نیاز داریم. آرزو داریم دو دوتا چهارتای عزیزان بشود ۵ تا، ولی هر کار می کنیم به ۳ هم نمی رسد. به عنوان کسی که سابقه اجرایی دارم به ضرس قاطع می گویم هر ۲۰۰ سال اتفاق می افتد که حداقل دو سوم این کابینه، بر اساس شانس و امدادهای الهی وزیر شوند. بیش از ۷۰ درصد این افراد اندازه و طراز وزارت را ندارند.

فرماندهی واحد داشتن یک عاقلانه است

* محمد مهاجری، عضو شورای سردبیری خبرآنلاین

در بخش فرماندهی اقتصادی دولت در آن کهکشان و منظومه ای که آقای مخبر دزفولی معاون است، هم ایشان در آنجا فعال خواهند بود، هم وزرای ۸ گانه اقتصادی، هم رئیس سازمان برنامه و بودجه و رئیس کل بانک مرکزی، این فرماندهی واحد را برای آنجا می پسندم که فرمانده اقتصادی واحد داشته باشد. بر خلاف دولت های اخیر که فرماندهی اقتصادی واحد نداشت، به موضوع خوشبین هستم. نه این که تیم کابینه فعلی از لحاظ اقتصادی قوی باشد، هر چند آقای رستم قاسمی تکنوکرات موفقی است؛ ولی به نظر می رسد تصمیم فرماندهی واحد عاقلانه است.

بحث فراجناحی بودن کابینه هم مطرح است. تعریفی از فراجناحی دارند که با واقعیت های جامعه منطبق نیست. این که بگویند ما نگاه سیاسی به وزرا نداریم این پذیرفته است. آقای رئیسی شخصیت طراز اول جناحی و سیاسی در کشور نبوده و نیست. در روحانیت مبارز عنصر تاثیرگذاری نبوده است. در فضای سیاسی هم هیچوقت به عنوان چهره حزبی سیاسی مطرح نبود. از این جهت که آقای رئیسی آدم سیاسی نیست، هم فرصت است و هم تهدید. فرصت از این لحاظ که نگاه جناحی ندارد. از این لحاظ هم تهدید است که افراد سیاسی به راحتی روی این افراد تاثیر می گذارند.

آقای رئیسی به شدت در معرفی کابینه تحت تاثیر قرار داشت. این که می گوید فراجناحی، اگر حرف ایشان مطرح شود سخنش را می پذیریم. ولی در نتیجه می بینیم آدم ها جناحی اند. مگر آدم غیرجناحی در کشور داریم؟ می گوید من نگاه جناحی ندارم ولی محصول و خروجی جناحی است. اگر غیر از این بود چرا وزیری که باید در یک وزارتخانه کاملا تکنیکال کار کند در حالی که می توانست از جناح دیگری باشد، ولی اینطور نیست.

با مجلسی مواجه هستیم که بی نظیر است

* روح الله جمعه‌ای، مشاور وزیر کشور

دولت یک نهاد متشکل و منسجمی است که کارهای اجرایی را بر عهده دارد و وزارتخانه‌ها اجزای دولت را تشکیل می دهند. مهمترین مسئله دولت، داشتن سیاست کلی است. در حال حاضر در رابطه با کابینه آقای رئیسی می بینیم که مشکلاتی در جامعه وجود دارد که حل آنها حیاتی است. در جامعه مشکلات اقتصادی، معیشتی و امنیتی را داریم و انتظار می رفت سیاست واحد مشخصی ارائه شود و بنابر آن نامزدهای وزارتخانه ها برنامه بدهند. 

چون برنامه کلی نداریم نوعی تشتت در برنامه های نامزدهای وزارت می بینیم. این مشکل متوجه مجلس هم می شود و نمی تواند نقد کند. بنابراین دولت باید مانیفست و سیاست راهبردی خود را ارائه کند. بر ۳ محور می توان دولت را تقسیم بندی کرد. یک محور سیاسی_امنیتی، دوم اقتصادی و سوم اجتماعی.

در بخش سیاسی امنیتی گزینه های کارآمد وجود دارد که قابل ارزیابی دقیق است و امیدواریم برنامه منسجمی ارائه دهند؛ اما، در موضوعات اجتماعی و اقتصادی انتظارات برآورده نشده است. آقای رئیس جمهور فرمایشی درباره تیم اقتصادی داشتند که یک رهبر واحد دارد و اجزای اقتصاد در دولت باید تحت راهنمایی و تابعیت آن رهبر واحد برنامه داشته باشند. یکی از مشکلات اجرایی همین عملکردهای بخشی و جزیره ای است. در یک حوزه خاص یک وزارتخانه تصمیم می گیرد و وزارت بعدی تمامی اقدامات او را مخدوش می کند. 

برای اولین بار در قوه مجریه شاهد فرماندهی واحد اقتصادی هستیم که حرکت مبارک و قشنگی است و امیدواریم در تیم های اجتماعی و سیاسی هم این سیاست را شاهد باشیم. برای منافع ملی این امر مبارکی است. 

همچنین با مجلسی مواجه هستیم که بی نظیر است. در مجلس قبلی یک یا دو فراکسیون فعال بودند و نمایندگان در مقاطع حساس دارند و بر اساس آن کلیات کار را مشخص می کنند. در این مجلس یک راس یا فراکسیون قوی مشاهده نمی شود. بنابراین در طول یکسال گذشته یا دوسه هفته گذشته به راحتی می توان دید که نظرات تغییر می کند و آرا مواج است. برای همین نمی توان قاطعانه گفت رویکرد مجلس چیست. پیش بینی می کنم با توجه به بحث شفافیت آرا، مجلس در روز آخر شگفتی خواهد داشت که یا به همه رای می دهند یا به بخش قابل توجهی رای نمی دهند.

تسلیم پذیری بسیار خطرناک است

* سعید پسنده پور، ناظر روابط بین الملل

نکته کوتاهی در صحبت های آقای رئیسی بود. او اشاره کرد که برای یک یا چند وزارتخانه نفرات دیگری را در نظر داشت که در تعامل با مجلس، شخص دیگری معرفی شد. اینجا باید وجه تمایزی بین تعامل و تسلیم قائل شویم. یا رئیس دولت به حجتی برای معرفی یک فرد رسیده که تعامل در سایه گفتگو و برخورد اقناعی است، نه این که خیلی سریع، صریح و انقلابی از نظر خود کوتاه بیاید و نظر مجلس را بپذیرد. اینطور مردم احساس آرامش هم نمی کنند زیرا نگران کننده است. آن ها احساس می کنند آقای رییسی این تسلیم پذیری را در مقابل مجلس دارد و حتی در برخورد با بزرگان این تعارف و رودربایستی را هم دارد.

در تصمیمات کلان شاید به وحدت فرماندهی خدشه وارد شود و ایشان نتواند یک اراده قاطع ولو غلط داشته باشد. برخی موارد اراده قاطع لازم است. بی تصمیمی و تسلیم پذیری بسیار خطرناک است. این تعامل نیست و دولت را به شدت تهدید می کند. به خصوص برای شخصی که سیاسی نیست و عادت به دیالوگ برقرار کردن ندارد.این طرح از نرمش بسیار قهرمانانه است.