عتاب رهبری نبود این مجلس سرنوشت مردم را گروگان می گرفت
تقی آزاد ارمکی، استاد جامعهشناسی دانشگاه تهران، در پاسخ به این سوال که سال ۹۶ در قضیه اعتراضات دیماه مردم شعار «اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» سر دادند این شعار را خیلیها جدی نگرفتند اما بعد از آن اتفاق، مردم در انتخابات ۹۸ رکورد کمترین مشارکت در انتخابات در طول تاریخ جمهوری اسلامی ایران را رقم زدند.آیا مردم یا جامعه رفتار جدیدی را در پیش گرفتهاند؟؛ گفت: انتخابات ۹۸ انتخاباتی دور از دموکراسی در ایران، یعنی انتخاباتی کاملا یک جانبه بود؛ اتفاقی که در انتخابات ۹۸ رخ داد این بود که ما با یک رد صلاحیت حداکثری مواجه شدیم و این یعنی حذف رقیب؛ وقتی در جریان یک انتخابات رقیب را حذف میکنید این به معنای آن است که خودتان برای خودتان دارید جشن می گیرید، مثل این است که بدون داماد، عروسی برگزار شود و در این جشن عروس هم نقش خودش را بازی کند و هم در نقش داماد فرو رود. این در حالی است که جشن عروسی با عروس و داماد است که شکل میگیرد و جمعیت حضور پیدا میکنند و این جشن را قشنگ می کنند وگرنه عروسی بدون داماد یا بدون عروس که عروسی نیست.
مجلس یازدهم در حال زار زدن است
این استاد جامعه شناسی ادامه داد: انتخابات نیز وقتی بدون رقیب باشد، مشارکت حداقلی است و فقط بخشی از گروه مدافع به جریان حاضر در انتخابات رای می دهند و تمام می شود؛ نتیجه چنین میشود که نماینده مجلس با ۷ هزار رای به خانه ملت راه پیدا میکند. معلوم است در چنین شرایطی بقال یک محله هم می تواند با فامیلهایش ۶ هزار رای بیاورد.این یعنی شما یک پتک بلندی را برمی دارید به سرداماد می زنید و بعد عروس بدون حجله و مراسم میشود و بعدتنهایی زار میزند و برای همین است که الان مجلس دارد زار میزند، این صدای بلند مجلس زار زدن مجلس است؛ مجلس یازدهم کاری نمی کند و دارد همه چیز را مضمحل میکند به شکلی که میبینیم سر لایحه بودجه چنین دعوایی در کشور راه میاندازد؛ آیا این عجیب نیست؟
عتاب رهبری نبود این مجلس سرنوشت مردم را گروگان می گرفت
وی افزود: بودجه یک کار کارشناسی است که دولت به مجلس پیشنهاد میدهد و کمیسیون تلفیق بعد از بررسیها به صحن ارجاع و در نهایت بودجه را به دولت باز میگرداند؛ یک پروسهای که همه ساز و کار آن طبق قانون مشخص و معلوم است اما دیدید چه دعوای عجیب و غریبی راه افتاد و آخرش هم رهبری دستور داد تا اختلافات را حل و فصل کنند یعنی اگر عتاب رهبری نبود احتمالا خون و خونریزی میشد و مجلس سرنوشت این جامعه را گروگان میگرفتند؛ اینها نشانه زار زدن مجلس است.
تقی آزاد ارمکی تصریح کرد: براین اساس مجلس بنیادا برطبق یک نظام کارشناسی روی کار نیامده است بلکه تنها افرادی سیاسی وارد صحنه شدهاند تا دولت مستقر را به چالش بکشند؛ یعنی یک رئیس جمهور روی کار است و چون سال آخر ریاست جمهوری اوست باید بازنده جلوه کند؛ این نشانه همان زار زدنی است که دلیلش در بی کسی یا بیرقیبی است؛ وقتی شما رقیب را می زنید مجبورید به او فحاشی کنید و زمانی که فحاشی کردید خودتان فرو می ریزید و چیزی برایتان باقی نمیماند.
مردم در اعتراضات گفتند یک اصولگرا و اصلاح طلب جدید نیاز داریم
وی گفت: آنکه عرض من این است که اتفاقا آن شعاری که مردم در سال ۹۶ دادند، شعار مهم و تذکر مهم به جریان های سیاسی است که از پوسته خودتان بیرون بیایید و خودتان را مورد بازبینی قرار دهید، ما نیاز به یک اصلاح طلب و اصولگرای جدید داریم و اگر خودتان را بازبینی نکنید ما از شما عبور میکنیم ولی گروههای سیاسی به این شعار توجه نکردند و به دعوای کلاسیکی که بین خودشان وجود داشت ادامه دادند. پس در واقع جامعه یک ضرورت بازنگری و بازشناسی در گروه های سیاسی را مطرح می کند، من آن موقع این را گفتم که ما نیاز به یک اصلاح طلبی و اصولگرایی جدید داریم، «جدید» به معنای به رسمیت شناختن موقعیتها است. نکته دیگر اینکه باید به تحولات نسلی درون جریانات سیاسی توجه شود.
۵ سال است که به نامه جوانان اصلاحطلب توجه نکردند
تقی آزاد ارمکی با بیان آنکه شما نامه جوانان اصلاحطلب به اصلاح طلبان را ببینید، الان ۵ سال است که دارند تلاش میکنند و کسی به حرفشان گوش نمیکند و در مورد اصولگرایی هم همین است، گفت: آنها دائما جلو می روند و گروه های جدید درست می کنند و در نهایت افرادی بدون دانش وارد مجلس می شوند که از آن کانسپت و معنای عام اصولگرایی استفاده کرده اند ولی در واقع چیزی بلد نیستند. اگر با این پیام جامعه که یک نوع بازنگری و بازشناسی اصلاح طلبی و اصولگرایی پیش می آمد جلو می رفتیم احتمالا بحران مشارکتی معنای دیگری پیدا می کرد.
وی افزود: در حال حاضر جامعه گروه اصولگرایی در خود فرو رفته، رادیکال و بدون رقیب که خود را پیروز انتخابات میداند و به همین دلیل در حال فرو ریختن است. اصولگرایی وقتی می تواند اصولگرا باشد که اصلاحطلبی در مقابلش قرار گیرد. وقتی شما اصلاح طلبی را به نیروی ضد ملی و خارج از بازی سیاسی تبدیل می کنید مثل عروسی بدون داماد است که عروس هست اما داماد نیست و همه عناصر عروسی هم هست. پس ۹۶ زنگ خطری برای گروه های سیاسی و نهادهای حکومتی در ایران بود ولی هیچ کدام اینها توجه نکردند و بعد در انتخابات ۹۸ حذف اکثریت را دیدیم و کسانی که مانده بودند بدون رقیب در مجلس پیروز شدند و برای همین الان دچار بحران هستند. من مطمئنم اگر مدت بیشتری برای انتخابات مجلس بود قطعا همین گروه آقای روحانی دوباره برنده انتخابات می شد.
بخش سایتخوان، صرفا بازتابدهنده اخبار رسانههای رسمی کشور است.