جزئیاتی از ماجرای هواپیماربایی با اسلحه پلاستیکی
اطلاعیهای که نشان میداد ساعت ۲۲:۱۰ پنجشنبه، دقایقی پس از پرواز هواپیمای فوکر ۱۰۰ متعلق به شرکت هواپیمایی ایرانایر، یکی از مسافران قصد داشته تا هواپیما را ربوده و به یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس منتقل کند، اما نقشه این هواپیماربایی با هوشیاری مأموران امنیت پرواز ناکام ماند و هواپیما در نیمه راه در اصفهان فرود آمد. اما این همه ماجرا نبود. یک روز بعد جزئیات تازهتری از این حادثه افشا شد که نشان میداد برخلاف ادعای هواپیماربا هیچ بمب و اسلحهای در کار نبوده و کلت هواپیماربا پلاستیکی و بمب او چند تکه چوب و چسب بوده است.
هواپیماربای ۵۴ ساله که محمدحسین. ح نام دارد در اهواز همراه همسر و ۲ فرزندش سوار هواپیما شده بود. او با گذشت حدود ٢٠ دقیقه از پرواز دستنوشتهای را به مهماندار داد که روی آن نوشته بود: «من بمبگذاری شدهام؛ ریموت دست شخص دیگری هست.» او از مهماندار خواست این برگه را به امنیت پرواز برساند و بگوید هواپیما را به آسمان اهواز برگرداند. بهدنبال این پیام تهدیدآمیز مسئول حفاظت پرواز، خلبان و سایر کادر پرواز را در جریان گذاشت و همه برای رویارویی با شرایط یک هواپیماربایی آماده شدند.
دقایقی از این پیام گذشته بود که ناگهان مرد که یک قبضه کلت کمری بهدست داشت، جلوی کابین خلبان رفت و شروع به تهدید کرد. او میگفت هواپیما باید به آسمان اهواز برگردد و اگر ارتفاع کم شود یا هواپیما به زمین بنشیند، آن را منفجر میکند. او برای ترساندن کادر پرواز زیپ کاپشنش را پایین کشید و یک جلیقه دستساز انتحاری به آنها نشان داد. در شرایطی که مسافران و کادر پرواز وحشت کرده بودند اما همهچیز آنطور که هواپیماربا پیشبینی کرده بود جلو نرفت و مأموران امنیت پرواز با استفاده از مهارت خود توانستند هواپیماربا را در ردیف سوم هواپیما خلع سلاح کنند و امنیت را به هواپیما برگردانند و باعث آرامش ۶۳ مسافر، ۴ مهماندار و ۲ کادر پرواز شوند. در همان بازرسی اولیه معلوم شد کلت هواپیماربا پلاستیکی و جلیقهای که وانمود میکند بمبی انتحاری است چیزی جز چند تکه چوب، چسب پهن و سیم برق نیست. در این شرایط بود که هواپیما برای انجام بررسیهای بیشتر در فرودگاه اصفهان به زمین نشست و پس از انتقال به منطقهای امن و بازرسی دقیق هواپیما، معلوم شد که هیچ بمب یا وسیله مشکوکی در آن وجود ندارد.
بخش سایتخوان، صرفا بازتابدهنده اخبار رسانههای رسمی کشور است.