مردم کوچهوبازار احمدینژاد را میخواهند یا جلیلی را؟
سیزدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری در شرایطی حدود یکسال آینده برگزار میشود که جریانهای سیاسی حاضر در جمهوری اسلامی یکی پس از دیگری به این مهم ورود کرده و میکوشند آرایش انتخاباتی لازم برای جلبنظر مردم آن هم در روزهای قهر عموم جامعه با صندوق رای را به دست آورند. اصلاحطلبان و اصولگرایان این روزها هیچ کدام بیتوجه به انتخابات ریاستجمهوری نیستند ولی مطابق معمول دغدغههای آنان به مراتب متفاوت از یکدیگر است.
اصلاحطلبان که حضورشان در قدرت منوط به بازگشت مردم پای صندوقهای رای است، تلاش میکنند بازسازی درونی را به منظور نزدیکی هر چه بیشتر به خواستههای مردم در دستورکار قرار دهند، ولی اصولگرایان که باتوجه به برخورداریشان از پایگاه رای ثابت، نیاز چندانی به حضور پرشور مردم در انتخابات ندارند، تلاش میکنند ترکیب برنده خود در انتخابات اسفندماه ۹۸ را حفظ کرده و با لیستی واحد وارد انتخابات شوند.
امید به تغییر رویه
با این حال بازسازی درون گفتمانی جریان اصلاحات موجب نشده تا برخی خردهجریانهای این گفتمان سیاسی از فکر به انتخابات ریاستجمهوری و نوع کنش و واکنش شورای نگهبان در قبال اصلاحطلبان غافل شوند. محمود میرلوحی، عضو پنجمین دوره شورای شهر تهران از جمله این افراد است.
او روز گذشته در جریان اظهاراتی که خبرگزاری برنا آن را منتشر کرد، با اشاره به گستردهترین ردصلاحیت تاریخ جمهوری اسلامی که در اسفندماه ۹۸ و در جریان انتخابات مجلس یازدهم رقم خورد، اظهار کرد: «جریان اصولگرایی با اتفاقی که در انتخابات مجلس ۹۸ رخ داد و فرصتی که برای آن ایجاد شد، از یک فرصت طلایی برخوردار شد، چراکه طی سالهای ۹۲، ۹۴ و ۹۶ یعنی ۳ دوره از سبد رای مردم بینصیب مانده یا کمنصیب شده بود اما به یکباره، مجلس را در اختیار گرفت. اصولگرایان باید هم خوشحال باشند و سر از پا نشناسند و در عین حال باید فعال هم باشند، چراکه همچنان تمایل دارند اتفاق مجلس، برای دولت ۱۴۰۰ و شوراها هم رخ دهد. مساله این است که رغبت و خواسته جریان اصولگرایی اگر در مقابل بحث حداکثری با حضور فراگیر مردم قرار گیرد، خواهیم دید که تا چه اندازه پرهزینه و خسارتبار خواهد بود، بنابراین امیدواریم که خود جریان اصولگرایی هم به این جمعبندی رسیده باشد که تکرار اسفند ۹۸ در خرداد ۱۴۰۰ رخ ندهد و مجددا به فرمول مشارکت حداکثری بازگردیم.»
ساز انشقاق
سوی دیگر میدان اصولگرایان اما از حالا میان به اصطلاح ژنرالهای خود رقابت انتخاباتی را مشاهده میکنند. محمدباقر قالیباف به عنوان یکی از گزینههای بالقوه انتخابات ریاستجمهوری کنار علیرضا زاکانی و مهرداد بذرپاش مشغول اقدامات خود هستند و سعید جلیلی نیز سوی دیگر میدان مطابق معمول محمدتقی مصباحیزدی و فرزندان معنویاش، جبهه پایداری، را پشت خود میبیند و از اینرو تلاش میکند با جلبنظر بدنه اجتماعی اصولگرایان شانس خود برای پیروزی در انتخابات ریاستجمهوری را افزایش داده و به عنوان یکی از نزدیکترین چهرهها به تفکرات محمود احمدینژاد، کرسی ریاست قوه مجریه را در اختیار بگیرد.
در این میان اما مخالفان جلیلی و بهطور کلی پایداریها چندان بیکار نماندهاند و این روزها یکی پس از دیگری هشدارهایی درباره رفتارهای وحدتشکنانه پایداریها به زبان میآورند. مرتضی طلایی، فعال سیاسی اصولگرا و نزدیک به قالیباف در همین راستا روز گذشته در اظهاراتی که نامهنیوز آن را منتشر کرد، مستقیما سعید جلیلی و یاران مصباحیزدی را هدف گرفت و اظهار کرد: «اینکه آقای جلیلی به عنوان یکی از شخصیتهای انقلابی پا به عرصه گذاشته، بسیار خوب است اما رقابت نباید به فرصتسوزی برای اصولگرایان و ایجاد فرصت برای حریف سیاسی تبدیل شود. از سوی دیگر آقای جلیلی باید بداند که زمانی به عنوان یک نامزد انتخابات میتواند موفق باشد که اجماع همه گروههای اصولگرا و نه فقط جبهه پایداری را به دست آورد. درحقیقت او برای ریاستجمهوری نیاز به دو فاکتور دارد؛ نخست جامعیت به معنای آنکه همه گروهها بر او به اجماع برسند و دوم توانمندی به معنای آنکه بتواند با ارایه برنامه منسجم مشکلات را حل کند که یکی از شاخصههای توانمندی معرفی کابینه پیش از انتخابات است تا مردم بدانند به چه دولتی رای میدهند.»
پایداریها اما بیکار نماندهاند و این روزها تلاش میکنند حضور خود در لیست ائتلاف اسفند ۹۸ را یکی از عوامل اصلی پیروزی شکل گرفته بیان کنند. حسین سبحانینیا، نماینده ادوار مجلس و از جمله فعالان سیاسی نزدیک به اصولگرایان میانهرو در همین زمینه گفته که «حربه حرکتهای تکروانه و بیتوجهی به نظر جمعی گروههای اصولگرا در انتخابات اسفند ۹۸ جای خود را به وحدت رویه داد و نتیجه خوبی هم حاصل شد. اگر جبهه پایداری در آن انتخابات جدا بود، قطعا نتیجهای که در ائتلاف گرفت نصیبش نمیشد. زمینه موفقیت اصولگرایان در انتخابات ریاستجمهوری فراهم است و آنها نباید با ناهماهنگی این زمینه را از دست بدهند.» با این حال اما همچنان نمیتوان از شخص محمود احمدینژاد غافل ماند. اصولگرایان نظیر احمد بخشایش همچنان معتقدند که «مردم کوچه و بازار» رییس نه چندان موفق دولتهای نهم و دهم را «میخواهند» و از اینرو به نظر میرسد احمدینژاد و یارانش تاثیر بسزایی در وحدت مدنظر اصولگرایان بگذارند. وحدتی که اگر رویه شورای نگهبان تغییر نکند، در میان مشارکت حداقلی و غیبت اصلاحطلبان رقم خواهد خورد.
بخش سایتخوان، صرفا بازتابدهنده اخبار رسانههای رسمی کشور است.