توافق احمدینژادیها بر سر ریاست مجلس
یکی انصراف میدهد و دیگری اعلام کاندیداتوری میکند؛ وضعیتی که گمانهزنیها را درباره ریاست مجلس یازدهم بیشتر کرده است و هر روز از درون بحث و جدلهای جریان راست موضوع جدیدتری قد علم میکند. هرچه هست آنطور که از ظواهر امر مشخص میشود قرار است تا قبل از ۷ خرداد و به صدا درآمدن زنگ آغاز یازدهمین دوره مجلس تکلیف ۱۲ کرسی مشخص شود. اما اختلافات میان طیف پایداری، وزرای دولت نهم و دهم، نو اصولگرایان و اصولگرایان سنتی آنقدر زبانه کشیده است که معادلات را چند مجهولی و پیچیدهتر کرده است.
محمود عباسزاده مشکینی که زمانی استاندار اردبیل در دولت محمود احمدینژاد بود و حالا در ردای نمایندگی ظاهر شده است، درباره معاملات پشت پرده برای کرسیهای هیات رئیسه مجلس معتقد است هیچکدام از بلوکهای اصولگرایی در مجلس یازدهم دست بالا را ندارند و هرکدام اگر میخواهند حرفشان به کرسی بنشیند چارهای جز ائتلاف ندارند. او احتمال ائتلاف پایداری را با وزرای دولت نهم و دهم دور از انتظار نمیداند و معتقد است رهپویان هم احتمالا به این ائتلاف میپیوندند.
صحبت از انصراف زاکانی هم به میان آمد؛ عباسزاده به خبرآنلاین، میگوید زاکانی یک فعال سیاسی است و معمولا این افراد وقتی تحلیلشان به این منتج شود که رای نمیآورند از خیر رقابت صرف نظر میکنند. آنچه در ادامه میخوانید مشروح این گفت و گو است:
*****
*موضوع مجلس یازدهم و ریاست بر صندلی های مهم آن این روزها بحث خیلی داغی در فضای سیاسی و رسانه ای شده است و صحبت هایی از لابی ها و تفاهم هایی می شود که قرار است قبل از شروع مجلس صورت بگیرد. شما چقدر احتمال می دهید که این تفاهم حاصل شود و این تفاهم اساسا قرار است چه کسی را پای ریاست بیاورد؟
به نظر من مهم نیست که چه کسی رئیس مجلس شود، مهم این است که چه کسی می تواند این ساختار معیوب مجلس را سر و سامان بدهد ساختاری که مشکل دارد و باعث می شود مجلس در راس امور قرار نگیرد، مهم این است که چه کسی بتواند این ساختار را اصلاح کند.
هیچکدام از بلوکهای اصولگرا در مجلس اکثریت را ندارند
*جدا از این موضوع چقدر این بحث هایی که مطرح است واقعیت دارد؟ مثلا آیا قرار است طیف های مختلف برای ریاست آقای قالیباف باهم تفاهم کنند؟
آن چند نفر از دوستانی که اعلام آمادگی کرده اند تا کاندید ریاست مجلس شوند، یک ویژگی های مثبت و منفی دارند. مدیریت مجلس با مدیریت سلسله مراتبی در دولت، با مدیریت حزبی و با مدیریت هیاتی متفاوت است و اداره مجلس یک هنر فراتری را لازم دارد. مجلس جای خاصی است، چون همه نمایندگان برگزیدگان مردم هستند و همه آنها یک رای دارند و رای نمایندگان مساوی است. اداره کردن مجلس از اداره کردن یک نهاد دولتی یا حزبی است، با وجود آنکه اکثریت نمایندگان مجلس از جریان اصولگرا است اما همین جریان در داخل خود از یک بلوک بندی برخوردار است، یعنی چند زیرگروه در ذیل جناح اصولگرایی تعریف میشود.
به عبارت دیگر یک تفاوت نظر درون گفتمانی هم بین این دوستان اصولگرا وجود دارد؛ دوستان پایداری، دوستان رهپویان، آنهایی که مدیر دولت نهم و دهم بودند، هیچ کدام از این بلوک ها اکثریت را در دست ندارند، یعنی اگر به تنهایی در انتخابات هیات رئیسه شرکت کنند رای نمی آورند بنابراین باید ائتلاف کنند چون اگر ائتلاف نکنند رای نمی آورند.
وزرای دولت نهم و دهم با پایداری ائتلاف میکند
*این ائتلاف چگونه خواهد بود؟ یعنی ممکن است همه با هم ائتلاف کنند یا مثلا طیف پایداری و وزرای دولت نهم و دهم جدا با هم ائتلاف کنند؟
من احتمال می دهم پایداری ها با دوستان دولت نهم و دهم ائتلاف کنند. ائتلاف رهپویان با این دوستان هم دور از انتظار نیست.
زاکانی میخواهد در بازی برنده شرکت کند؛ رای نداشت انصراف داد
*نظر شما درباره انصراف آقای زاکانی چیست؟ چه اتفاقی افتاد که آقای زاکانی از ریاست صرف نظر کرد؟
آقای زاکانی هم مجلس را می شناسد و هم یک فعال سیاسی است، اصولا کسانی که خودشان را به عنوان کاندیدای ریاست مجلس قرار می دهند، اگر رای نیاورند تحلیلشان بر این است که شاید در آینده برایشان خوب نباشد و بعضی ها دوست دارند همیشه در بازی برده شرکت کنند و اگر احتمال دهند که رای نمی آورند معمولا شرکت نمی کنند.
آقای زاکانی از دوستان خوب ما است و یک نیروی انقلابی است. ما دوست داریم که ایشان در عرصه رقابت برای ریاست مجلس باشند چون ظرفیت های خوبی دارند. اینکه خودشان تصمیم گرفته اند و زود اعلام کرده اند یا نکرده اند یک بحث دیگر است.
*خودشان توئیت زدند که من نمی خواهم شرکت کنم و از شرکت کردن منصرف شده ام، پس شما این انصراف را به این دلیل می داند که احتمال شکست وجود داشته است. درست است؟
من نمیگویم شکست، من میگویم آقای زاکانی یک فعال سیاسی است و در این قضیه اصلا شکست و پیروزی معنایی ندارد، من دوست ندرام از این کلمات استفاده کنم. به نظر من آقای زاکانی هر تصمیم بگیرد بر مبنای رضایت الهی می گیرد و این شکست نیست و پیروزی است.
وزرا و مدیران دولت نهم و دهم سنگینترین بلوک مجلس هستند
*آقای عباس زاده! یک بحثی را آقای شمس الدین حسینی مطرح کردند و آن این است که وزرای دولت نهم و دهم قطعا یک فردی را برای کرسی ریاست به عنوان کاندیدا معرفی می کنند. تحلیل شما در مورد این بحث چیست و شما در مورد این موضوع چقدر صحبت کردید که یک فردی معرفی شود؟
وزرای دولت نهم و دهم تلاش می کنند تا از بین خودشان کسی را معرفی کنند اما احتمال ائتلاف هم وجود دارد چون این دوستانی که در دولت نهم و دهم مسؤلیت کلان داشتند (من هم در آن دولت استاندار بودم در آن دولت) اگر ما اینطور حساب کنیم که ۲۰۰ تا ۲۳۰ نماینده از جریان اصولگرا در مجلس حضور دارند، یک اکثریت قاطعی است، اما این جریان در داخل خود یک بلوک بندی درون گفتمانی هم دارد و یکی از این بلوک ها، بلوک دوستان دولت نهم و دهم است، به نظر من این بلوک هم از منظر کیفی و هم از منظر کمی سنگین ترین بلوک است.
از نظر کمی؛ اگر آن ۲۰۰ تا ۲۳۰ نفر را در ۴ بلوک حساب کنیم، بلوک زیر مجموعه اصولگرایی در مجلس، دوستانی که سابقه مدیریت در دولت نهم و دهم داشتند،(وزیر، استاندار، فرماندار، معاون استاندار، معاون وزیر، مدیر کل و.. بودند) تعداد این ها به نظر من بیشتر است ولی هیچ کدام از این بلوک ها به تنهایی اکثریت نیستند و اگر بخواهند اکثریت باشند به ناچار باید ائتلاف کنند و در این شرایط ائتلاف یک بحث منطقی است و در همه پارلمان های دنیا، اقلییت ها معمولا ائتلاف می کنند و یک اکثریتی را تشکیل می دهند. من دور از انتظار نمی بینم که این بلوک ها با هم ائتلاف کنند و من شخصا سعی می کنم این ائتلاف صورت بگیرد و دوست دارم کسی که رئیس مجلس می شود با یک رای قاطعی رئیس شود.
*یعنی این احتمال را می دهید که این ائتلاف مثلا به نفع آقای قالیباف باشد یعنی وزرای دولت نهم و دهم به نفع قالیباف از خیر ریاست میگذرند؟
خیر. اصلا بحث فرد نیست چرا که به نظر من اگر پای اسم فرد به میان بیاید ائتلاف می شکند. نظر من این است که ما روی کلیات و اولویت های مجلس و محورهای مشکلات کشور ائتلاف کنیم، من اعتقاد دارم که وحدت از وحدت نظری شروع می شود. ما اول در مورد اولویت های مجلس یعنی اینکه مجلس چه کارهایی را باید انجام دهد و کار را چگونه پیش ببرد و روی کلیات و محورها به ائتلاف برسیم و بعد بررسی کنیم و ببینیم چه کسی می تواند این کارها را انجام دهد؛ اگر ما به این زودی اسم فردی را اعلام کنیم این ائتلاف ممکن است که شکل نگیرد.
رای استمزاجی احمدینژادیها برای معرفی رئیس
*الان از بین صحبت وزرای دولت نهم و دهم، صحبت از آقای شمس الدین حسینی، آقای نیکزاد و آقای حاجی بابایی و فریدون عباسی زیاد شنیده می شود. به نظر شما اگر قرار باشد رقابتی صورت بگیرد احتمال دارد که کدام یک معرفی شوند؟
تا آنجایی که بنده در جریان هستم، این آقایان با هم همکاری می کنند و قرار شده است که از بین این دوستان نهایتا کسی انتخاب شود که با بیشترین اقبال مواجه است و برای این کار یک ساز و کاری هم تعریف شده است که این اقبال را چگونه ارزیابی کنند. اگر مبنا باشد که این دوستان بیایند نهایتا با یک نفر می آیند.
*اینکه شما می گویید این اقبال را می سنجیم یعنی قرار است از منتخبان یک رای استمزاجی بگیرید؟
یک مکانیزمی تعریف شده است که استمزاج می شود، هر کدام از دوستان که احتمال رای آوری بیشتر داشته باشند یا در مدار ترجیح نمایندگان قرار بگیرند، در نهایت او رئیس شود.
* الان این اقبال مشخص شده است؟
به نظر من هنوز زود است. جامعه آماری ما ۲۹۰ نفر است.
شاید خودم کاندیدای ریاست شدم
*برای همین می گویم که تقریبا می توانید حدس بزنید که کدام یک آز آنها هستند.
ما برای آنکه سوءتفاهمی نشود قرار است از حدسیات اجتناب کنیم و یک کار تقریبا علمی و قریب به یقین انجام دهیم که خدایی نکرده سوءتفاهمی صورت نگیرد.
*آقای ابطحی (نماینده خمینیشهر) میگفتند آقای نیکزاد چون رای ترک نشین ها را هم دارد شاید به او اقبال بیشتری شود.
من با همه این دوستان رفاقت دارم پس اگر اظهار نظر نکنم بهتر است و اصلا شاید خود من کاندیدای ریاست شدم.
بخش سایتخوان، صرفا بازتابدهنده اخبار رسانههای رسمی کشور است.