ریاست جمهوری آمریکا احتمالاً نیرومندترین و محترم‌ترین جایگاه در جهان است. اما در همان طلوع جمهوری، پدران بنیان‌گذار نگران بودند که رییس‌جمهوری در آینده تحت تأثیر قدرت به فساد کشیده شود. به این می‌اندیشیدند که مردم آمریکا چگونه می‌توانند رییس‌جمهوری یاغی را برکنار کنند. آن‌ها راه‌حل هوشمندانه‌ای پیدا کردند، کنگره که شاخه‌ای معادل با دولت است. طبق قانون اساسی حق برکناری رییس‌جمهور را دارد. اما برای این کار فرایندی دشوار طراحی و موانع بلند تعیین شد. استیضاح فرایندی دو مرحله‌ای است. نخست اکثریت مجلس نمایندگان باید رأی به استیضاح دهد. تا اینجای کار فقط مایه شرمساری رییس‌جمهور است. یادآوری می‌کنم رییس‌جمهور استیضاح شده در این مرحله در پستش باقی می‌ماند. سرنوشتی که بیل کلینتون داشت. استیضاح شد اما رییس‌جمهور ماند. اما پس از آن دادگاهی در مجلس سنا برگزار می‌شود. یک‌صد سناتور اعضای هیات منصفه‌ای هستند که باید تصمیم بگیرند که آیا رییس‌جمهور در موارد خیانت، ارتشا، و دیگر جرائم از این دست گناهکار است.  فقط اگر دو سوم مجلس سنا، یعنی ۶۷ سناتور به گناهکار بودن رییس‌جمهور رأی دهند. رییس‌جمهور برکنار و از کاخ سفید اخراج می‌شود. در تاریخ آمریکا این اتفاق بی‌سابقه است. اندرو جانسون در سال ۱۸۶۸ و بیل کلینتون در سال ۱۹۹۸ استیضاح شدند ولی در نهایت محکوم نشدند. ریچارد نیکسون هم با آگاهی از احتمال برکنار شدن، پیش از استیضاح استعفا داد. حالا تمام این ماجرا پیش روی دونالد ترامپ است. آیا او از عهده این امتحان بقا که ۲۳۲ سال پیش پدران بنیان‌گذار بنا گذاشتند، بر خواهد آمد؟

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.