شواهد و قرائن از جدایی زودهنگام مارک ویلموتس و تیم ملی ایران خبر می دهد و باید کار مرد بلژیکی را با تیم ملی تمام شده بدانیم. ویلموتس که قرار بود میراث دار کی روش باشد و تیم ملی با او فوتبال هجومی را تجربه کند، خیلی زود با  ایران به بن بست رسید و واضح است که هم خود ویلموتس و هم فدراسیون فوتبال علاقه ای به ادامه همکار ندارند و به دنبال توافق برای جدایی هستند و فدراسیون هم قول داده با کمترین هزینه این کار را انجام دهد ولی به وعده های این فدراسیون خیلی نمی توان دل بست.

در روزهای ابتدایی حضور ویلموتس از او به عنوان یک مربی اهل سازش و آرام یاد می شد که به خاطر مطالباتش جنجال به پا نمی کند و شرایط فدارسیون را درک کرده ولی او در عمل خلاف این موضوع را نشان داد و حتی دیدار حساس با عراق را فدای مطالبات مالی اش کرد. البته دستمزد هر شخصی حق اوست و باید پرداخت شود ولی مربیان حرفه ای هرگز شرایط فنی تیم های تحت هدایتشان را فدای پول نمی کنند؛ کاری که مارک ویلموتس بلژیکی انجام داد و دودش هم به چشم تیم ملی کشورمان رفت. کسی نمی داند پیش از بازی با عراق بین تاج و ویلموتس چه گذشته ولی به نظر می رسد او حتی نمی خواسته مقابل همسایه غربی هم روی نیمکت تیم ملی بنشیند که میزان تعهد کاری او را نشان می دهد و ثابت می کند این مرد بلژیکی چقدر برای فوتبال ما انتخاب غلطی بوده است. اشتباه دیگر فدراسیون در ماجرای ویلموتس پنهان کردن او از رسانه ها و مردم بود که باعث شد او نتواند به خوبی با جو موجود در کشور ارتباط برقرار کند و میزان توقعات مردم را بداند. او حتی با بازیکنان هم ارتباط خاصی برقرار نکرد و نتوانست از توانایی ها و قابلیت های مجود در ایران به خوبی استفاده کند.

حالا با جدایی ویلموتس ما مانده ایم و تیم ملی که پس از جدایی کی روش نزدیک یک سال زمان از دست داده و در آستانه حذف از دور پیش مقدماتی جام جهانی است. تیمی که دوره قبلی جام جهانی در آستانه صعود از گروه مرگ بود، ممکن است در دوره بعدی حاضر نباشد که این هم یک فاجعه در کنار دیگر فاجعه های فدراسیون در سال های اخیر است. علاوه بر بحث نتیجه و زمان، فدراسیون هزینه زیادی هم برای این انتخاب غلط و بدون مطالعه انجام داد که در شرایط اقتصادی فعلی ضربه جبران ناپذیری برای فوتبال ماست و تاج و همکارانش باید درباره اتفاقات ماه های اخیر و انتخاب ویلموتس پاسخ گو باشند. انتخابی که کاملا بدون مطالعه انجام شد و حضور ویلموتس در فوتبال ایران تنها به خاطر سابقه اش در تیم ملی بلژیک بود و او اصلا آمادگی کار کردن در ایران نداشت. ویلموتس برخلاف کی روش مربی نبود که بتواند با چالش ها مبارزه کند و با وجود شور و هیجان اولیه ای که داشت خیلی زود دلسرد شد و قید کار در ایران را زد. بدون تردید مقصر تمامی این اتفاقات فدراسیون فوتبال است که پس از جدایی کی روش از میان تمام گزینه هایی که داشت به سراغ ویلموتس رفت و قرارداد عجیبی هم با او بست که مبلغ آن خیلی بیشتر از تیم های قبلی ویلموتس بود.

با رفتن ویلموتس احتمالا برانکو دوباره پس از حدود سیزده سال به نیمکت تیم ملی برمی گردد و با او باید مسیر صعود به جام جهانی را ادامه دهیم. برانکو در هفته های اخیر پرخبر بوده ولی این روزها که بحث جدایی ویلموتس داغ است کمی از خبرها کنار رفته و احتمالا منتظر جدایی ویلموتس می ماند. فوتبال ایران نیز با عبور از ویلموتس باید خود را آماده چالش هایی کند که از فروردین ماه تا خرداد پیش رو دارد و در صورت موفقیت در عبور از آن ها خود را برای حضور در دور دوم این رقابت ها آماده کند. مسابقاتی که خیلی زودتر از حد انتظار خواهد رسید و شاید سال آینده در همین روزها تا حد زیادی تکلیف خود را بابت صعود یا عدم حضور در جام جهانی قطر ۲۰۲۲ بدانیم.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.