حمیدرضا صدر در خصوص شکست ایران مقابل عراق هفت نکته را یادآور شده است:

یک: معمای جناح چپ حل نشده. گل زودهنگام عراقی‌ها با ارسال توپ از این جناح به ثمر رسید. تعویض زود هنگام میلاد محمدی خبر از دلشوره‌های ویلموتس از مدافعانش داد و آمدن وحید امیری به این منطقه تا حدی سامان بخش بود، ولی گل دوم عراق هم با سانتر توپ از همین جناح زده شد.

دو: بیراوند، سنگربان تابستان پیش نیست.

سه: بازیکنان ما در نبردهای فیزیکی شکست می‌خورند، برخلاف عراقی‌ها که مثل همیشه آماده جنگ‌های تن به تن هستند. آمارها هشدار داده بودند مهند علی بازیکن تمام کننده عراق است، ولی او نیش خود را زد.

چهار: شاید زوج ابراهیمی-نورالهی ترکیب قابل قبول دفاعی را به رخ کشیدند، ولی نشانی از بازیسازی نیامد و بیراوند بود که آن توپ‌های بلند را برای آزمون ارسال می‌کرد تا شاید ضربه‌های سرش گره کور را باز کنند که نکردند.

پنج: سنت قدیمی رویارویی با داور برقرار بود. با پرداخت قیمتی سنگین. با دریافت دو کارت زرد برای باتجربه ترین مرد میدان که قرار بود قلب تپنده تیم باشد، برای کاپیتان شجاعی.

شش: طعم دریافت گل پس از دقیقه نود مثل همیشه تلخ است، خیلی زیاد.

هفت: آرام آرام باور کرده‌ایم شاید تابستان دو هزار و بیست را با تماشای بازی‌های دیگران سپری کنیم.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.