عبادی پور: کاسه کوزه ها سر من شکست!
میلاد عبادی‌پور با اینکه از قهرمانی والیبال ایران در آسیا خوشحال است، اما بدجوری ناراحت است. ناراحت از اینکه خیلی‌ها او را متهم شماره یک درگیری با لیبروی تیم کره خواندند؛ در بازی نیمه‌نهایی. دریافت‌کننده لژیونر البته بازتاب منفی کل‌کل را به سوءاستفاده دشمنان والیبال ربط می‌دهد.
قهرمانی آسیا با انتقام از استرالیا چسبید؟
صد درصد ما دور مقدماتی برابر استرالیا باخته بودیم که به اشتباهات زیاد خودمان برمی‌گشت، شرایط خوبی هم نداشتیم و البته صعودمان هم به دور بعد قطعی شده بود. از طرفی نمی‌توانستیم خودمان را تنها به بازی دور مقدماتی برابر استرالیا محدود کنیم، برای حفظ آمادگی تا جام جهانی بدنسازی و وزنه سنگین می‌زدیم. به خاطر همین تا بازی برابر چین‌تایپه بدن‌هایمان سنگین بود. حتی برای بازی نیمه‌نهایی و فینال برابر کره و استرالیا هم تمرین بدنسازی سنگین را فراموش نکردیم. ازطرف دیگر نباید از تأثیر حضور پرشور تماشاگران هم غافل شد. آن‌ها حامی اصلی تیم ملی هستند و ثابت کرده‌اند بدون آن‌ها پیروزی تیم ملی خیلی سخت می‌شود و شیرینی برد را حس نمی‌کنیم.
انگار سطح مسابقات خیلی هم بالا نبود؟
مسابقات بد نبود، شاید ۵-۶ تیم سطح‌شان به این مسابقات نمی‌خورد، با این حال نباید آن‌ها را هم دست کم گرفت. پاکستان تیمی بود که کسی فکرش هم نمی‌کرد، حریف سختی باشد، اما در پلی آف استرالیا را تا مرز باخت برد، استرالیا شانس آورد که نباخت. پس نباید از این تیم‌ها غافل شد و آن‌ها از رقبای سرسخت ایران کنار ژاپن، چین، کره و استرالیا هستند. البته فراموش نکنید همین ۷ تیمی اول قهرمانی آسیا رقبای ایران در انتخابی المپیک هستند و شاید تیم‌ها دی‌ماه در آن رقابت‌ها سطح بالاتری بازی کنند و کار سخت‌تر شود.
با قهرمانی تیم ملی در آسیا از حالا سهمیه المپیک در مشت ایران هست؟
اصلاً چنین چیزی امکان ندارد. اگر خاطرتان باشد در انتخابی المپیک ۲۰۱۲ لندن به میزبانی توکیو تیم ما به کدام تیم باخت و حذف شد؟ استرالیا. قطعاً چین، استرالیا، ژاپن، کره حریفان پر دردسر ما در این رقابت‌ها هستند. هر چند خدا را شکر ما هم ثابت کردیم که بر بام آسیا ایستاده‌ایم و در انتخابی المپیک، سهمیه را می‌گیریم، اما در عمل باید ثابت کنیم نه با صحبت.
اسکرا بعد از قهرمانی آسیا برای تو نوشته: «منتظرتیم استاد» این حمایت‌های گاه و بیگاه باشگاه لهستانی چقدر برای تو دلگرم‌کننده است؟
من روزی هزار بار خدا را شکر می‌کنم که باشگاهم حامی و پشتیبان بازیکنانش است، اما در ایران خبری از حمایت نیست به جز مردم. شاید اگر مردم نبودند و حمایت‌هایشان، والیبال ایران به جایی نمی‌رسید. به جرأت می‌گویم والیبال این جایگاه را مدیون مردم هستند نه کس دیگری. این رفتار مایه دلگرمی من است وقتی از حرفه‌ای‌ترین باشگاه‌ها می‌بینی و این برایم افتخار است.
قصه کل کل و درگیری با لیبروی کره چه بود؟
در بازی‌ها معمولاً کری‌خوانی و کل‌کل طبیعی هست. سال ۲۰۱۴ در تهران با برزیلی‌ها، ۲۰۱۵، المپیک ۲۰۱۶ آخر بازی با لهستانی‌ها چه اتفاقی افتاد، حتی در ۲۰۱۷، ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ ما با لهستانی‌ها کری‌خوانی داشتیم. کری‌خوانی در ورزش غیرمنتظره نیست. شاید هم یک ورزش است. در بازی برابر کره هم ما بی‌احترامی نکردیم. من فقط نگاه کردم، لیبروی کره هم می‌توانست به من نگاه کند، نه اینکه تور را بالا بزند و بیاید به زمین ما. نمی‌دانم چه بگویم. متأسفانه بازتاب این قضیه طوری بود که من مقصر شدم. اگر عکس‌ها و فیلم بازی را ببینید متوجه می‌شوید که من شاید مقصر اول بودم، اما اشتباه است که رسانه‌ها مرا مقصر صفر تا صد قضیه بدانند. مگر من رفتم به زمین کره و یقه لیبروی کره را گرفتم؟ من حتی دستم به او هم نخورد، ولی نمی‌دانم چرا بعضی فرصت‌طلبان، دشمنان میلاد و والیبال از این قضیه به بهترین نحو سوءاستفاده کردند. متأسفانه در ایران همه کاسه و کوزه‌ها را بر سری که پایین است، می‌شکنند. در بازی اول با استرالیا هم کل‌کل بود، اما برخوردی پیش نیامد، چون میلادی نبود که کاسه و کوزه سرش شکسته شود و بازتابی هم نداشت. دم‌شان گرم هرکس این کار را کرد. من می‌توانستم مصاحبه کنم، اما این حرام‌خواری‌ها را بلد نیستم.
تو خسته‌ترین بازیکن تیم ملی هستی، به سرمربی درخواست ندادی که در جام جهانی نباشی تا بتوانی برای پلاس لیگا ریکاوری کنی؟
نمی‌دانم FIVB چطور برنامه جام جهانی را بعداز قهرمانی آسیا و اروپا گذاشته است. تورنمنت سخت و سنگینی که ظاهراً باید با بازی در آن و رفتن روی سکو اثبات کنیم ایران هم جزو قدرت‌های والیبال دنیاست. به هر حال این هم سختی زندگی ورزشکاران حرفه‌ای است. ما فقط اطاعت می‌کنیم و تصمیم‌گیرنده درباره ترکیب تیم نیستیم. نه من که هیچ‌کدام از بازیکنان از کوچکترین تا بزرگترین بازیکن تیم که سعید معروف باشد در حدی نیستیم که درخواست به سرمربی بدهیم. هرچه او تصمیم بگیرد ما تابع هستیم چراکه ۱۴ نفر از بین ۸۰ میلیون نفر بازیکن تیم ملی شده‌ایم و وظیفه و افتخارمان بازی در تیم ملی است. فکر نکنم کار دیگری جز بازی در تیم ملی داشته باشیم.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر