آیا روسیه به «گروه ۷» باز می گردد؟
«آدام تیلور» دیدگاه نویس "واشنگتن پست" در این مطلب آورده است که اجلاس سران گروه ۷ شنبه هفته آینده در شهر «بیاریتز» در جنوب فرانسه تشکیل می شود.
تمام تمرکز رئیس جمهور آمریکا در این اجلاس دیدار با رهبران جهان نیست؛ بلکه بر روی غایب بزرگ اجلاس ، «روسیه» است.
ترامپ در صحبت هایی در روز سه شنبه این هفته به خبرنگاران گفت که من فکر می کنم مناسب تر این بود که روسیه هم در این اجلاس باشد.
حضور روسیه در اجلاس سالانه سران «گروه ۷» در سال ۲۰۱۴ به دنبال اقدام در الحاق «کریمه» به خاک خود قطع شد. با اضافه شدن روسیه این گروه «گروه ۸» نام گرفته بود. گروه ۷ شامل کشورهای آمریکا، انگلیس، کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا و ژاپن است.
ترامپ معتقد است که روسیه باید به گروه ۷ بازگردد. او در صحبت هایی روز سه شنبه در کاخ سفید گفت: این گروه با روسیه «گروه ۸» بوده است. «باراک اوباما» نمی خواست روسیه دراین گروه باشد چون از پوتین رودست خورده بود.
این اولین بار نیست که ترامپ این پیشنهاد را مطرح می کند. او پارسال هم پیش از اجلاس سران در «کبک» همین پیشنهاد را طرح و گفته بود که شاید این کار از لحاظ سیاسی درست نباشد. ما دنیایی داریم که باید اداره اش کنیم.
ترامپ اصولا زبان دوستانه ای با «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه دارد، درحالی که دولت او دشمن کرملین است.
امسال که نشد، اما هیچ بعید نیست روسیه در اجلاس سال آینده سران گروه ۷ که آمریکا میزبان آن خواهد بود، شرکت کند. چگونگی برگزاری اجلاس بر عهده میزبان است.
شبکه خبری CNN به نقل از یکی از مقامات دولت گزارش داده است که ترامپ در مکالمه تلفنی با «امانوئل مکرون» رئیس جمهوری فرانسه پیشنهاد داده که در اجلاس سال آینده گروه ۷ روسیه هم حضور داشته باشد و رئیس جمهوری فرانسه هم با آن موافقت کرده است.
ترامپ که پیشنهاد بازگشت روسیه به گروه ۷ را می دهد؛ نه از ماهیت این باشگاه درک درستی دارد و نه از روسیه مدرن.
مسلما" اگر بنا باشد روسیه به گروه ۷ بازگردد، باید فاتحه آن جبهه متحدی که برای رویارویی با یک سلسله از بزرگ ترین مشکلات جهان تشکیل شده است را خواند.
گروه ۷ در اوج دوران جنگ سرد با تلاش آمریکا تشکیل شد.
«جورج شولتز» وزیر خزانه داری «ریچارد نیکسون» رئیس جمهوری وقت آمریکا در سال ۱۹۷۳ یک گردهمایی با حضور وزرای مالی کشورهای انگلیس،فرانسه، آلمان غربی در کتابخانه کاخ سفید ترتیب داد. آن اجلاس «گروه ۵» نام گرفت. خیلی زود ژاپن هم به این گروه ملحق شد و گروه بزرگ شد.
طبق تعریف «صندوق بین المللی پول» در این گروه فقط کشورهایی حق عضویت دارند که بزرگترین اقتصادهای پیشرفته دنیا باشند. منتها؛ عملا" عضویت غیررسمی هم در گروه وجود دارد که مبنایش داشتن ایده آل های مشترک در زمینه کاپیتالیسم (سرمایه داری) و دمکراسی است. لزوما تعداد اعضاء آن ثابت نیست.
«بیل کلینتون» در سال ۱۹۹۷ میلادی مطرح کرد که روسیه هم به این گروه بپیوندد و سال بعد این اتفاق افتاد.
انگیزه کلینتون از ارائه این پیشنهاد این نبود که روسیه یک اقتصاد بزرگ است. در آن موقع «اتحاد جماهیر شوروی» از هم فرو ریخته بود و اقتصاد روسیه ویران شده بود. بلکه این به آن علت بود که روسیه دیگر یک دشمن دوران جنگ سرد به حساب نمی آمد.
پیوستن روسیه به گروه ۷ موجب شد تا تنش های مسکو با همسایگانش آرام شود.
استدلال کلینتون برای پیشنهادش این بود که ما آنها را وارد گروه ۷ می کنیم و آنها از «بالتیک» بیرون می روند. اگر آنها هم جزیی از باشگاه پسران بزرگ باشند دیگر دلیلی پیدا نمی کنند بچه های کوچکتر را بزنند.
با همین استدلال، «چین» در سال ۲۰۰۱ میلادی وارد سازمان تجارت جهانی شد. عواقب این اتفاق به اندازه نتایج پیوستن روسیه به «گروه ۷» ناراحت کننده بود.
تا زمانی که «بوریس یلتسین» رئیس جمهوری روسیه بود، هیچ مشکلی پیش نمی آمد، اما همین که ولادیمیر پوتین جانشین او شد، این معامله به هم خورد.
عضویت روسیه در گروه ۷ در سال ۲۰۱۴ بعد از آنکه روسیه شبه جزیره کریمه را از همسایه اش اوکراین به خاک خودش ملحق کرد و از شورش های ضد دولتی در شرق اوکراین پشتیبانی کرد؛ به حال تعلیق درآمد.
از آن موقع تا به امروز روسیه رفتارش را بهتر نکرده است. در عرض این مدت؛ روسیه در سوریه دخالت کرد تا رژیم "بشار اسد" را بر سر قدرت حفظ کند. روسیه در انتخابات سال ۲۰۱۶ آمریکا هم دخالت کرد.
در عرض این مدت روسیه هیچ کاری برای ترمیم رابطه اش با اعضاء گروه ۷ انجام نداده است چه برسد به آنکه کریمه را رها کند و یا رابطه اش را با اوکراین ترمیم کند.
به هر ترتیب؛ عضویت روسیه در "گروه ۷ " از اصل و اساس بی معنی بوده است.
اقتصاد روسیه بسیار ضعیف است. تولید ناخالص داخلی این کشور حتی کمتر از کشورهای هند و برزیل است که هر دوشان دمکراسی اند، اما عضو گروه ۷ نیستند. اقتصاد روسیه به زحمت بالاتر از اقتصاد کشورهای کره جنوبی و استرالیا قرار می گیرد.
موسسه " خانه آزادی" Freedom House در گزارش سالانه خود از کشوری نام می برد که اقتصادی بس بزرگتر دارد اما صرفا" به دلیل آنکه جزء کشورهای " آزاد " جهان نیست، بالطبع عضو گروه ۷ هم نیست.
آن کشور؛ "چین" است.
اما یک گروه اقتصادی بزرگتری در دنیا ظهور کرده است به نام " گروه ۲۰" که در برگیرنده ۲۰ مورد از بزرگ ترین اقتصادهای دنیاست که چین، هند و برزیل هم شامل آن می شوند.
"گروه ۲۰" آنقدر بزرگ شده است که اهمیت "گروه ۷ " را تحت الشعاع خود قرار داده است.
اوج درخشش "گروه ۷" دهه ۱۹۸۰ بود که مجموع تولید ناخالص داخلی آن تقریبا ۷۰ درصد اقتصاد جهانی را به خود اختصاص داده بود. اما این آمار در سالهای اخیر به زیر ۵۰ درصد پایین آمده است.
از وقتی ترامپ رئیس جمهوری شده است؛ سنخیت سیاسی گروه به هم ریخته است. گروه برای تصمیم گیری یک پروسه غیررسمی دارد و به همین خاطر فقط وقتی قوی است که همه اعضا با هم هم صف باشند. اوج این همصدایی سال ۲۰۱۴ بود که همه با هم تصمیم گرفتند عضویت روسیه در گروه را معلق بگذارند.
اما آن وحدت امروز در میان گروه دیده نمی شود. در اجلاس پارسال گروه در که بک، ترامپ علنا" با میزبان خود "جاستین ترودو" نخست وزیر کانادا که از سیاست های تجاری ترامپ انتقاد کرد، دعوا کرد. رئیس جمهور زودتر از موعد کانادا را ترک کرد و در بحث های گروه راجع به تغییرات جوی شرکت نکرد و بعد هم حمایت آمریکا از قطعنامه مشترک اجلاس که پیشتر از آن حمایت کرده بود را پس گرفت.
ترامپ کانادا را ترک کرد تا در سنگاپور با "کیم جونگ اون" رهبر کره شمالی دیدار کند. ترامپ اصولا رفتارش با دشمنان آمریکا؛ نرم خوتر است تا با متحدان آن.
به هر حال علی‌رغم آنکه ترامپ دلش می خواهد و ظاهرا مکرون هم از آن استقبال کرده است؛ اما امکان ندارد روسیه به گروه ۸ بازگردد. پارسال رهبران روسیه به پیشنهاد ترامپ خندیدند.
" کنستانتین کوساچف" رئیس کمیته روابط خارجی در مجلس علیای پارلمان روسیه گفته است:" آنقدر که گروه ۸ به روسیه احتیاج دارد، روسیه به گروه ۸ نیاز ندارد".
اما این خارج بودن پوتین از این باشگاه نیست که سبب می شود گروه یک نفس راحت بکشد. امروز بزرگترین تهدید برای "گروه ۷" در مسکو نیست؛ در واشنگتن است.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر