اما ماجرای محسن رضایی و آن انتخابات به همین سادگی که آیت‌الله یزدی تعریف کرده، نبود. محسن رضایی هم جزء معترضان به نتایج بود. او در نامه به آیت‌الله جنتی مدعی شد که نتیجه تجمیع آرای ثبت‌شده و امضاشده فرم‌های وزارت کشور ازسوی ناظران او، منجر به هفت تا ۹ میلیون رأی قطعی برایش شده است.

محسن رضایی در نامه‌ای به تاریخ ۲۴/۳/۸۸ بیان کرد: «برآورد ستادها و کارشناسان نشان می‌دهد که این‌جانب در بدبینانه‌ترین وضعیت بین سه‌ونیم تا هفت میلیون رأی داشتم، هرچند برخی از کارشناسان ۹ میلیون رأی را نیز برآورد کردند».

محسن رضایی در نامه خود به وزارت کشور هم نوشته بود: «با وجود تقاضاهای مکرر نمایندگان این‌جانب و نامه رسمی به رئیس‌جمهور و با گذشت پنج روز از انتخابات، تاکنون اطلاعات مربوط به نتایج شمارش صندوق‌ها که اولین و ابتدایی‌ترین حق کاندیداست، در اختیار اینجانب قرار نگرفته است».

محسن رضایی در نامه خود اضافه کرده بود: «لذا با توجه به اینکه تأخیر کم‌سابقه پنج‌روزه ستاد انتخابات کشور در ارائه نتایج شمارش آرای صندوق‌ها، بعد از اعلام نتایج کلی انتخابات، موجب ایجاد شائبه عددسازی در صندوق‌ها برای تطبیق با نتایج کلی حوزه‌های انتخابیه شده است، انتظار می‌رود که حداکثر تا پایان وقت اداری امروز، نسبت به تحویل اطلاعات شمارش صندوق‌های رأی اقدام نمایید. در غیر این صورت، اینجانب ناگزیر خواهم بود که از شورای محترم نگهبان درخواستی غیر از بازشماری آرا به عمل آورم».

وزارت کشور میزان آرای محسن رضایی را ۶۷۸ هزار و ۲۴۰ رأی اعلام کرده بود، این در حالی بود که رضایی می‌گفت:۹۰۰ هزار نفر با استناد به کد ملی خود تأیید کرده‌اند که به او رأی داده‌اند. اما کدخدایی در پاسخ به ادعای رضایی گفت: «طبیعتا قوه قضائیه باید پیگیر این موضوعات بوده و با کسانی که این‌گونه شایعات را مطرح می‌کنند، برخورد کند. زیرا شمارش آرا در مقابل دوربین‌های صداوسیما و هیئت‌های نظارت و اجرائی شورای نگهبان صورت گرفت».

اما محسن رضایی در تلویزیون باز هم «رأی مردم» را «ناموس» خود خواند.محسن رضایی بعدا در یک گفت‌وگو بیان کرد: «به نظر من اگر این حوادث پس از انتخابات منجر به یک اصلاح اساسی در انتخابات ایران شود، یک مقدار زیادی از آثار منفی این حوادث جبران خواهد شد و آن، این است که ما باید در حقیقت انتخابات در ایران را یک بازنگری اساسی کنیم. اولا من پیشنهاد می‌کنم یک کمیسیون ملی انتخابات به طور مستقل تشکیل شود که هیچ‌کدام از قوای سه‌گانه نتوانند روی آن اعمال نظر کنند و دولت نتواند بر آن اعمال نفوذ کند. کمیسیون ملی انتخابات می‌تواند زیر نظر مشترک سه قوه باشد».

رضایی پس از طرح‌کردن این ایده در هر مراسمی حضور می‌یافت حتما اشاره‌ای هم به این پیشنهاد می‌کرد و معتقد بود که برطرف‌نشدن نواقص کنونی نظام انتخابات فعلی منجر به تضعیف مردم‌سالاری دینی خواهد شد. او در سال ۹۱ در جلسه پرسش و پاسخ دانشجویان اردبیل و در پاسخ به اعتراض او بعد از انتخابات ۸۸‌، گفته بود: «بنده از مجرای قانونی اعتراض خود را به شورای نگهبان تقدیم کردم، چراکه معتقد بودم آرای من باید بیشتر از آن می‌شد که از سوی وزارت کشور اعلام شده بود. بنده در این مسیر هیچ‌وقت دچار بی‌قانونی نشدم و بعد از اعلام شورای نگهبان در برابر قانون تمکین کرده و مانند برخی‌ها سعی نکردم مسیر بی‌قانونی را در پیش بگیرم».

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.